Sergei Prokofiev:Visions Fugitives, Op.22;
Piano Sonata No.5, Op.38;
Piano Sonata No.7, Op.83.
Trudno wyobrazić sobie współczesny repertuar pianistyczny bez utworów Sergiusza Prokofiewa (1891-1953). Niegasnąca popularność dzieł fortepianowych rosyjskiego kompozytora oraz fascynacja jego dorobkiem, sprawiają iż po jego utwory nieustannie sięgają zarówno najznakomitsi mistrzowie fortepianu jak młodzi obiecujący pianiści.
Na płycie "Prokofiev -Vol.1" znakomitą interpretację słynnego 20-częściowego cyklu miniatur fortepianowych Prokofiewa Visions Fugitives ("Wizje ulotne"), op.22, oraz dwie spośród jedenastu sonat rosyjskiego kompozytora: Sonatę fortepianową nr 5, op.38 i bardzo popularną Sonatę fortepianową nr 7, op.83, prezentuje kubański pianista Marcos Madrigal.
Urodzony w Hawanie Marcos Madrigal w 2007 roku ukończył z wyróżnieniem Kubański Uniwersytet Sztuk Pięknych, uczęszczał na kursy mistrzowskie w Konserwatorium Południowej Szwajcarii w Lugano oraz w Międzynarodowej Akademii Pianistycznej Lake Como. Jako solista występował w wielu renomowanych salach koncertowych świata (m.in. w słynnej amerykańskiej Finney Hall w stanie Ohio), współpracując z wybitnymi dyrygentami, takimi jak choćby Claudio Abbado czy Leo Brower. Wielokrotnie nagradzany podczas rozmaitych konkursów i przeglądów jak m.in. Premio Jaén w Hiszpanii, Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny w Panamie, María Clara Cullel w Kostaryce, czy Ignacio Cervantes na Kubie artysta, od 2017 roku jest dyrektorem odbywającego się w Hawanie, Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Klasycznej Habana Clásica.
Rzadko wykonywane w całości "Wizje ulotne" do których stworzenia zainspirowała Prokofiewa poezja Constantina Balmonta, mienią się rozmaitymi emocjami wyrażonymi w wykwintnych formach i wyrafinowanej, finezyjnej fakturze. Zróżnicowana stylistyka poszczególnych części sprawia, że zwarte harmonie i nostalgia, sąsiadują z motywami pełnymi dynamiki i uniesień. Poszczególne miniatury stylistycznie nawiązują do rozmaitych gatunków muzycznych, takich jak m.in. włoski taniec ludowy tarantella (VI. Con eleganza), czy walc (XII. Assai moderato), eksplorując przy tym nieustannie zmieniające się uczucia i klimaty, począwszy od tajemnicy (I. Lentamente), poprzez egzaltację (III. Allegretto), sarkazm (X. Ridicolosamente), udrękę (XV. Inquieto), aż do melancholii, żalu i rezygnacji (XVI. Dolente).
W swej autorskiej interpretacji tego ponadczasowego dzieła, Marcos Madrigal demonstruje swój wyjątkowy szacunek dla partytury, doskonale balansując między liryzmem a dynamiką i energią, właściwym poszczególnym częściom cyklu.
Podobnie jest w przypadku wypełniających drugą część płyty obu 3-częściowych sonat: wyrafinowanej pod względem harmonii, zwięzłej i przejrzystej fakturalnie, skomponowanej przez Prokofiewa podczas pobytu w Paryżu Sonaty fortepianowej nr 5, op.38, oraz jednym z najbardziej znanych na świecie dzieł literatury fortepianowej jaką jest napisana w 1942 roku, Sonata fortepianowa nr 7, op.83.
Płytę "Prokofiev - Vol.1" wydała założona w 2011 roku w Paryżu, francuska wytwórnia płytowa Artalinna, której głównym priorytetem jest promowanie młodych obiecujących, a wciąż mało znanych, pianistów. Równolegle z albumem Marcosa Madrigala ukazała się też płyta niemieckiego pianisty Severina von Eckardsteina z utworami Chopina, Schumanna, Czajkowskiego i Duponta ("Schumann, Davidsbundlertanze / Chopin, Polonaise - fantaisie"), oraz album łotewskiego pianisty i kompozytora Vestarda Shimkusa ("America 1") dedykowany współczesnym amerykańskim kompozytorom (Philip Glass, Charles Tomlinson Griffes, Elliott Carter i George Crumb).
Na płycie "Prokofiev -Vol.1" znakomitą interpretację słynnego 20-częściowego cyklu miniatur fortepianowych Prokofiewa Visions Fugitives ("Wizje ulotne"), op.22, oraz dwie spośród jedenastu sonat rosyjskiego kompozytora: Sonatę fortepianową nr 5, op.38 i bardzo popularną Sonatę fortepianową nr 7, op.83, prezentuje kubański pianista Marcos Madrigal.
