Taxi; Rainy Day; Exaltation; Future; The Doors Are Open; The Message; Over You; Chooser; More And More; Ty; Swift; Nie całkiem smutny blues
Założona w 2009 roku w Trójmieście grupa The Moongang ma na swym koncie gorąco przyjęte koncerty podczas dwóch edycji ''Rawa Blues Festiwal'' (2009 i 2011), oraz zwycięstwo podczas ''Festiwalu Muzycznego im. Ryśka Riedla'' w Chorzowie i w konkursie portalu ''Fabryka Zespołów'' (2010). Pierwsze, pojedyncze nagrania The Moongang pojawiły się na płytach cyklu "Antologia Polskiego Bluesa", lecz w roku 2012 doczekaliśmy się wreszcie debiutanckiej płyty ''Taxi''.
Album otwiera bardzo przebojowe nagranie tytułowe zbudowane wokół bluesowych partii harmonijki Romana Badeńskiego na tle pulsującego funkowo basu. Rock, blues, funky i doskonała zabawa! ''Taxi'' to materiał na światowy przebój.
Wyjątkowo silne jazzowe nuty towarzyszą nam podczas ''The Doors Are Open''. To zasługa przede wszystkim pianisty The Moongang -Huberta Świątka oraz wyjątkowo ''smooth'' brzmiącemu wokalowi Joanny Knitter.
Knitter doskonale czuje się zarówno w soczystych rockowych partiach jak i jazzowo-bluesowej stylistyce charakteryzującej choćby kolejne nagranie ''The Message''.Wokalistka jest też autorką wszystkich tekstów na płycie jakie z jednym wyjątkiem (''Ty'') wyśpiewywuje w języku angielskim.
Zarówno klasycznie brzmiące utwory utrzymane w średnim tempie i przebojowej konwencji (choćby ''Over You'') jak i te bardziej dynamiczne rockowe (''Chooser'') czy oparte o rytm muzyki soul i funky (''Taxi'', ''More and More'') brzmią doskonale ukazując wszechstronność zespołu i szeroką paletę oferowanych nagrań na całym albumie.
''Taxi'' to także świetne riffy gitarowe i prawdziwie rockowe solówki Marcina Wądołowskiego, od których aż roi się na płycie. Doskonałą próbką niech będzie choćby iście rockowy popis gitarzysty podczas ''Swift'', naładowany riffami i efektami wah wah.
Na uwagę zasługuje także kończący płytę, instrumentalny ''Nie całkiem smutny blues''ukazujący doskonałość składu The Moongang również jako grupy stricte instrumentalnej. Soczysta gitara, funkujący bas, ujmująca bluesowym duchem harmonijka, elektryczne piano i wyśmienita perkusja -doskonałe zakończenie albumu!
Trudno podsumować stylistycznie tę płytę. Myślę iz każdy powinien znaleźć tu coś dla siebie, bez względu czy jest miłośnikiem jazzu, rocka, bluesa, czy po prostu chcącym posłuchać nowocześnie zrealizowanej zróżnicowanej gatunkowo przebojowej płyty.
Płyta została wyśmienicie nagrana technicznie i bardzo starannie wydana wraz z dołączoną do digipacku wkładką z tekstami utworów.
Album otwiera bardzo przebojowe nagranie tytułowe zbudowane wokół bluesowych partii harmonijki Romana Badeńskiego na tle pulsującego funkowo basu. Rock, blues, funky i doskonała zabawa! ''Taxi'' to materiał na światowy przebój.
Wyjątkowo silne jazzowe nuty towarzyszą nam podczas ''The Doors Are Open''. To zasługa przede wszystkim pianisty The Moongang -Huberta Świątka oraz wyjątkowo ''smooth'' brzmiącemu wokalowi Joanny Knitter.
Knitter doskonale czuje się zarówno w soczystych rockowych partiach jak i jazzowo-bluesowej stylistyce charakteryzującej choćby kolejne nagranie ''The Message''.Wokalistka jest też autorką wszystkich tekstów na płycie jakie z jednym wyjątkiem (''Ty'') wyśpiewywuje w języku angielskim.
Zarówno klasycznie brzmiące utwory utrzymane w średnim tempie i przebojowej konwencji (choćby ''Over You'') jak i te bardziej dynamiczne rockowe (''Chooser'') czy oparte o rytm muzyki soul i funky (''Taxi'', ''More and More'') brzmią doskonale ukazując wszechstronność zespołu i szeroką paletę oferowanych nagrań na całym albumie.
''Taxi'' to także świetne riffy gitarowe i prawdziwie rockowe solówki Marcina Wądołowskiego, od których aż roi się na płycie. Doskonałą próbką niech będzie choćby iście rockowy popis gitarzysty podczas ''Swift'', naładowany riffami i efektami wah wah.
Na uwagę zasługuje także kończący płytę, instrumentalny ''Nie całkiem smutny blues''ukazujący doskonałość składu The Moongang również jako grupy stricte instrumentalnej. Soczysta gitara, funkujący bas, ujmująca bluesowym duchem harmonijka, elektryczne piano i wyśmienita perkusja -doskonałe zakończenie albumu!
Trudno podsumować stylistycznie tę płytę. Myślę iz każdy powinien znaleźć tu coś dla siebie, bez względu czy jest miłośnikiem jazzu, rocka, bluesa, czy po prostu chcącym posłuchać nowocześnie zrealizowanej zróżnicowanej gatunkowo przebojowej płyty.
Płyta została wyśmienicie nagrana technicznie i bardzo starannie wydana wraz z dołączoną do digipacku wkładką z tekstami utworów.
skład:
Joanna Knitter - wokal
Roman Badeński - harmonijka
Marcin Wądołowski - gitara
Hubert Świątek -instr.klawiszowe
Karol Kozłowski - gitara basowa
Piotr Góra - perkusja
