Fairytale Valley; Indispensable Pace; Self Starter; Sonja; Momentum; Ganglion; Get Home; Beatiful Impermanence; Swedish Cantor; Springrag; Lullaby for T; The Fiddler
Znany od 20 lat z rozlicznych koncertów w najróżniejszych konfiguracjach personalnych na europejskiej scenie jazzowej, pianista i kompozytor Stefan Wingefors wreszcie w roku 2013 opublikował autorską płytę złożoną z dwunastu urokliwych kompozycji. Do współpracy pianista zaprosił doskonałą sekcję rytmiczną, którą stanowią: kontrabasista Mattias Gronroos i perkusista Lars Kallfelt.
Na ''Impermanence'' obcujemy z doskonałym triem fortepianowym plasującym się dziś w czołówce nowoczesnych szwedzkich formacji jazzowych.
Każdą z kompozycji Wingeforsa charakteyzuje niezwykła staranność struktury i dbałość o każdy szczegół zarówno w sensie kompozycyjnym jak i aranżacji partii poszczególnych instrumentów. Mimo precyzji i swego rodzaju dyscypliny narzuconej niejako poprzez zamysł artystyczny całości, na albumie ''Impermanence'' znajdziemy także mnóstwo partii improwizowanych, w których zadziwia niecodzienną wirtuozerią zarówno sam pianista jak i towarzysząca mu sekcja. Mattias Gronroos swobodnie kreuje linię basu stwarzając mnóstwo swego rodzaju przestrzeni dla solowych partii fortepianu, ale też niejednokotnie sprawia iż kontrabas błyszczy pełnym blaskiem podczas kunsztownych partii solowych (jak choćby podczas otwierającego płytę utworu ''Fairytale Valley'').
Impresyjne, pasażowe tematy (jak np. senna ''Sonja'') sąsiadują na płycie z pełnymi rytmiki utworami w rodzaju ''Self Starter'' czy wręcz pastiszami muzyki granej przed laty przez tzw. taperów (''Springrag'').
''Impermanence'' to kolejna doskonała płyta tria fortepianowego jakiej wydaniem dane jest nam się cieszyć w roku 2013.
Na ''Impermanence'' obcujemy z doskonałym triem fortepianowym plasującym się dziś w czołówce nowoczesnych szwedzkich formacji jazzowych.
Każdą z kompozycji Wingeforsa charakteyzuje niezwykła staranność struktury i dbałość o każdy szczegół zarówno w sensie kompozycyjnym jak i aranżacji partii poszczególnych instrumentów. Mimo precyzji i swego rodzaju dyscypliny narzuconej niejako poprzez zamysł artystyczny całości, na albumie ''Impermanence'' znajdziemy także mnóstwo partii improwizowanych, w których zadziwia niecodzienną wirtuozerią zarówno sam pianista jak i towarzysząca mu sekcja. Mattias Gronroos swobodnie kreuje linię basu stwarzając mnóstwo swego rodzaju przestrzeni dla solowych partii fortepianu, ale też niejednokotnie sprawia iż kontrabas błyszczy pełnym blaskiem podczas kunsztownych partii solowych (jak choćby podczas otwierającego płytę utworu ''Fairytale Valley'').
Impresyjne, pasażowe tematy (jak np. senna ''Sonja'') sąsiadują na płycie z pełnymi rytmiki utworami w rodzaju ''Self Starter'' czy wręcz pastiszami muzyki granej przed laty przez tzw. taperów (''Springrag'').
''Impermanence'' to kolejna doskonała płyta tria fortepianowego jakiej wydaniem dane jest nam się cieszyć w roku 2013.
skład:
Stefan Wingefors - fortepian
Mattias Gronroos - kontrabas
Lars Kallfelt - perkusja