Sergei Rachmaninoff:Piano Concerto No.3 in D minor, Op.30;
Eduard Tubin:
Eduard Tubin:
Concertino for piano and orchestra.
Estoński pianista Mihkel Poll w ostatnich latach przebojowo wstąpił do grona najbardziej obiecujących młodych instrumentalistów szturmem zdobywając główne nagrody podczas prestiżowych europejskich konkursów pianistycznych jak Rina Sala Gallo we Włoszech, Ferrol w Hiszpanii czy Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny w Tallinie.
Urodzony w 1986 roku muzyk ma na swym koncie współpracę z takimi orkiestrami jak Narodowe Orkiestry Łotwy i Estonii, Nordic Symphony Orchestra, Magdeburgische Philharmonie, Sinfonia of Birmingham, Norwich Philharmonic Orchestra czy Lincoln Symphony Orchestra.
W roku 2013 Mihkel Poll zadebiutował wydanym nakładem wytwórni Ondine albumem "20th Century Piano", wypełnionym kompozycjami Ravela, Szostakowicza, Mosołowa, Ligetiego i Tulve. Drugi album pianisty nagrany w Finlandii ukazał się w Polsce w roku 2015 ("Enescu, Bartok, Tüür, Korvits"), a jego program stanowiły utwory Georgea Enescu, Beli Bartóka oraz współczesnych estońskich kompozytorów Tonu Korvitsa i Erkki-Svena Tüüra.
Swą kolejną płytę pianista nagrał w duecie z siostrą, uzdolnioną skrzypaczką Mari Poll. Płyta "Works for Violin and Piano" zawierała świetnie ułożony recital obejmujący utwory Enescu, Poulenca, Schonberga oraz Tüüra.
Kolejny album Mihkela Polla "Works for Piano and Orchestra" to program zestawiony z dwóch utworów na fortepian i orkiestrę zarejestrowanych w Tallinie w 2019 i 2020 roku: III Koncertu fortepianowego D-moll, op.30 z roku 1909 Sergiusza Rachmaninowa (1873-1943), oraz Concertina na fortepian i orkiestrę z roku 1945 Eduarda Tubina (1905-1982). Pianiście towarzyszy Narodowa Orkiestra Symfoniczna Estonii poprowadzona przez młodego dyrygenta Mihhaila Gertsa, finalisty tak prestiżowych przeglądów i konkursów dyrygenckich jak m.in. London Symphony Orchestra's Donatella Flick Competition czy Evgeny Svetlanov Conducting Competition.
Wypełniający pierwszą część płyty Koncert Rachmaninowa to utwór od lat uchodzący wśród pianistów za wyjątkowo trudny technicznie. Ogromna ekspresja utworu i zawiłości harmoniczno-melodyczne sprawiają iż z III Koncertem fortepianowym D-moll, op.30 mierzą się tylko najwięksi wirtuozi klawiatury. Być może właśnie dlatego aż do lat 30-tych XX wieku, kiedy rozsławił go genialny Vladimir Horowitz, utwór ten nie nie był tak znany jak pozostałe trzy koncerty fortepianowe rosyjskiego kompozytora. W kolejnych dziesięcioleciach z zawiłością faktury utworu z powodzeniem zmierzyli się m.in. Władimir Aszkenazi (pod batutą Andre Previna w 1973 roku), Martha Argerich (z orkiestrą prowadzoną przez Riccardo Chailly'ego w 1982) i Horacio Gutierrez (z orkiestrą Lorina Maazela w 1991 roku). Te właśnie wykonania obok nagrania samego Rachmaninowa z Orkiestrą Filadelfijską, którą poprowadził w 1939 roku Eugene Ormandy, uchodzą wśród melomanów za wzorcowe.
Z olśniewającą swobodą poruszający się po bardzo złożonych strukturach dźwiękowych, perfekcyjnie panujący nad klawiaturą Mihkel Poll, dodał koncertowi charakterystycznych dla swej gry, a znanych z poprzednich jego albumów cech, jakimi są liryzm, subtelność i młodzieńcza pasja, której daleko do dostrzegalnej w grze niektórych wielkich mistrzów brawury.
W podobny sposób estoński pianista naznaczył swym własnym piętnem, drugi z utworów na płycie, będący dziełem przez większość życia tworzącego w Szwecji swego rodaka, kompozytora, dyrygenta oraz choreografa, Eduarda Tubina.
Mihhail Gerts prowadzi orkiestrę znakomicie, dbając o pełną korelację jej brzmienia z partiami fortepianu. Trudno nie odnieść wrażenia iż w osobie dyrygenta, Poll odnalazł prawdziwie pokrewną artystyczną duszę.
Znakomita płyta.
