│  B  │ C │ D │ E │ F │ G │ H │  J  K │ L│ M│ N │ O P │ Q │ R │  T  │  U  │   │ W  Y Z

9.3.19

Geof Bradfield: Melba! /2013/

Kansas City Child; Central Avenue; Dizzy Gillespie; Randy Weston; Solo Saxophone Introduction; Detroit / Kingston; Homecoming; ''Let me not lose my dream''


 





Melba Liston (1926-1999) to jedna z ikon amerykańskiego jazzu. Puzonistka, kompozytor i aranżer od początku 1960 roku współpracująca m.in. z Randym Westonem, Dexterem Gordonem, Dizzym Gillespie (''Dizzy Gillespie at Newport''), Artem Blakeyem i Charlesem Mingusem (słynny album ''The Complete Town Hall Concert''). Mimo ogromnego wkładu w brzmienie niezliczonej ilości jazzowych standardów, zawsze pozostawała w cieniu ustępując miejsca wielkim gwiazdom. Hołd artystce oddał w 2013 roku amerykański saksofonista i kompozytor Geof Bradfield komponując i nagrywając wyśmienitą płytę wypełnioną swego rodzaju suitą dedykowaną nieodżałowanej Melbie Liston. 
Urodzony się w Houston (Texas) Geof Bradfield w ciągu lat pomieszkiwał w Nowym Jorku, Los Angeles i Waszyngtonie, by ostatecznie osiedlić się w 2004 roku w Chicago. Jedną z najważniejszych przyczyn tej decyzji było doskonałe odnalezienie się muzyka w tamtejszym środowisku jazzowym. Wydana w 2010 roku płyta''African Flowers'' uznana została przez ''Los Angeles Times'' jednym z najlepszych albumów roku, a rok później koncert artysty w Millenium Park w Chicago zgromadził 8-tysięczną publiczność.
 
Przed przystąpieniem do pracy nad albumem ''Melba!'', Geoff Bradfield spędził wiele tygodni zasłuchując się zarówno w technikę gry jak i studiując niejako oryginalne struktury aranżacyjne Melby Liston. Dzięki wielkiemu zaangażowaniu się Bradfielda w niniejszy projekt, oraz zaproszeniu do udziału w nagraniach wyśmienitych i zasłużonych dla amerykańskiego jazzu instrumentalistów, trzeci już album muzyka wydany przez Origin Records okazał się doprawdy arcydziełem. ''Melba!'' idealnie nawiązuje do jazzowej tradycji i specyficznego brzmienia, którego Melba Liston była w latach 60-tych pionierem. Urokliwa, archaiczna struktura kompozycji Bradfielda perfekcyjnie harmonizuje z nowoczesnym brzmieniem studia w Illinois, gdzie we wrześniu 2012 zarejestrowano materiał. Każdy z instrumentalistów ma swoją określoną rolę, której przypisane są właściwe atrybuty. Puzonista Joel Adams niejednokrotnie w swej grze nawiązuje do charakterystycznej maniery Melby Liston, w partiach fortepianu Ryana Cohana natomiast częstokroć pobrzmiewają echa aranżacji jakie dla Randy'ego Westona przed laty przygotowywała Liston. Także tytuły poszczególnych kompozycji nawiązują do poszczególnych etapów drogi jaką w świecie muzyki przebyła Melba Liston; od narodzin (''Kansas CIty Child''), poprzez debiut w latach 40-tych w Los Angeles (''Central Avenue''), kolaboracje (''Dizzy Gillespie''''Randy Weston''''Detroit / Kingston'') aż do triumfalnego powrotu Melby do USA w 1979 roku z Jamajki, gdzie przez 6 lat uczyła muzyki. 
Do ostatniego z wymienionych powyżej wątków nawiązuje przepiękna ponad 11-minutowa ballada ''Homecoming'', ujmująca piękną melodyką i instrumentacją, w pełni ukazującą arsenał warsztatowy w jaki wyposażeni są wszyscy muzycy biorący udział w projekcie.
Każda spośród części tej opowieści to zarazem doskonała samodzielnie funkcjonująca kompozycja, ukazująca ogromny potencjał twórczy Bradfielda. Piękne strukury melodyczne, idealna wręcz aranżacja i niezmierzone pokłady muzycznej inwencji w kreowaniu improwizowanych solówek zarówno leadera jak i trębacza Victora Garcii, gitarzysty Jeffa Parkera, oraz wspomnianych wcześniej: Joela Adamsa (puzon) i Ryana Cohana (fortepian). Pięknie kreowane partie rytmiczne należą do Clarka Sommersa (kontrabas) i George'a Fludasa (perkusja).
''Melba!'' to piękna, kreowana wyśmienitymi dźwiękami opowieść, będąca swego rodzaju ''jazz story'' postrzeganą przez pryzmat twórczości jednej z niewystarczająco docenianych dziś artystek, w której życiu pojawiały się największe ikony amerykańskiego jazzu jak wspomniani Dizzy Gillespie, Dexter Gordon i Art Blakey, ale też John Coltrane, Billie Holiday, Count Basie, Quincy Jones czy Ray Charles. 
Płyta ukazała się 16 kwietnia 2013.
Robert Ratajczak



skład:
Geof Bradfield - saksofony, klarnet
Victor Garcia - trąbka, flugelhorn, instr.perkusyjne
Joel Adams - puzon
Jeff Parker - gitara
Ryan Cohan - fortepian
Clark Sommers - kontrabas
George Fludas - instr.perkusyjne
oraz:
Maggie Burrell - wokal