│  B  │ C │ D │ E │ F │ G │ H │  J  K │ L│ M│ N │ O P │ Q │ R │  T  │  U  │   │ W  Y Z

9.3.19

RGG: Szymanowski /2013/

Etude op.4 no.3; Prelude op.1 no.3; Grey Swans; Mazurka op.50 no.5; Countup; Variations in b minor op.10; Prelude op.1 no.8; Series; Prelude op.1 no.1; Mazurka op.50 no.1; Mazurka op.50 no.7; Lausanne; Psalm IV 


 
 
 
Mimo zmian personalnych i szczególnej specyfiki repertuaru zarejestrowanego w styczniu 2013 roku z myślą o plycie poświęconej twórczości Karola Szymanowskiego płytę zdecydowano się opublikować pod szyldem RGG. Na tym w zasadzie kończą się skojarzenia z pięcioma płytami wydanymi na przestrzeni 10 lat istnienia tria.''Szymanowski'' to płyta odcinająca się niejako od specyfiki wcześniejszych płyt RGG. Wrażenie to potęguje nie tylko charakter albumu ''Szymanowski'', ale też nieco odmienny styl gry Łukasza Ojdany, który zastąpił tak charakterystycznego i rozpoznawalnego pianistę, jakim jest Przemysław Raminiak. W zdecydowanej większości krótkie i zamknięte w swej strukturze utwory Szymanowskiego wypełniające program albumu, pozwalają muzykom zabłysnąć inwencją w zakresie pięknej i ujmującej jazzowej transkrypcji. Mniej natomiast jest tu czystej, wyzwolonej improwizacji, która zachwycała choćby na poprzednim albumie zespołu''One'' (2011), mimo iż tradycyjnie już w przypadku płyt RGG znajdziemy tu improwizowaną miniaturkę w formie osobnego utworu (''Psalm IV'') kończącego płytę. Nie znaczy to, iż ''Szymanowski'' to płyta stricte programowa (choć jako taką zapowiadano ją w materiałach prasowych). Znajdziemy tu mnóstwo indywidualnych poszukiwań nowych wartości estetycznych w muzyce Szymanowskiego, a także kilka wplecionych w całość autorskich miniaturek Macieja Garbowskiego (jak choćby bardzo swobodne potraktowanie klasycznej stylistyki w ''Countup'').
''Szymanowski'' to płyta szczególna i wyjątkowa, będąca przeglądem w konwencji jazzowej twórczości jednego z najwybitniejszych obok Fryderyka Chopina polskich kompozytorów, z jednoczesnym zachowaniem oryginalnej specyfiki jego utworów. Mimo zachowania konwencji nie brak na płycie także eksperymentów dźwiękowych jak choćby efekt taśmy odtworzonej od końca podczas ''Mazurka op.50 no.7''.
Parafrazy klasycznych etiud, preludiów i mazurków nagrane są jednak w większości bez zbytecznych udziwnień melodycznych i niepotrzebnej nieczytelności -to nadal jest muzyka Karola Szymanowskiego. Podana jednak w wykwintny, elegancki sposób jaki zaskarbić winien sobie zarówno gusta zwolenników muzyki klasycznej jak i miłośników jazzu. O ile Chopin w ostatnich latach został w konwencji jazzowej bardzo wyeksponowany -niuanse ukryte w muzyce Karola Szymanowskiego pozostają nadal nie do końca spenetrowane przez naszych jazzowych odkrywców.
Dzięki za Szymanowskiego, a teraz z niecierpliwością czekam na kolejne autorskie dzieło nowego wcielenia RGG.

Płyta ukazała się 11 maja 2013.



skład:
Łukasz Ojdana - fortepian
Maciej Garbowski - kontrabas
Krzysztof Gradziuk - perkusja