Ride; Hands; San Francisco Holiday; Peering; Humdrum; The Cadence They Create; Calder; Only Many; Campbell; 1st Dog; Floating Head Syndrome; Blue Midnight; Someone Digging In The Ground; Snap
* Beautiful and spacious, full of endearing ballads climate, artfully constructed compositions and out of brief melodic motifs exciting and thoughtful progressive improvisation. ''Only Many'' is a sophisticated music for both connoisseurs of the genre as well as laymen jazz listeners.
''Only Many'' to już druga płyta trębacza Ralpha Alessi pod flagą wytwórnii CamJazz po gorąco przyjętym albumie ''Cognitive Dissonance''. Tym razem jest to duet z niezwykle cenionym na jazzowej scenie pianistą Fredem Herschem, z którym Alessi w ciagu ostatnich 12 lat niejednokrotnie dzielił scenę podczas rozlicznych wspólnych koncertów. Na płycie znalazło się 14 utworów zarejestrowanych przez duet podczas nowojorskich sesji w czerwcu 2011 roku i maju 2012. Oprócz dziesięciu wspólnych, bądź indywidualnych kompozycji tych dwojga ekscytujących artystów, muzycy pokusili się też o nagranie dwóch kompozycji wielkich mistrzów: Theloniousa Monka i Paula Motiana.
Już pierwsze dźwięki króciutkiej miniaturki ''Ride'' otwierającej program stanowią wystarczająco przekonywujące zaproszenie do świata dźwięków kreowanych przez 60 minut na płycie przez wspólny mianownik jaki znalazło tych dwoje wyjątkowych instrumentalistów.
Piękna ballada Ralpha Alessi ''Hands'' ujmuje fantazyjną partią trąbki przy akompaniamencie impresyjnych dźwięków fortepianu.
Typowa i charakterystyczna melodyka ''San Francisco Holiday'' Theloniousa Monka zyskała na ''Only Many'' doskonałą oprawę w postaci głównej linii melodycznej granej przez Alessi przy użyciu tłumika. Monk był muzykiem i kompozytorem wyjątkowym i intrygującym posługującym się własną koncepcją harmoniczną zupełnie nie przystającą do powszechnych zasad muzyki. Przypadająca w 2012 roku 95 rocznica urodzin legendy muzyki improwizowanej, okazała się dla wielu muzyków doskonałą okazją siegnięcia po twórczość Theoloniusa Monka. Wyśmienicie, iż podobnie jak wielu współczesnych pianistów jazzowych, zafascynowany geniuszem Monka Fred Hersch doprowadził do zarejestrowania na ''Only Many'' tak wspaniałej interpretacji jednego spośród jego sztandarowych tematów.
Rozbudowane motywy melodyczne mimo ograniczenia się do zaledwie esencjonalnych dwóch minut i perfekcyjne panowanie nad improwizacjami to cechy takich tematów jak wspólne miniaturki obu artystów: ''Peering'' i ''The Cadence They Create''.
Bardziej złożone strukturalnie utwory w rodzaju choćby ''Calder'' F.Herscha czy wspólna kompozycja tytułowa płyty (''Only Many'') pozwalają instrumentalistom głębiej zanurzyć się w kreowaniu własnych rozległych partii, nie naruszając jednocześnie wyrazistej i przejrzystej formy.
Wzrusza doskonała interpretacja tematu nieodżałowanego Paula Motiana. ''Blue Midnight'' to drugi spośród hołdów dla Wielkich Niedoścignionych Mistrzów na tej płycie.
Najbardziej rozbudowanym tematem w tym zbiorze jest 10-minutowa kompozycja duetu ''Someone Digging In The Ground'' pełna pasażowych partii fortepianu i rozimprowizowanej trąbki. To temat, w którym Alessi i Hersch niemal bez ograniczeń pozwolili sobie na kreowanie poprzez własną fantazję wyjątkowo rozbudowanych czysto improwizowanych partii.
Piękne i przestronne, pełne ujmującego klimatu ballady, kunsztownie skonstruowane kompozycje i wypływające z zwięzłych melodyjnych motywów ekscytujące i przemyślane progresywne improwizacje. ''Only Many'' to wysmakowana muzyka zarówno dla koneserów gatunku jak i jazzowych laików. Prowokuje do kontemplacji, ale też do zasłuchania się w doskonałą technikę instrumentlną jaką dysponują Alessi i Hersch.
Płyta ukazała się 7 maja 2013.
Już pierwsze dźwięki króciutkiej miniaturki ''Ride'' otwierającej program stanowią wystarczająco przekonywujące zaproszenie do świata dźwięków kreowanych przez 60 minut na płycie przez wspólny mianownik jaki znalazło tych dwoje wyjątkowych instrumentalistów.
Piękna ballada Ralpha Alessi ''Hands'' ujmuje fantazyjną partią trąbki przy akompaniamencie impresyjnych dźwięków fortepianu.
Typowa i charakterystyczna melodyka ''San Francisco Holiday'' Theloniousa Monka zyskała na ''Only Many'' doskonałą oprawę w postaci głównej linii melodycznej granej przez Alessi przy użyciu tłumika. Monk był muzykiem i kompozytorem wyjątkowym i intrygującym posługującym się własną koncepcją harmoniczną zupełnie nie przystającą do powszechnych zasad muzyki. Przypadająca w 2012 roku 95 rocznica urodzin legendy muzyki improwizowanej, okazała się dla wielu muzyków doskonałą okazją siegnięcia po twórczość Theoloniusa Monka. Wyśmienicie, iż podobnie jak wielu współczesnych pianistów jazzowych, zafascynowany geniuszem Monka Fred Hersch doprowadził do zarejestrowania na ''Only Many'' tak wspaniałej interpretacji jednego spośród jego sztandarowych tematów.
Rozbudowane motywy melodyczne mimo ograniczenia się do zaledwie esencjonalnych dwóch minut i perfekcyjne panowanie nad improwizacjami to cechy takich tematów jak wspólne miniaturki obu artystów: ''Peering'' i ''The Cadence They Create''.
Bardziej złożone strukturalnie utwory w rodzaju choćby ''Calder'' F.Herscha czy wspólna kompozycja tytułowa płyty (''Only Many'') pozwalają instrumentalistom głębiej zanurzyć się w kreowaniu własnych rozległych partii, nie naruszając jednocześnie wyrazistej i przejrzystej formy.
Wzrusza doskonała interpretacja tematu nieodżałowanego Paula Motiana. ''Blue Midnight'' to drugi spośród hołdów dla Wielkich Niedoścignionych Mistrzów na tej płycie.
Najbardziej rozbudowanym tematem w tym zbiorze jest 10-minutowa kompozycja duetu ''Someone Digging In The Ground'' pełna pasażowych partii fortepianu i rozimprowizowanej trąbki. To temat, w którym Alessi i Hersch niemal bez ograniczeń pozwolili sobie na kreowanie poprzez własną fantazję wyjątkowo rozbudowanych czysto improwizowanych partii.
Piękne i przestronne, pełne ujmującego klimatu ballady, kunsztownie skonstruowane kompozycje i wypływające z zwięzłych melodyjnych motywów ekscytujące i przemyślane progresywne improwizacje. ''Only Many'' to wysmakowana muzyka zarówno dla koneserów gatunku jak i jazzowych laików. Prowokuje do kontemplacji, ale też do zasłuchania się w doskonałą technikę instrumentlną jaką dysponują Alessi i Hersch.
Płyta ukazała się 7 maja 2013.
skład:
Ralph Alessi - trąbka
Fred Hersch - fortepian
