East Of The Sun (And West Of The Moon); Nice Work If You Can Get It; Come Rain Or Come Shine; Mean To Me; It Might As Well Be Spring; Can't Get Out Of This Mood; Goodnight My Love; Ain't Misbehavin'; Pinky; The Nearness Of You; Spring Will Be A Little Late This Year; Ooh, What 'Cha Doin' To Me; bonus tracks: It's All In The Mind; The Nearness Of You (alt take); Ain't Misbehavin' (alt take); Goodnight My Love (alt take); Can't Get Out Of This Mood (alt take); It Might As Well Be Spring (alt take); Mean To Me (alt take); Come Rain Or Come Shine (alt take); East Of the Sun (And West Of The Moon) (alt take)
[more]
Płyta uważana jest powszechnie za jedno z największych dokonań wokalistyki jazzowej lat 50-tych, a zarazem była to jedna z pierwszych płyt nagranych z zastosowaniem nowej wówczas technologii zapisu, charakteryzującej się bardzo wysoką wiernością dźwięku (stąd jej tytuł). Dla fanów jazzu ważnym też jest udział w nagraniach z 1950 roku: Milesa Davisa (płytę wypełniły nagrania z różnych sesji 1949-1953). W roku 1955, gdy po raz pierwszy nagrania te zostały opublikowane na niniejszym albumie; Sarah Vaughan (zwana przez swych fanów: Sassy) była u szczytu popularności, dlatego niniejszy album wydany przez Columbię okazał się jedną z najlepiej sprzedających się płyt lat 50-tych w katalogu wytwórni. Po latach natomiast album: ''Sarah Vaughan In Hi-Fi'' znalazł stałe miejsce w kanonie jazzu i zawsze zajmuje wysoką pozycję w różnego rodzaju zestawieniach jazzowych płyt wszechczasów, mimo iż późniejsze poczynania Sassy z lat 60-tych skierowane były raczej w stronę muzyki popularnej (do jazzu powróciła w latach 70-tych).
W czasie gdy powstały nagrania zebrane na płycie, Vaughan miała już za sobą współpracę z kilkoma pionierami ówczesnego modern jazzu jak: Charlie Parker czy Dizzy Gillespie, dzięki czemu jej dokonania w tym okresie nasycone były klimatem nowej w latach 50-tych muzyki: bebopu. Nagrania te są dowodem niezwykłych możliwości wokalnych legendarnej Sassy, potrafiącej śpiewać zarówno bardzo delikatnie i ciepło, jak i szorstko, nosowo i gardłowo.
Pierwsze 4 utwory zarejestrowano 19 maja 1950 roku z doskonałym pianistą: Jimmy Jonesem w składzie, którego partia w wyśmienity sposób ozdabia szczególnie: ''East Of The Sun (And West Of The Moon)'' i bluesowy: ''Come Rain Or Come Shine'' (świetny saksofon Budda Johnsona)
W ''Nice Work If You Can Get It'' Vaughan doskonale moduluje swój głos, a solówka Milesa Davisa jest przysłowiową ''wisienką'' tego nagrania. Doskonale brzmi tu też cała sekcja dęta złożona oprócz Davisa z: Benny Greena, wspomnianego Johnsona i Tony Scotta.
Ciekawe partie kontrabasu Billy'ego Taylora ozdabiają natomiast: ''Mean To Me''. Głównym punktem tego utworu są jednak (oprócz oczywiście świetnych partii wokalnych), solówki Johnsona i Davisa a w finale doskonały chorus całej sekcji.
Kolejny 4-nagraniowy ''set'' pochodzi z sesji z poprzedniego dnia (18.05.1950) nagranej w niemal identycznym składzie (na gitarze jednak zamiast: Mundella Lowe gra: Freddie Green). Młody wówczas Miles Davis grał delikatnie, często oddając ''berło'' pierwszeństwa Johnsonowi, Greenowi i Scottowi, jak choćby w: ''Can't Get Out Of This Mood''.
Pięknie i niemal klasycznie Vaughan śpiewa: ''Goodnight My Love''. Jej zdolność do improwizacji wokalnej w tym nagraniu ustępuje poczuciu rytmu i zachowaniu klasycznych ram kompozycji. Efekt równie doskonały, co bardziej ''rozbujany'' sposób interpretacji następnej kompozycji: ''Ain't Misbehavin''', w której mamy też okazję wysłuchać solówek saksofonu, klarnetu i trąbki.
Ostatni 4-utworowy set podstawowego programu płyty to nagrania z róznych sesji dokonanych w róznych składach.
Otwiera go nagranie z września 1951 roku z orkiestrą Percy Faitha: ''Pinky''. Na tle potężnego brzmienia orkiestry Vaughan wykonuje poruszającą wokalizę bez słów -przepiękne nagranie!
Podstawowy program płyty kończą dwa nagrania z orkiestrą Richarda Heymanna ze stycznia 1953. To już nieco inna stylistyka i brzmienie. To własnie w tym kierunku podążać miała Sassy w późniejszych latach: brzmienie orkiestry, na tle której partie wokalne coraz bardziej skłaniały się ku melodyce i specyficeinterpretacji znanej nam dzięki choćby wielkiemu Frankowi Sinatrze.Z grudnia 1949 roku pochodzi najstarsze w zestawie nagranie:''The Nearness Of You'' z wspaniałą trąbką: Billy Butterfielda i doskonałym big bandem.
Reedycje kompaktowe z lat 1997 i 2010 zawierają 9 dodatkowych ścieżek, będących zapisami alternatywnych wersji utworów z programu podstawowego płyty, plus: jedna dodatkowa piosenka, wcześniej nie znana: ''It's All In Your Mind'' z 1952 roku.
Nagrania zostały oczyszczone cyfrowo w bardzo specyficzny i oryginalny sposób z zachowaniem szumu i stylowych trzasków płyty gramofonowej -doskonałe rozwiązanie w przypadku nagrań Sary Vaughan z tych lat! To specyficzny klimat, którego nie powinno się pozbawiać takich zapisów (podobny zabieg zastosowano w przypadku wydawanych na CD niektórych nagraniach Billie Holiday i Elli Fitzgerald).
Skład:
różne składy
Recenzja ukazała się w miesięczniku ''JazzPRESS'' 02/2012
