Improvisation #1; Secret Wildflower; Improvisation #2; Trip to H; Improvisations #3-5; The Last Fifteen Days.Nazwany przez nieodżałowanego Chicka Coreę "najlepszym pianistą na świecie" turecki muzyk Aydin Esen, ma za sobą współpracę z takimi ikonami jazzu jak m.in. Gary Burton, Pat Metheny, Miroslav Vitous, Wolfgang Muthspiel, Daniel Humair, Eddie Gomez czy Dave Liebman.
Urodzony w 1962 roku syn trębacza, który swą muzyczną edukację rozpoczął w wieku 5 lat, jest absolwentem Berklee College of Music i New England Conservatory of Music, ma na koncie serię gorąco przyjętych albumów nagranych przez własne formacje, ale też płyty nagrane w rozmaitych składach prowadzonych przez innych artystów, jakie ukazały się nakładem takich wytwórni jak m.in. EMI, Columbia, Universal, ECM, Naive, Material, Intuition i Bellaphon. Jednym z ostatnich albumów, na których mogliśmy usłyszeć Aydina Esena jest płyta Miroslava Vitousa: "Music of Weather Report" (2016).
Najnowszym projektem tureckiego muzyka jest międzynarodowy kwartet Ayna Veer, do którego pozyskał cenionych hiszpańskich jazzmanów: saksofonistę Vernau Miera i perkusistę Erica Valle, oraz izraelskiego basistę Nadava Erlicha.
Album "Ayna Veer" przynosi wysublimowaną muzykę oscylującą wokół estetyki elektrycznego jazzu spod znaku Weather Report, oraz dokonań na polu fusion takich artystów jak Miles Davis czy Chick Corea.
Większość materiału jaki wypełnia nagrany w szwajcarskiej Bazylei 40-minutowy album, to utwory zrodzone z porywających zespołowych improwizacji. Pośród ośmiu nagrań znajdziemy zaledwie trzy zamknięte kompozycje: porywający "Secret Wildflower" i nostalgiczne "The Last Fifteen Days" Vernau Miera, oraz klimatyczne, rozbudowane do ponad 9 minut "Trip to H" Erica Valle. Mimo to album nie robi wrażenia zestawionych obok siebie wybranych fragmentów improwizowanych sesji, lecz tworzy rodzaj przemyślanej pod względem dramaturgii i klimatu całości.
Granica pomiędzy improwizacją i wariacjami, a formą kompozycji zdaje się być niezauważalna, a słuchacz już od pierwszych taktów rytmicznej galopady w "Improvisation #1" (nagranego z gościnnym udziałem perkusjonalisty Alberto Garcii) zostaje wciągnięty w specyficzny klimat płyty.
Od początku do końca skład tworzy jeden, świetnie funkcjonujący organizm, w którym żaden z elementów nie próbuje dominować.
Ayna Veer to świetny współczesny jazz szczodrze zabarwiony fusion, zagrany w porywającym stylu.
Urodzony w 1962 roku syn trębacza, który swą muzyczną edukację rozpoczął w wieku 5 lat, jest absolwentem Berklee College of Music i New England Conservatory of Music, ma na koncie serię gorąco przyjętych albumów nagranych przez własne formacje, ale też płyty nagrane w rozmaitych składach prowadzonych przez innych artystów, jakie ukazały się nakładem takich wytwórni jak m.in. EMI, Columbia, Universal, ECM, Naive, Material, Intuition i Bellaphon. Jednym z ostatnich albumów, na których mogliśmy usłyszeć Aydina Esena jest płyta Miroslava Vitousa: "Music of Weather Report" (2016).
Najnowszym projektem tureckiego muzyka jest międzynarodowy kwartet Ayna Veer, do którego pozyskał cenionych hiszpańskich jazzmanów: saksofonistę Vernau Miera i perkusistę Erica Valle, oraz izraelskiego basistę Nadava Erlicha.
Album "Ayna Veer" przynosi wysublimowaną muzykę oscylującą wokół estetyki elektrycznego jazzu spod znaku Weather Report, oraz dokonań na polu fusion takich artystów jak Miles Davis czy Chick Corea.
Większość materiału jaki wypełnia nagrany w szwajcarskiej Bazylei 40-minutowy album, to utwory zrodzone z porywających zespołowych improwizacji. Pośród ośmiu nagrań znajdziemy zaledwie trzy zamknięte kompozycje: porywający "Secret Wildflower" i nostalgiczne "The Last Fifteen Days" Vernau Miera, oraz klimatyczne, rozbudowane do ponad 9 minut "Trip to H" Erica Valle. Mimo to album nie robi wrażenia zestawionych obok siebie wybranych fragmentów improwizowanych sesji, lecz tworzy rodzaj przemyślanej pod względem dramaturgii i klimatu całości.
Granica pomiędzy improwizacją i wariacjami, a formą kompozycji zdaje się być niezauważalna, a słuchacz już od pierwszych taktów rytmicznej galopady w "Improvisation #1" (nagranego z gościnnym udziałem perkusjonalisty Alberto Garcii) zostaje wciągnięty w specyficzny klimat płyty.
Od początku do końca skład tworzy jeden, świetnie funkcjonujący organizm, w którym żaden z elementów nie próbuje dominować.
Ayna Veer to świetny współczesny jazz szczodrze zabarwiony fusion, zagrany w porywającym stylu.
Album ukazał się 9 kwietnia 2021.
Robert Ratajczak
___________________________________________
Ayna Veer /2020/
CD, Ayna Veer
program:
1. Improvisation #1
2. Secret Wildflower
3. Improvisation #2
4. Trip to H
5. Improvisation #3
6. Improvisation #4
7. Improvisation #5
8. The Last Fifteen Days
personel:
Vernau Mier - saksofon
Aydin Esen - fortepian, syntezatory
Nadav Erlich - kontrabas
Eric Valle - perkusja
oraz:
Alberto Garcia - instr. perkusyjne
CD, Ayna Veer
program:
1. Improvisation #1
2. Secret Wildflower
3. Improvisation #2
4. Trip to H
5. Improvisation #3
6. Improvisation #4
7. Improvisation #5
8. The Last Fifteen Days
personel:
Vernau Mier - saksofon
Aydin Esen - fortepian, syntezatory
Nadav Erlich - kontrabas
Eric Valle - perkusja
oraz:
Alberto Garcia - instr. perkusyjne
___________________________________________
