Chrysanthemum; Crescent; Sabotage; Gold Fever; Funny Dance; Old Man's Kitchen; The Rabbit; Saltomortale; Carousel; Bamboo; Winter Is Coming; GravelMający na swym koncie jak dotąd trzy statuetki Grammy pianista Peter Rosendal może znany być polskim miłośnikom jazzu choćby z współpracy z Tomaszem Stańko. Artysta pojawia się w rozlicznych składach instrumentalnych, a materiał wypełniający album ''Old Man's Kitchen'' zrealizowany został w sekstecie. Instrumentami stricte melodycznymi są w utworach skrzypce, puzon i klarnet. Sześcioosobowy zespół jakiego słuchamy w tym programie to wyjątkowi muzycy z Danii, spośród których każdy jest wyjątkową indywidualnością. Na trzecim albumie nagranym przez Rosendala dla wytwórni Stunt Records leadera słyszymy grającego w poszczególnych utworach na różnych fortepianach co stanowi niezwykłe urozmaicenie brzmieniowe całego albumu.
Warto zwrócić uwagę na przykuwającą uwagę szatę graficzną tego atrakcyjnego również pod względem edycyjnym wydawnictwa, za którą odpowiedzialny jest Paul Wilson. Intryguje co najmniej tak samo jak słynny album Theoloniusa Monka:''Underground'' (1968).
Muzyka wypełniająca płytę ''Old Man's Kitchen'' złożona z własnych kompozycji Rosendala zawiera wiele zaskakujących i różnorodnych składników stylistycznych stwarzając tym samym przestrzeń dla zupełnie nowej, odkrywczej estetyki muzycznej.
Bardzo tradycyjnie i wyjątkowo uroczo, co jest wielką zasługą skrzypiec i puzonu, brzmi druga kompozycja na płycie ''Crescend''.
W podobnym klimacie choć w nastroju pełnym optymizmu utrzymana jest ''Gold Fever''. To piękna ballada jazzowa wyposażona w piękną i ujmującą melodię. Wyjątkowo absorbującym jest tu zarówno fortepian jak i partia puzonu Petera Jensena.
Funkujący rytm i coś w rodzaju połączenia fusion z pastiszem muzyki klezmerskiej dominuje podczas utworu tytułowego.
Poszczególne nagrania tworzące ''Old Man's Kitchen'' są krótkie i dopracowane do perfekcji. Bez zbędnych w przypadku tej płyty rozwiązłych solówek i nadmiernego eksponowania skłonności improwizatorskich. To urocze, zamknięte miniatury o zwięzłej strukturze emanujące wyjątkową urodą. Do takich należy choćby niespełna 2-minutowy ''The Rabbit'', czy humorystyczne ''Saltomortale''.
Ilustracyjny charakter kompozycji jest atutem ''Carousel'' zbudowanego z kilku części kreujących odmienne nastroje. To także miejsce dla solowego popisu kontrabasisty składu Kaspara Vadsholta.
Peter Rosendal bezbłędnie potrafi łączyć stylistykę mainstreamową z nowoczesnymi rozwiązaniami melodycznymi, a do tego posiada rzadko spotykane wśród wirtuozów muzyki improwizowanej muzyczne poczucie humoru, którym emanuje stosując rozmaite rozwiązania dźwiękowe jakich doszukać możemy się na płycie.
Warto zwrócić uwagę na przykuwającą uwagę szatę graficzną tego atrakcyjnego również pod względem edycyjnym wydawnictwa, za którą odpowiedzialny jest Paul Wilson. Intryguje co najmniej tak samo jak słynny album Theoloniusa Monka:''Underground'' (1968).
Muzyka wypełniająca płytę ''Old Man's Kitchen'' złożona z własnych kompozycji Rosendala zawiera wiele zaskakujących i różnorodnych składników stylistycznych stwarzając tym samym przestrzeń dla zupełnie nowej, odkrywczej estetyki muzycznej.
Bardzo tradycyjnie i wyjątkowo uroczo, co jest wielką zasługą skrzypiec i puzonu, brzmi druga kompozycja na płycie ''Crescend''.
W podobnym klimacie choć w nastroju pełnym optymizmu utrzymana jest ''Gold Fever''. To piękna ballada jazzowa wyposażona w piękną i ujmującą melodię. Wyjątkowo absorbującym jest tu zarówno fortepian jak i partia puzonu Petera Jensena.
Funkujący rytm i coś w rodzaju połączenia fusion z pastiszem muzyki klezmerskiej dominuje podczas utworu tytułowego.
Poszczególne nagrania tworzące ''Old Man's Kitchen'' są krótkie i dopracowane do perfekcji. Bez zbędnych w przypadku tej płyty rozwiązłych solówek i nadmiernego eksponowania skłonności improwizatorskich. To urocze, zamknięte miniatury o zwięzłej strukturze emanujące wyjątkową urodą. Do takich należy choćby niespełna 2-minutowy ''The Rabbit'', czy humorystyczne ''Saltomortale''.
Ilustracyjny charakter kompozycji jest atutem ''Carousel'' zbudowanego z kilku części kreujących odmienne nastroje. To także miejsce dla solowego popisu kontrabasisty składu Kaspara Vadsholta.
Peter Rosendal bezbłędnie potrafi łączyć stylistykę mainstreamową z nowoczesnymi rozwiązaniami melodycznymi, a do tego posiada rzadko spotykane wśród wirtuozów muzyki improwizowanej muzyczne poczucie humoru, którym emanuje stosując rozmaite rozwiązania dźwiękowe jakich doszukać możemy się na płycie.
skład:
Peter Rosendal - instr.klawiszowe, instr.perkusyjne, wokal
Kristian Jorgensen - skrzypce
Peter Fuglsang - klarnet
Peter Jensen - puzon
Kaspar Vadsholt - kontrabas
Jeppe Gram - perkusja
