The man, who never became happy; Response from one child; As live is long; Cross in the darkness; Why; Relaxed
Franz Dannerbauer to jeden z najwybitniejszych niemieckich kontrabasistów, kompozytorów i aranżerów od ponad 30 lat prowadzący formację Music Liberation Unit, przez której szeregi podczas trzech dziesięcioleci istnienia przewinęły się całe rzesze tak wybitnych instrumentalistów jak choćby: australijski trębacz Andrew Mc Naughton czy okrzyknięty przez krytyków następcą Buda Powella -pianista Claus Raible. MLU to jedna z najważniejszych niemieckich grup jazzowych. Skład zespołu ewoluował co prawda przez 30 lat działalności zmieniając się niemal z płyty na płytę, lecz mimo niestabilności personalnej Dannerbauerowi udało się uzyskać coś co każdorazowo charakteryzuje brzmienie formacji czyniąc je od razu rozpoznawalnym. To zapewne efekt niezwykłych predyspozycji leadera w zakresie kompleksowej aranżacji i struktur kompozycyjnych.
Dannerbauer będąc jednocześnie doskonałym kontynuatorem dzieła Charlesa Mingusa w zakresie stylistyki tradycyjnego bandu jazzowego prowadzonego przez kontrabasistę, jest też twórcą innowacyjnym i niejednokrotnie zaskakującym. Po dwóch albumach wydanych w latach 80-tych (''Love Go'', 1983 oraz ''The Segregated Way'', 1989) formacja Franza Dannerbauera Music Liberation Unit (MLU) w roku 1993 doczekała się pierwszej płyty nagranej z myślą o nośniku CD. Nowe możliwości stworzyły możliwość zamieszczenia na ''Suspense'' (1993) utworów bardziej rozbudowanych czasowo, co z kolei miało ogromny wpływ na większą swobodę w zakresie improwizacji i powstania tak ''monumentalnych'' utworów jak 29-minutowa kompozycja ''Memory of Charles Mingus''.
Również na czwartym albumie ''Cross in the darkness'' znajdziemy utwory bardzo rozbudowane i wielowątkowe, tworzące coś na kształt jazzowych suit jak otwierający całość ''The man, who never became happy'' z doskonałymi agresywnymi partiami fortepianu Stefana Schmida, czy 17-minutowe nagranie tytułowe, nasycone dźwiękami kastanietów i hiszpańskimi rytmami przywołującymi skojarzenia z jazzową fiestą w rodzaju dawnych nagrań Return To Forever.
Podczas ''Response from one child'' zachwyca przejmującą partią puzonu ówczesny nowy współpracownik Dannerbauera Robert Mandruzzato, a w części drugiej utworu szaleńczą solówkę kreuje dla nas znany już z płyty ''Suspense'' (1993) Michael Green na saksofonie tenorowym.
Piękną, stylową balladą jest ''As live is long'', podczas której flugelhorn Stefana Sigga wraz z tenorem Greena snują przepiękną muzyczną opowieść na tle ujmujących dźwięków fortepianu.
Wszyscy instrumentaliści ówczesnego składu MLU to bardzo aktywni muzycy na europejskiej scenie jazzowej. Wszyscy jednak w wyśmienity sposób wykazalli bezkompromisową zdolność zrealizowania idei wyśmienitego kompozytora jakim jest Dannerbauer, robiąc jednocześnie wrażenie wirtuozów o nieograniczonej przez leadera swobodzie improwizacyjnej. Powstała muzyka żywa, autentyczna, zaskakująca i imponująca technicznie.
''Cross In The Darkness'' to album, którym Franz Dannerbauer po raz kolejny udowodnił niezwykłą zdolność do kreowania własnego, niepowtarzalnego stylu i języka na niemieckiej scenie jazzowej.
Dannerbauer będąc jednocześnie doskonałym kontynuatorem dzieła Charlesa Mingusa w zakresie stylistyki tradycyjnego bandu jazzowego prowadzonego przez kontrabasistę, jest też twórcą innowacyjnym i niejednokrotnie zaskakującym. Po dwóch albumach wydanych w latach 80-tych (''Love Go'', 1983 oraz ''The Segregated Way'', 1989) formacja Franza Dannerbauera Music Liberation Unit (MLU) w roku 1993 doczekała się pierwszej płyty nagranej z myślą o nośniku CD. Nowe możliwości stworzyły możliwość zamieszczenia na ''Suspense'' (1993) utworów bardziej rozbudowanych czasowo, co z kolei miało ogromny wpływ na większą swobodę w zakresie improwizacji i powstania tak ''monumentalnych'' utworów jak 29-minutowa kompozycja ''Memory of Charles Mingus''.
Również na czwartym albumie ''Cross in the darkness'' znajdziemy utwory bardzo rozbudowane i wielowątkowe, tworzące coś na kształt jazzowych suit jak otwierający całość ''The man, who never became happy'' z doskonałymi agresywnymi partiami fortepianu Stefana Schmida, czy 17-minutowe nagranie tytułowe, nasycone dźwiękami kastanietów i hiszpańskimi rytmami przywołującymi skojarzenia z jazzową fiestą w rodzaju dawnych nagrań Return To Forever.
Podczas ''Response from one child'' zachwyca przejmującą partią puzonu ówczesny nowy współpracownik Dannerbauera Robert Mandruzzato, a w części drugiej utworu szaleńczą solówkę kreuje dla nas znany już z płyty ''Suspense'' (1993) Michael Green na saksofonie tenorowym.
Piękną, stylową balladą jest ''As live is long'', podczas której flugelhorn Stefana Sigga wraz z tenorem Greena snują przepiękną muzyczną opowieść na tle ujmujących dźwięków fortepianu.
Wszyscy instrumentaliści ówczesnego składu MLU to bardzo aktywni muzycy na europejskiej scenie jazzowej. Wszyscy jednak w wyśmienity sposób wykazalli bezkompromisową zdolność zrealizowania idei wyśmienitego kompozytora jakim jest Dannerbauer, robiąc jednocześnie wrażenie wirtuozów o nieograniczonej przez leadera swobodzie improwizacyjnej. Powstała muzyka żywa, autentyczna, zaskakująca i imponująca technicznie.
''Cross In The Darkness'' to album, którym Franz Dannerbauer po raz kolejny udowodnił niezwykłą zdolność do kreowania własnego, niepowtarzalnego stylu i języka na niemieckiej scenie jazzowej.
skład:
Stefan Sigg - flugelhorn
Michael Green - saksofon
Roberto Mandruzzato - puzon
Stefan Schmid - fortepian
Franz Dannerbauer - kontrabas
Thomas Elwenspoek - perkusja
