Sofia Gubaidulina:Sonata;
Lowell Liebermann:
Lowell Liebermann:
Sonata, Op.24;
Frank Proto:
Frank Proto:
Sonata No.2.
Album jest efektem dziesięcioletniej współpracy dwojga artystów: znakomitej pianistki Hanny Holeksa i klasycznego kontrabasisty młodego pokolenia, Marka Romanowskiego. Nagrania wypełniające program płyty stanowią też integralną część ukończonej w 2018 roku pracy doktorskiej Marka Romanowskiego: "Między homogenizmem, a heterogenizmem struktur brzmieniowych. Relacja partii kontrabasu i fortepianu w sonatach kompozytorów II połowy XX oraz XXI wieku na przykładzie wybranych utworów".
Pozornie nieoczywiste połączenie instrumentalne fortepianu i kontrabasu, okazuje się być formą zdecydowanie zasługującą na szerszą popularyzację
Marek Romanowski i Hanna Holeksa poszukując wspólnego brzmienia, poprzez twórcze interpretacje współczesnych utworów Sofii Gubaiduliny, Lowella Liebermanna i Franka Proto, odkrywają nowe obszary muzyczne, pełne wyjątkowej estetyki brzmieniowej. Artyści udowadniają też że prezentowana konfiguracja instrumentalna daje wykonawcom ogromne możliwości wyrazu w zakresie interpretacji, a dla odbiorcy okazuje się formą kreującą bez reszty wciągający, specyficzny klimat.
Program otwiera Sonata na kontrabas i fortepian rosyjskiej kompozytorki Sofii Gubaiduliny powstała w 1975 roku, a więc w okresie ograniczającego wypowiedzi artystyczne reżimu. Warto wspomnieć iż w 1979 roku Gubaidulina ukarana została przez ówczesne władze ZSRR zakazem publikacji swych kompozycji i występów. Stąd zapewne przekaz jej wybiegających poza powszechnie znane schematy utworów z tego okresu, będących wyrazem jedynego wówczas możliwego buntu.
Powstała 12 lat później Sonata na kontrabas i fortepian op.24 amerykańskiego kompozytora Lowella Liebermanna to z kolei utwór pełen rozmaitych barw i dźwiękowych odcieni, doskonale ukazujących pełną paletę możliwości kontrabasu, a zarazem będący prawdziwym wyzwaniem technicznym dla pianisty. Ciekawostką jest wpleciona w Sonatę partia kontrabasu pochodząca z IV aktu opery Giuseppe Verdiego "Otello". Nowojorski kompozytor skomponował kilka sonat na różne instrumentarium, pośród których warto zwrócić uwagę na Sonatę, op.23, którą w wersji na flet i fortepian mieliśmy okazję poznać na wspaniałym albumie "American Music for Flute and Piano" (2020) Olgi Leonkiewicz i Kingi Firlej-Kubicy.
Pozornie nieoczywiste połączenie instrumentalne fortepianu i kontrabasu, okazuje się być formą zdecydowanie zasługującą na szerszą popularyzację
Marek Romanowski i Hanna Holeksa poszukując wspólnego brzmienia, poprzez twórcze interpretacje współczesnych utworów Sofii Gubaiduliny, Lowella Liebermanna i Franka Proto, odkrywają nowe obszary muzyczne, pełne wyjątkowej estetyki brzmieniowej. Artyści udowadniają też że prezentowana konfiguracja instrumentalna daje wykonawcom ogromne możliwości wyrazu w zakresie interpretacji, a dla odbiorcy okazuje się formą kreującą bez reszty wciągający, specyficzny klimat.
Program otwiera Sonata na kontrabas i fortepian rosyjskiej kompozytorki Sofii Gubaiduliny powstała w 1975 roku, a więc w okresie ograniczającego wypowiedzi artystyczne reżimu. Warto wspomnieć iż w 1979 roku Gubaidulina ukarana została przez ówczesne władze ZSRR zakazem publikacji swych kompozycji i występów. Stąd zapewne przekaz jej wybiegających poza powszechnie znane schematy utworów z tego okresu, będących wyrazem jedynego wówczas możliwego buntu.
Powstała 12 lat później Sonata na kontrabas i fortepian op.24 amerykańskiego kompozytora Lowella Liebermanna to z kolei utwór pełen rozmaitych barw i dźwiękowych odcieni, doskonale ukazujących pełną paletę możliwości kontrabasu, a zarazem będący prawdziwym wyzwaniem technicznym dla pianisty. Ciekawostką jest wpleciona w Sonatę partia kontrabasu pochodząca z IV aktu opery Giuseppe Verdiego "Otello". Nowojorski kompozytor skomponował kilka sonat na różne instrumentarium, pośród których warto zwrócić uwagę na Sonatę, op.23, którą w wersji na flet i fortepian mieliśmy okazję poznać na wspaniałym albumie "American Music for Flute and Piano" (2020) Olgi Leonkiewicz i Kingi Firlej-Kubicy.
Trzecią i ostatnią częścią omawianego w tym miejscu albumu "Contemporary Sonatas for Double Bass & Piano" jest II Sonata na kontrabas i fortepian, wybrana z dorobku również amerykańskiego kompozytora, Franka Proto. To utwór zawierający mnóstwo elementów jazzu i przestrzeni improwizacyjnej szczególnie dla kontrabasu. Marek Romanowski okazuje się świetnym, brawurowo rozgrywającym swe partie improwizatorem i muzykiem, który z powodzeniem sprawdziłby się także w formule jazzowej. Sonata Franka Proto jest znakomitym pomostem pomiędzy muzyką klasyczną a współczesnym amerykańskim jazzem.
Wszystkie zamieszczone na płycie utwory są polskimi premierami fonograficznymi.
Wszystkie zamieszczone na płycie utwory są polskimi premierami fonograficznymi.
Album ukazał się 17 sierpnia 2021.
Robert Ratajczak
_____________________________________________
Marek Romanowski / Hanna Holeksa
Contemporary Sonatas for Double Bass & Piano
CD 2021, DUX 1746
program:
1. Sofia Gubaidulina - Sonata for Double Bass and Piano
Lowell Liebermann - Sonata for Contrabass and Piano, Op.24:
2. Commodo
3. Adagio
4. Presto
5. Tempo Primo, ma un poco ritenuto
Frank Proto - Sonata No.2 for Double Bass and Piano:
6. Calm
7. Allegro assai
8. Adagio
9. Freely – Molto Allegro
wykonawcy:
Hanna Holeksa - fortepian
Marek Romanowski - kontrabas
Contemporary Sonatas for Double Bass & Piano
CD 2021, DUX 1746
program:
1. Sofia Gubaidulina - Sonata for Double Bass and Piano
Lowell Liebermann - Sonata for Contrabass and Piano, Op.24:
2. Commodo
3. Adagio
4. Presto
5. Tempo Primo, ma un poco ritenuto
Frank Proto - Sonata No.2 for Double Bass and Piano:
6. Calm
7. Allegro assai
8. Adagio
9. Freely – Molto Allegro
wykonawcy:
Hanna Holeksa - fortepian
Marek Romanowski - kontrabas
_____________________________________________
