Layers; Waves; Memento; Structures; Part 1; Grandola Revisited; Structures Part 2; Hight
Sebastian Studnitzky urodził się w 1972 w Neuenbuerg. Na fortepianie gra od czwartego roku życia, na trąbce -od ósmego. Tak podają oficjalne źródła, natomiast słuchając nagrań niemieckiego artysty odnieść można wrażenie, iż zdolność kreowania wyjątkowych barw na obu instrumentach Studnitzky ma po prostu we krwi od zawsze. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Stuttgarcie oraz stypendysta renomowanej Berklee College of Music w Stanach Zjednoczonych, znany jest zarówno z rozlicznych własnych przedsięwzięć jak i w ostatnich latach z współpracy z artystami związanymi z monachijską wytwórnią ACT jak choćby Wolfgang Haffner (m.in. doskonała płyta ''Heart of the Matter'', 2012) czy Nils Landgren (od 10 lat jest muzykiem jego formacji Funk Unit, ostatnio nagrał m.in. album ''Teamwork'', 2013).
Sebastian Studnitzky jest dziś jednym z najczęściej angażowanych niemieckich muzyków jazzowych. Po rozmaitych trasach koncertowych w różnych składach i niezliczonych wręcz festiwalowych występach na całym świecie, multiinstrumentalista w okresie od czerwca do sierpnia 2013 roku w studiach nagraniowych w Berlinie i Reykjaviku pracował nad rejestracją swego nowego projektu. Najnowsze przedsięwzięcie Studnitzky'ego oparte jest na zestawieniu brzmienia trąbki i fortepianu z konwencją kwartetu smyczkowego. Jak oznajmia sam muzyk, do stworzenia takiej właśnie muzyki szukał inspiracji w ciszy i wysublimowanym pięknie przyrody.
Płyta ''KY -The String Project'' przynosi muzykę pełną stylistycznej wszechstronności i otwartości, a jednocześnie pełną swoistego minimalizmu i emocjonalnej głębi.
Piękna i bez reszty urzekająca jest ta płyta. Senne, chropowate a jednocześnie emanujące ogromem barw partie trąbki kreują impresyjne linie na tle klasycznie brzmiących, skrzypiec, altówki i wiolonczeli. Również fortepian na tle smyczków potrafi niejednokrotnie w wyjątkowy sposób poruszyć swym wachlarzem pasażowych struktur.
Podczas dwuczęściowego tematu ''Structures'' artysta wspomaga brzmienie użyciem elektroniki, mogąc wywołać skojarzenia z muzyką klubową. Kontrast polegający na jednoczesnym zastosowaniu elektronicznych efektów z czystym, nienaruszonym klasycznym brzmieniem smyczków okazuje się w tym przypadku doskonałym przepisem na stworzenie nowatorskiej estetyki dźwiękowej.
Dźwięk i frazowanie zarówno podczas gry na trąbce jak i fortepianie są wyjątkowo ciepłe i wyważone, a emocjonalnie prosta gra jest bardzo specyficzna dla brzmienia do jakiego Studnitzky przyzwyczaił nas w ostatnich latach.
Niejednokrotnie muzycy jazzowi ulegają fascynacji estetyką kojarzoną z muzyką klasyczną (choćby Andrzej Olejniczak i doskonały album ''Different Choice'', 2010) a niektórzy z nich (jak choćby Jan Garbarek) na długie lata znajdują w klasycznej konwencji muzyki sposób na realizację swych dokonań.
Najnowsza propozycja niemieckiego multiinstrumentalisty i kompozytora Sebastiana Studnitzky'ego wpisuje się w tę konwencję wyjątkowo piękną czcionką.
Premiera płyty: 6 grudnia 2013
Sebastian Studnitzky jest dziś jednym z najczęściej angażowanych niemieckich muzyków jazzowych. Po rozmaitych trasach koncertowych w różnych składach i niezliczonych wręcz festiwalowych występach na całym świecie, multiinstrumentalista w okresie od czerwca do sierpnia 2013 roku w studiach nagraniowych w Berlinie i Reykjaviku pracował nad rejestracją swego nowego projektu. Najnowsze przedsięwzięcie Studnitzky'ego oparte jest na zestawieniu brzmienia trąbki i fortepianu z konwencją kwartetu smyczkowego. Jak oznajmia sam muzyk, do stworzenia takiej właśnie muzyki szukał inspiracji w ciszy i wysublimowanym pięknie przyrody.
Płyta ''KY -The String Project'' przynosi muzykę pełną stylistycznej wszechstronności i otwartości, a jednocześnie pełną swoistego minimalizmu i emocjonalnej głębi.
Piękna i bez reszty urzekająca jest ta płyta. Senne, chropowate a jednocześnie emanujące ogromem barw partie trąbki kreują impresyjne linie na tle klasycznie brzmiących, skrzypiec, altówki i wiolonczeli. Również fortepian na tle smyczków potrafi niejednokrotnie w wyjątkowy sposób poruszyć swym wachlarzem pasażowych struktur.
Podczas dwuczęściowego tematu ''Structures'' artysta wspomaga brzmienie użyciem elektroniki, mogąc wywołać skojarzenia z muzyką klubową. Kontrast polegający na jednoczesnym zastosowaniu elektronicznych efektów z czystym, nienaruszonym klasycznym brzmieniem smyczków okazuje się w tym przypadku doskonałym przepisem na stworzenie nowatorskiej estetyki dźwiękowej.
Dźwięk i frazowanie zarówno podczas gry na trąbce jak i fortepianie są wyjątkowo ciepłe i wyważone, a emocjonalnie prosta gra jest bardzo specyficzna dla brzmienia do jakiego Studnitzky przyzwyczaił nas w ostatnich latach.
Niejednokrotnie muzycy jazzowi ulegają fascynacji estetyką kojarzoną z muzyką klasyczną (choćby Andrzej Olejniczak i doskonały album ''Different Choice'', 2010) a niektórzy z nich (jak choćby Jan Garbarek) na długie lata znajdują w klasycznej konwencji muzyki sposób na realizację swych dokonań.
Najnowsza propozycja niemieckiego multiinstrumentalisty i kompozytora Sebastiana Studnitzky'ego wpisuje się w tę konwencję wyjątkowo piękną czcionką.
Premiera płyty: 6 grudnia 2013
skład:
Sebastian Studnitzky - trąbka, fortepian
Paul Kleber - kontrabas
Berlin Session:
Won-Hee Lee - 1 skrzypce
Richard Polle - 2 skrzypce
Luke Turrell - altówka
Marina Warsaw-Fan - wiolonczela
Reykjavik Session:
Zbigniew Dubik - 1 skrzypce
Andrzej Kleina - 2 skrzypce
Roland Hartwell - altówka
Sigurdur Bjarki Gunnarsson - wiolonczela