Urodzony w 1986 roku muzyk ma na swym koncie współpracę z takimi orkiestrami jak Narodowe Orkiestry Łotwy i Estonii, Nordic Symphony Orchestra, Magdeburgische Philharmonie, Sinfonia of Birmingham, Norwich Philharmonic Orchestra czy Lincoln Symphony Orchestra.
W roku 2013 Mihkel Poll zadebiutował wydanym nakładem wytwórni Ondine albumem "20th Century Piano", wypełnionym kompozycjami Ravela, Szostakowicza, Mosołowa, Ligetiego i Tulve. Drugi album pianisty nagrany w Finlandii ukazał się w Polsce w roku 2015 ("Enescu, Bartok, Tüür, Korvits"), a jego program stanowiły utwory Georgea Enescu, Beli Bartóka oraz współczesnych estońskich kompozytorów Tonu Korvitsa i Erkki-Svena Tüüra.
Swą kolejną płytę pianista nagrał w duecie z siostrą, uzdolnioną skrzypaczką Mari Poll. Płyta "Works for Violin and Piano" zawierała świetnie ułożony recital obejmujący utwory Enescu, Poulenca, Schonberga oraz Tüüra.
Kolejny album Mihkela Polla "Works for Piano and Orchestra" to program zestawiony z dwóch utworów na fortepian i orkiestrę zarejestrowanych w Tallinie w 2019 i 2020 roku: III Koncertu fortepianowego D-moll, op.30 z roku 1909 Sergiusza Rachmaninowa (1873-1943), oraz Concertina na fortepian i orkiestrę z roku 1945 Eduarda Tubina (1905-1982). Pianiście towarzyszy Narodowa Orkiestra Symfoniczna Estonii poprowadzona przez młodego dyrygenta Mihhaila Gertsa, finalisty tak prestiżowych przeglądów i konkursów dyrygenckich jak m.in. London Symphony Orchestra's Donatella Flick Competition czy Evgeny Svetlanov Conducting Competition.
Wypełniający pierwszą część płyty Koncert Rachmaninowa to utwór od lat uchodzący wśród pianistów za wyjątkowo trudny technicznie. Ogromna ekspresja utworu i zawiłości harmoniczno-melodyczne sprawiają iż z III Koncertem fortepianowym D-moll, op.30 mierzą się tylko najwięksi wirtuozi klawiatury. Być może właśnie dlatego aż do lat 30-tych XX wieku, kiedy rozsławił go genialny Vladimir Horowitz, utwór ten nie nie był tak znany jak pozostałe trzy koncerty fortepianowe rosyjskiego kompozytora. W kolejnych dziesięcioleciach z zawiłością faktury utworu z powodzeniem zmierzyli się m.in. Władimir Aszkenazi (pod batutą Andre Previna w 1973 roku), Martha Argerich (z orkiestrą prowadzoną przez Riccardo Chailly'ego w 1982) i Horacio Gutierrez (z orkiestrą Lorina Maazela w 1991 roku). Te właśnie wykonania obok nagrania samego Rachmaninowa z Orkiestrą Filadelfijską, którą poprowadził w 1939 roku Eugene Ormandy, uchodzą wśród melomanów za wzorcowe.
Z olśniewającą swobodą poruszający się po bardzo złożonych strukturach dźwiękowych, perfekcyjnie panujący nad klawiaturą Mihkel Poll, dodał koncertowi charakterystycznych dla swej gry, a znanych z poprzednich jego albumów cech, jakimi są liryzm, subtelność i młodzieńcza pasja, której daleko do dostrzegalnej w grze niektórych wielkich mistrzów brawury.
W podobny sposób estoński pianista naznaczył swym własnym piętnem, drugi z utworów na płycie, będący dziełem przez większość życia tworzącego w Szwecji swego rodaka, kompozytora, dyrygenta oraz choreografa, Eduarda Tubina.
Mihhail Gerts prowadzi orkiestrę znakomicie, dbając o pełną korelację jej brzmienia z partiami fortepianu. Trudno nie odnieść wrażenia iż w osobie dyrygenta, Poll odnalazł prawdziwie pokrewną artystyczną duszę.
Znakomita płyta.
Album ukazał się 5 lutego 2021.
Robert Ratajczak
____________________________________________
Mihkel Poll / Mihhail Gerts: Works for Piano and Orchestra
CD 2020, DUX 1702
program:
Sergei Rachmaninoff - Piano Concerto No.3 in D minor, Op.30:
1. Allegro ma non tanto
2. Intermezzo: Adagio
3. Finale: Alla breve
4. Eduard Tubin - Concertino for piano and orchestra
wykonawcy:
Mihkel Poll - fortepian
Estonian National Symphony Orchestra
dyrygent: Mihhail Gerts
____________________________________________
