Natsukashii; Afrikapolka; Bon Tempi; E; Sceadu; Meles Meles; Hymne (Til Jari Asvik); Umbigada; Small No Need; Living In Different Lives
Norweski pianista i kompozytor Helge Lien zadebiutował w 2000 roku płytą ''Talking To A Tree'' (nagraną w konwencji: solo piano) prezentując niezwykły kunszt wirtuozerski i wzbudzając podziw norweskiego środowiska jazzowego. Wkrótce chcąc rozbudować brzmienie pisanej przez siebie muzyki powołał do życia własne trio, do którego zaprosił kontrabasistę Frode Berga i perkusistę (znanego w Polsce m.in. dzięki wspólnym koncertom z Grzechem Piotrowskim) Knuta Aalefjara. Pierwsza płyta tria: ''What Are You Doing The Rest Of Your Life'' okazała się wielkim sukcesem plasującym Trio w czołówce skandynawskiego jazzu obok Tria Esbjorna Svenssona -EST. Od tej pory zespół wydając kolejne płyty, koncertował w wielu miejscach Europy jak choćby (poza Norwegią i Szwecją) w: Japonii, Korei, Kanadzie, Hiszpanii, Włoszech, Wielkiej Brytanii, Luksemburgu, Rosji, Belgii, Niemczech (m.in.w słynnym Schloss Elmau), Austrii, Rumunii i Danii -wszędzie przyjmowany niezwykle gorąco przez zwolenników akustycznego jazzu.
Poprzedni album Helge Lien Trio ''Hello Troll'' (2008) zdobył w 2008 roku Nagrodę Grammy w kategorii Najlepszy Album Jazzowy, a wydany w 2011 roku przez wytwórnię Ozella Music siódmy album: ''Natsukashii'' podobnie jak wcześniejsza płyta''Spiral Circle'' (2002) został nominowany do Grammy.
Japońskie słowo: Natsukashii odnosi się do wspomnień jakie powracają dzięki drobnym przedmiotom z przeszłości. Refleksje nad owymi drobiazgami przywołującymi odległe wspomnienia, zainspirowały Helge Lien do napisania i nagrania w ciągu trzech wrześniowych dni 2010 roku, dziesięciu nowych kompozycji, jakie wypełniły album zatytułowany właśnie: ''Natsukashii''. Niezwykła spontaniczność w budowaniu klimatów na płycie sprawia iż mamy wrażenie słuchania bardzo osobistych zwierzeń Artysty malowanych przy pomocy pięknych motywów melodycznych. Począwszy od otwierającej płytę cudnie i klimatycznie brzmiącej kompozycji tytułowej aż do kończącego całość transowego i niepokojącego swym klimatem ''Living In Different Lives'' (przywołującego chwilami skojarzenia z ''Bolerem'' Ravela) obcujemy z doskonałymi nagraniami zahaczającymi często o klasykę jazzu, folk a nawet rock progresywny.
Doskonale spisuje sie sekcja rytmiczna składu. Podczas takich nagrań jak ''E'', czy''Hymne (Til Jari Asvik)'' mamy okazję zasłuchać się w pięknie rozimprowizowane solówki Berga na kontrabasie, natomiast w trakcie ''Sceadu'' zaskakuje nas makabrycznie w swym klimacie brzmiącą partią graną smyczkiem. Przy twardych, agresywnych wręcz akordach fortepianu H.Liena i niemal rockowo grającym w tym utworze K.Aaalefjarze nadaje to ''Sceadu'' wyjątkowej siły przekazu. Frode Berg to niezwykle doświadczony instrumentalista, o którego wirtuozerii przekonali się już m.in. Andy Sheppard, Frank Gambale, Dee Dee Bridgewater a nawet Paul McCartney, Donna Summer i Luciano Pavarotti, z którymi instrumentaliście dane było współpracować.