Urodzony w Hawanie Marcos Madrigal w 2007 roku ukończył z wyróżnieniem Kubański Uniwersytet Sztuk Pięknych, uczęszczał na kursy mistrzowskie w Konserwatorium Południowej Szwajcarii w Lugano oraz w Międzynarodowej Akademii Pianistycznej Lake Como. Jako solista występował w wielu renomowanych salach koncertowych świata (m.in. w słynnej amerykańskiej Finney Hall w stanie Ohio), współpracując z wybitnymi dyrygentami, takimi jak choćby Claudio Abbado czy Leo Brower. Wielokrotnie nagradzany podczas rozmaitych konkursów i przeglądów jak m.in. Premio Jaén w Hiszpanii, Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny w Panamie, María Clara Cullel w Kostaryce, czy Ignacio Cervantes na Kubie artysta, od 2017 roku jest dyrektorem odbywającego się w Hawanie, Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Klasycznej Habana Clásica.
Rzadko wykonywane w całości "Wizje ulotne" do których stworzenia zainspirowała Prokofiewa poezja Constantina Balmonta, mienią się rozmaitymi emocjami wyrażonymi w wykwintnych formach i wyrafinowanej, finezyjnej fakturze. Zróżnicowana stylistyka poszczególnych części sprawia, że zwarte harmonie i nostalgia, sąsiadują z motywami pełnymi dynamiki i uniesień. Poszczególne miniatury stylistycznie nawiązują do rozmaitych gatunków muzycznych, takich jak m.in. włoski taniec ludowy tarantella (VI. Con eleganza), czy walc (XII. Assai moderato), eksplorując przy tym nieustannie zmieniające się uczucia i klimaty, począwszy od tajemnicy (I. Lentamente), poprzez egzaltację (III. Allegretto), sarkazm (X. Ridicolosamente), udrękę (XV. Inquieto), aż do melancholii, żalu i rezygnacji (XVI. Dolente).
W swej autorskiej interpretacji tego ponadczasowego dzieła, Marcos Madrigal demonstruje swój wyjątkowy szacunek dla partytury, doskonale balansując między liryzmem a dynamiką i energią, właściwym poszczególnym częściom cyklu.
Podobnie jest w przypadku wypełniających drugą część płyty obu 3-częściowych sonat: wyrafinowanej pod względem harmonii, zwięzłej i przejrzystej fakturalnie, skomponowanej przez Prokofiewa podczas pobytu w Paryżu Sonaty fortepianowej nr 5, op.38, oraz jednym z najbardziej znanych na świecie dzieł literatury fortepianowej jaką jest napisana w 1942 roku, Sonata fortepianowa nr 7, op.83.
Płytę "Prokofiev - Vol.1" wydała założona w 2011 roku w Paryżu, francuska wytwórnia płytowa Artalinna, której głównym priorytetem jest promowanie młodych obiecujących, a wciąż mało znanych, pianistów. Równolegle z albumem Marcosa Madrigala ukazała się też płyta niemieckiego pianisty Severina von Eckardsteina z utworami Chopina, Schumanna, Czajkowskiego i Duponta ("Schumann, Davidsbundlertanze / Chopin, Polonaise - fantaisie"), oraz album łotewskiego pianisty i kompozytora Vestarda Shimkusa ("America 1") dedykowany współczesnym amerykańskim kompozytorom (Philip Glass, Charles Tomlinson Griffes, Elliott Carter i George Crumb).
Premiera 26 listopada 2021.
Robert Ratajczak
____________________________________________
Marcos Madrigal: Prokofiev - Vol.1
CD 2021, Artalinna ATL-A028
program:
CD 2021, Artalinna ATL-A028
program:
Sergei Prokofiev
- Visions Fugitives, Op.22:
1. I.Lentamente
2. II.Andante
3. III.Allegretto
4. IV.Animato – Piu sostenuto
5. V.Molto giocoso
6. VI.Con eleganza
7. VII.Pittoresco (Arpa)
8. VIII.Commodo – Meno mosso
9. IX.Allegretto tranquillo
10. X.Ridicolosamente
11. XI.Con vivacita
12. XII.Assai moderato
13. XIII.Allegretto
14. XIV.Feroce
15. XV.Inquieto
16. XVI.Dolente
17. XVII.Poetico
18. XVIII.Con una dolce lentezza
19. XIX.Presto agitatissimo e molto accentuato
20. XX.Lento irrealmente
- Piano Sonata No.5, Op.38:
21. I. Allegro tranquillo
22. II. Andantino
23. III. Un poco allegretto
- Piano Sonata No.7, Op.83:
24. I. Allegro inquieto – Andantino
25. II. Andante caloroso – Poco piu animato – Piu largamente
26. III. Precipitato
Marcos Madrigal - fortepian
____________________________________________
