Mack the Knife; Zuhalterballade; Havana SOng; 'Erst kommt das ficken, dann das Bad'; Salomon Song; 'They burnt down the cabaret'; Surabaya Johnny; Das Lied der hatten Nuss; Was die Herren Matrosen sagen (Matrosen Song); Youkali; 'She went with every man'; Seerauberjenny; 'He Johnny'; Nanna's Lied; Der Song von Mandelay; Alabama Song; Liebeslied; 'I am a stranger here myself'
Sven Ratzke i Claron McFadden wraz z zespołem pokazują, jak uniwersalną i ponadczasową twórczością jest dorobek Bertolta Brechta i Kurta Weilla. Od słynnego tematu ''Mack the Knife'' jaki z upływem lat ewoluował by stać się jednym z najsłynniejszych standartów świata, aż do spopularyzowanej w latach 60-tych przez zespół The Doors: ''Alabama Song''.
Tajemnicza szepcząca melodeklamacja wprowadza nas od pierwszych dźwięków najsłynniejszego tematu Brechta i Weilla ''Mack the Knife'' w niezwykły nastrój jaki towarzyszyć nam będzie przez godzinę spędzoną z muzyką kojarzącą się jednoznacznie z klimatem zadymionych klubów, lokali i najzwyklejszych spelunek.
Żalosne pieśni zranionej miłości, erotyzm, hazard, alkohol. W doskonałych interpretacjach Svena Ratzke i ciemnoskórej Claron McFadden znajdziemy doskonałyprzekaz znanych od wielu lat z berlińskich kabaretów piosenek. Oprócz wspaniałych walorów wokalnych, Artyści jawią się nam również jako wyśmienici aktorzyuświetniający niejednokrotnie ekspresyjnymi melodeklamacjami i dialogami poszczególne utwory. Tak jest choćby podczas nawiązującej do klimatu kubańskiejsamby ''Havana Song''.
Częstokroć poszczególne piosenki poprzedzone są wspaniale potęgującymi klimat kabaretu fantazyjnymi zapowiedziami, jak to ma miejsce choćby w przypadkuprzejmującej pieśni ''Salomon Song'' zaśpiewanej przez S.Ratzke z doskonałą wokalizą C.McFadden w części środkowej.
Podobnie jest przed ''Surabaya Johnny'', zdominowanej przez wyśmienicie brzmiący w konwencji operetkowej głos Claron McFadden.
Niezwykły popis wokalny McFadden towarzyszy nam również podczas ''Youkali'' a stylowa recytacja poprzedza ''Seerauberjenny'' ozdobioną niemal rockowo brzmiącą przesterowaną gitarą elektryczną Faya Lovsky'ego.
Uwagę zwracają również inscenizowane scenki i dialogi ubarwione teatralnymi efektami jak choćby dźwięk nalewanego alkoholu do szklanki przed ''Nanna's Lied''.
Płyta ''Groschenblues'' jest ekscytującą mieszanką kabaretu, teatru, opery, jazzu i bluesa. To muzyka chwilami ekstremalnie surowa, nasycona melancholią i swoistą prowokacją.
Tajemnicza szepcząca melodeklamacja wprowadza nas od pierwszych dźwięków najsłynniejszego tematu Brechta i Weilla ''Mack the Knife'' w niezwykły nastrój jaki towarzyszyć nam będzie przez godzinę spędzoną z muzyką kojarzącą się jednoznacznie z klimatem zadymionych klubów, lokali i najzwyklejszych spelunek.
Żalosne pieśni zranionej miłości, erotyzm, hazard, alkohol. W doskonałych interpretacjach Svena Ratzke i ciemnoskórej Claron McFadden znajdziemy doskonałyprzekaz znanych od wielu lat z berlińskich kabaretów piosenek. Oprócz wspaniałych walorów wokalnych, Artyści jawią się nam również jako wyśmienici aktorzyuświetniający niejednokrotnie ekspresyjnymi melodeklamacjami i dialogami poszczególne utwory. Tak jest choćby podczas nawiązującej do klimatu kubańskiejsamby ''Havana Song''.
Częstokroć poszczególne piosenki poprzedzone są wspaniale potęgującymi klimat kabaretu fantazyjnymi zapowiedziami, jak to ma miejsce choćby w przypadkuprzejmującej pieśni ''Salomon Song'' zaśpiewanej przez S.Ratzke z doskonałą wokalizą C.McFadden w części środkowej.
Podobnie jest przed ''Surabaya Johnny'', zdominowanej przez wyśmienicie brzmiący w konwencji operetkowej głos Claron McFadden.
Niezwykły popis wokalny McFadden towarzyszy nam również podczas ''Youkali'' a stylowa recytacja poprzedza ''Seerauberjenny'' ozdobioną niemal rockowo brzmiącą przesterowaną gitarą elektryczną Faya Lovsky'ego.
Uwagę zwracają również inscenizowane scenki i dialogi ubarwione teatralnymi efektami jak choćby dźwięk nalewanego alkoholu do szklanki przed ''Nanna's Lied''.
Płyta ''Groschenblues'' jest ekscytującą mieszanką kabaretu, teatru, opery, jazzu i bluesa. To muzyka chwilami ekstremalnie surowa, nasycona melancholią i swoistą prowokacją.
skład:
Claron McFadden & Sven Ratzke - wokal
Charly Zastrau - fortepian
Fay Lovsky - gitara, banjo, dźwięki, chórki
Florian Friedrich - kontrabas, chórki
Tatiana Koleva - wibrafon, instr.perkusyjne, dźwięki, gong