Takich wyjątkowych minut na ''Natsukashii'' jest dużo więcej. Choćby kolejny utwór na płycie: ''Meles Meles'', wywołujący również szybsze bicie serca, dzięki wyjątkowym pasażom fortepianowym przy wtórze doskonałych partii basu i synkopującej perkusji, czy roztańczone dźwięki fortepianu ozdobione mantrycznymi partiami kontrabasu w ''Small No Need''.Doskonała płyta i zarazem kolejny przykład na to iż Skandynawia to obecnie zdecydowanie jeden z najbardziej twórczych rejonów Świata (tak! nie tylko Europy!) w dziedzinie współczesnej muzyki jazzowej.
Jeśli jeszcze kogoś nie przekonałem do sięgnięcia po ''Natsukashii'', dodam iż płyta nagrana została według audiofilskich norm dźwiękowych (24bit/192 kHz).
Poprzedni album Helge Lien Trio ''Hello Troll'' (2008) zdobył w 2008 roku Nagrodę Grammy w kategorii Najlepszy Album Jazzowy, a wydany w 2011 roku przez wytwórnię Ozella Music siódmy album: ''Natsukashii'' podobnie jak wcześniejsza płyta''Spiral Circle'' (2002) został nominowany do Grammy.
Japońskie słowo: Natsukashii odnosi się do wspomnień jakie powracają dzięki drobnym przedmiotom z przeszłości. Refleksje nad owymi drobiazgami przywołującymi odległe wspomnienia, zainspirowały Helge Lien do napisania i nagrania w ciągu trzech wrześniowych dni 2010 roku, dziesięciu nowych kompozycji, jakie wypełniły album zatytułowany właśnie: ''Natsukashii''. Niezwykła spontaniczność w budowaniu klimatów na płycie sprawia iż mamy wrażenie słuchania bardzo osobistych zwierzeń Artysty malowanych przy pomocy pięknych motywów melodycznych. Począwszy od otwierającej płytę cudnie i klimatycznie brzmiącej kompozycji tytułowej aż do kończącego całość transowego i niepokojącego swym klimatem ''Living In Different Lives'' (przywołującego chwilami skojarzenia z ''Bolerem'' Ravela) obcujemy z doskonałymi nagraniami zahaczającymi często o klasykę jazzu, folk a nawet rock progresywny.
Doskonale spisuje sie sekcja rytmiczna składu. Podczas takich nagrań jak ''E'', czy''Hymne (Til Jari Asvik)'' mamy okazję zasłuchać się w pięknie rozimprowizowane solówki Berga na kontrabasie, natomiast w trakcie ''Sceadu'' zaskakuje nas makabrycznie w swym klimacie brzmiącą partią graną smyczkiem. Przy twardych, agresywnych wręcz akordach fortepianu H.Liena i niemal rockowo grającym w tym utworze K.Aaalefjarze nadaje to ''Sceadu'' wyjątkowej siły przekazu. Frode Berg to niezwykle doświadczony instrumentalista, o którego wirtuozerii przekonali się już m.in. Andy Sheppard, Frank Gambale, Dee Dee Bridgewater a nawet Paul McCartney, Donna Summer i Luciano Pavarotti, z którymi instrumentaliście dane było współpracować.
Takich wyjątkowych minut na ''Natsukashii'' jest dużo więcej. Choćby kolejny utwór na płycie: ''Meles Meles'', wywołujący również szybsze bicie serca, dzięki wyjątkowym pasażom fortepianowym przy wtórze doskonałych partii basu i synkopującej perkusji, czy roztańczone dźwięki fortepianu ozdobione mantrycznymi partiami kontrabasu w ''Small No Need''.Doskonała płyta i zarazem kolejny przykład na to iż Skandynawia to obecnie zdecydowanie jeden z najbardziej twórczych rejonów Świata (tak! nie tylko Europy!) w dziedzinie współczesnej muzyki jazzowej.
Jeśli jeszcze kogoś nie przekonałem do sięgnięcia po ''Natsukashii'', dodam iż płyta nagrana została według audiofilskich norm dźwiękowych (24bit/192 kHz).
skład:
Helge Lien - fortepian
Frode Berg - kontrabas
Knut Aalefjar - perkusja
Helge Lien - fortepian
Frode Berg - kontrabas
Knut Aalefjar - perkusja
