Yerevan; Liberetto; Day One; Orange Market; Hymnen; Svensk Lat; Hov arek sarer djan; Party On The Planet; Tystnaden; Ahdes Theme; Driven To Daylight; Bla ÄngarAlbum szwedzkiego kontrabasisty Larsa Danielssona zatytułowany ''Liberetto'' nagrany został w czerwcu 2011 roku, zmiksowany został we wrześniu a ukazał się na europejskim rynku 27 stycznia 2012 roku. Kwintet jakiego słuchamy w 12 utworach wypełniających album tworzą poza Danielssonem: wyśmienity ormiański pianista Tigran Hamasyan (laureat konkursu im. Theloniousa Monka w 2006 roku), będący zarazem wraz z leaderem współtwórcą materiału wypełniającego krążek, brytyjski gitarzysta John Parricelli znany z współpracy m.in. z Kenney Wheelerem i Andy Sheppard, trębacz Arve Henriksen i znany z tria nieodżałowanego Esbjorna Svenssona perkusista Magnus Öström.
Już od pierwszych dźwięków rozpoczynającej płytę transowo brzmiącej 3-minutowej kody ''Yerevan'' zanurzamy się w charakterystycznej dla twórczości Danielssona estetyce melancholii i zadumy.
Piękny, pełen gracji temat tytułowy to prawdziwa esencja stylu Danielssona a zarazem stylistyka, za którą pokochały jego muzykę rzesze europejskich fanów. Podobnie jest podczas kolejnych utworów. Prostota przekazu połączona z niemal fizycznie odczuwalną zimną skandynawską przejrzystością muzyki doskonale znana z poprzednich płyt Szweda towarzyszy nam przez niemal godzinę programu''Liberetto''.
Piękne, rzewnie brzmiące partie trąbki Arve Henrikena są ozdobą takich utworów jak''Day One'' i ''Hymnen''.
Nietypowym elementem wobec wcześniejszych dokonań Danielssona jest włączenie do instrumentarium gitary akustycznej i ciepłego lirycznego dźwięku strun nylonowych z wdziękiem i gracją poruszanych przez Johna Parricelli. Przykład tego mamy podczas najdłuższego i najbardziej rozbudowanego wątku na płycie: ''Orange Market'' czy w utrzymanym w klimacie niemal fiesty ''Driven To Daylight'' i kończącym album temacie ''Bla Ängar''.
Danielsson chętnie zamienia kontrabas na wiolonczelę co jest świetnym urozmaiceniem brzmienia (''Hymnen'', ''Hov arek sarer djan'', ''Tystnaden'').
Niewątpliwie bardzo duży wkład w całokształt płyty ma wspomniany pianista składu Tigran, który poza trzema kompozycjami (''Yerevan'', ''Svensk Lat'', ''Tystnaden'') i opracowaniu armeńskiej pieśni ludowej ''Hov arek sarer djan'', jaką również zaśpiewał (!) wniósł w swych partiach solowych na ''Liberetto'' orientalne ciepło i bałkańską finezję.
Swingujący klimat charakteryzuje ''Party On The Planet'' będący wyśmienitym popisem zarówno Danielssona, Tigrana jak i używającego gitarowego efektu wah-wah (!) Johna Paricelli.
Pięknym i urokliwym melodycznie jest nasycony wyśmienitym nostalgicznym nastrojem ''Ahdes Theme''. Elektroniczne efekty dodane do brzmienia zastosowane w subtelny sposób potęgują niewątpliwy urok tej przepięknej melodii. Perełka!
W niemal każdym fragmencie ''Liberetto'' rzuca się w oczy (a może uszy) ogromna interakcja oraz głębokie i bezpośrednie zaangażowanie każdego z muzyków. Lars Danielsson to artysta, który raczej nie zaskoczył miłośników swej twórczości żadnymi wstrząsającymi innowacjami na ''Liberetto'', lecz albumem tym udowodnił iż jest marką po której wiadomo czego można się spodziewać i zawsze jest to Muzyka najwyższych lotów.
Już od pierwszych dźwięków rozpoczynającej płytę transowo brzmiącej 3-minutowej kody ''Yerevan'' zanurzamy się w charakterystycznej dla twórczości Danielssona estetyce melancholii i zadumy.
Piękny, pełen gracji temat tytułowy to prawdziwa esencja stylu Danielssona a zarazem stylistyka, za którą pokochały jego muzykę rzesze europejskich fanów. Podobnie jest podczas kolejnych utworów. Prostota przekazu połączona z niemal fizycznie odczuwalną zimną skandynawską przejrzystością muzyki doskonale znana z poprzednich płyt Szweda towarzyszy nam przez niemal godzinę programu''Liberetto''.
Piękne, rzewnie brzmiące partie trąbki Arve Henrikena są ozdobą takich utworów jak''Day One'' i ''Hymnen''.
Nietypowym elementem wobec wcześniejszych dokonań Danielssona jest włączenie do instrumentarium gitary akustycznej i ciepłego lirycznego dźwięku strun nylonowych z wdziękiem i gracją poruszanych przez Johna Parricelli. Przykład tego mamy podczas najdłuższego i najbardziej rozbudowanego wątku na płycie: ''Orange Market'' czy w utrzymanym w klimacie niemal fiesty ''Driven To Daylight'' i kończącym album temacie ''Bla Ängar''.
Danielsson chętnie zamienia kontrabas na wiolonczelę co jest świetnym urozmaiceniem brzmienia (''Hymnen'', ''Hov arek sarer djan'', ''Tystnaden'').
Niewątpliwie bardzo duży wkład w całokształt płyty ma wspomniany pianista składu Tigran, który poza trzema kompozycjami (''Yerevan'', ''Svensk Lat'', ''Tystnaden'') i opracowaniu armeńskiej pieśni ludowej ''Hov arek sarer djan'', jaką również zaśpiewał (!) wniósł w swych partiach solowych na ''Liberetto'' orientalne ciepło i bałkańską finezję.
Swingujący klimat charakteryzuje ''Party On The Planet'' będący wyśmienitym popisem zarówno Danielssona, Tigrana jak i używającego gitarowego efektu wah-wah (!) Johna Paricelli.
Pięknym i urokliwym melodycznie jest nasycony wyśmienitym nostalgicznym nastrojem ''Ahdes Theme''. Elektroniczne efekty dodane do brzmienia zastosowane w subtelny sposób potęgują niewątpliwy urok tej przepięknej melodii. Perełka!
W niemal każdym fragmencie ''Liberetto'' rzuca się w oczy (a może uszy) ogromna interakcja oraz głębokie i bezpośrednie zaangażowanie każdego z muzyków. Lars Danielsson to artysta, który raczej nie zaskoczył miłośników swej twórczości żadnymi wstrząsającymi innowacjami na ''Liberetto'', lecz albumem tym udowodnił iż jest marką po której wiadomo czego można się spodziewać i zawsze jest to Muzyka najwyższych lotów.
skład:
Lars Danielsson: kontrabas, wiolonczela, fortepian
Tigran: fortepian, wokal
John Parricelli - gitara
Arve Henriken - trąbka
Magnus Öström - instr.perkusyjne
