Home; Schmafu; You see, you don't; Song for Robin Hood; Lisanga; Hey Robin; Inner Voice; Age; Till Now.
[more]
Caroline Thon jest doskonale wykształconym muzykiem zarówno jako instrumentalista jak i kompozytor. W swej twórczości doskonale potrafi zacierać granice między nowoczesnym jazzem, muzyką współczesną i rhythm'n'bluesem. Jest laureatką wielu nagród i wyróżnień na rozlicznych międzynarodowych konkursach i festiwalach jazzowych, a jednym z jej nauczycieli był legendarny Dave Liebman. Przez kilka lat prowadziła własny kwintet jazzowy Patchwork, z którym dotychczas wydała dwie płyty: ''Say it!'' (2005) oraz ''Inner Voice'' (2008).
Utwory zawarte na albumie ''Inner Voice'' charakteryzują sie na ogół spokojnym tempem i rozległym przestrzennym brzmieniem potęgowanym brzmieniami kontrabasu Matthiasa Nowaka. To muzyka niezwykle przyjazna dla ucha i zdecydowanie odrzucająca jakąkolwiek stylistyczną definicję, którą możnaby jej przypisać. Dźwięki saksofonu Caroline Thon doskonale harmonizują z instrumentalnie traktowanym w konwencji nowoczesnego jazzu głosem Junii Vent (odpowiedzialnej również za wszystkie teksty na płycie). Pełne olśniewających barw kompozycje Thon ukazują w jak dużym stopniu jej staranne muzyczne wykształcenie odcisnęło piętno na jej twórczości. To muzyka niezwykle stylowa, nasycona lirycznymi introspekcjami i swego rodzaju emocjonalną bezpośredniością. Niejednokrotnie intymna, wzruszająca i prowokująca refleksje i wspomnienia.
Stylistyka wypracowana przez Patchwork nawiązuje do doskonałych tradycji spod znaku wielkich światowych składów jazzowych, jak choćby europejski kwartet Keitha Jarretta (z Janem Garbarkiem w składzie) a wyśmienite wokalizy Junii Vent kojarzyć się mogą z dokonaniami Flory Purim z okresu współpracy z Chickiem Corea (''Return To Forever'', 1972).
Otwierający płytę ''Home'' rozpoczyna partia wokalna, która jest wprowadzeniem do doskonałych improwizacji saksofonowych i wyśmienitej mistrzowskiej partii fortepianu Julii Hulsmann. Temat wokalny przewija się w czasie całego utworu będąc czymś w rodzaju przerywnika pomiędzy rozszalałą i pełną energii grą kwartetu instrumentalnego.
Solowa partia kontrabasu Matthiasa Nowaka jest intrem do kolejnego utworu (''Schmafu''). Po chwili dołącza perkusja (Christoph Hillmann), saksofon i wokal. Piękna leniwa, swingująca ballada w klimacie ''soft & leazy'' poparta malowniczym solem fortepianu.
Bardzo klasycznie brzmi rozimprowizowana kompozycja ''You see, you don't'' ozdobiona partiami fletu. To jednak przede wszystkim fortepian, kontrabas i perkusja sprawiają iż nagranie to brzmi tak doskonale i dynamicznie. Męska sekcja rytmiczna Nowak-Hillmann dodaje energii i mocnego uderzenia brzmieniu składu zdominowanego przez Kobiety :) .
Jedną z najpiękniejszych ballad na ''Inner Voices'' jest ''Song for Robin Hood''. Junia Vent doskonale wpasowuje się tu w konwencję światowej klasycznej wokalistyki jazzowej najwyższej próby. Solo Caroline Thon w tym utworze to z kolei jedne z najdoskonalszych fragmentów całej płyty, a subtelne dźwięki sekcji i akustyczne partie fortepianu dopełniają całości.
''Lisanga'' to rodzaj swobodnej impresji budowanej improwizowanymi partiami saksofonu z udziałem etnicznie brzmiących perkusjonaliów i wokaliz tworzonych w sposób instrumentalny.
Dźwięki fletu chorusowo współtworzące partie z saksofonem po raz drugi pojawiają sie na ''Inner Voice'' podczas rozpoczętego solową partią perkusji nagrania ''Hey, Robin''. Szybkie tempo utworu, wyśmienita partia fortepianu, mistrzowsko brzmiąca sekcja rytmiczna i doskonale wpasowane w strukturę nagrania improwizowane solówki saksofonu.
Kompozycja tytułowa płyty to senna ballada urzekająca tajemniczością i klimatem. W tych właśnie minutach płyty nasunąć się mogą skojarzenia z Florą Purim i Return To Forever. Nie jest to bynajmniej zarzut w stosunku do tego albumu, lecz przykład doskonałych (świadomych, bądź nie) nawiązań Caroline Thon do najlepszych jazzowych wzorców. Patchwork ma bowiem swój określony sound plasujący kwintet w gronie najlepszych europejskich projektów pierwszego dziesięciolecia XXI wieku, a czerpanie z tradycji i doskonałych wzorców świadczy jedynie o ogromnym szacunku muzyków tego projektu do Wielkiego Jazzu.
W klasycznej stylistyce utrzymane jest też 8-minutowe nagranie ''Age'', gdzie C.Thon w wyjątkowo wylewnej konwencji daje upust swym improwizatorskim umiejętnościom, a J.Hulsmann raczy nas jedną z najwspanialszych partii fortepianowych na calym albumie.
Zakończeniem płyty jest utrzymana w zmiennym tempie kompozycja ''Till Now'' pełna swobodnych impresji saksofonu leadera projektu -doskonałej Caroline Thon.
Kolejnym projektem muzycznym Caroline Thon po Patchwork okazać miał się big band Thoneline Orchestra mający na swym koncie entuzjastycznie przyjęty album ''Panta Rhei'' (2011), oraz rozliczne koncerty spośród których do historii przeszły rewelacyjne recitale Thoneline Orchestra na festiwalach „Women in Jazz“ i „Hildener Jazztagen“ w roku 2011.
Płyta ''Patchwork'' zmiksowana została w renomowanym studio Hansa, a wydana została w 2008 roku przez JazzHausMusik.
Robert Ratajczak
____________________________________________________________________
PATCHWORK: Inner Voice /CD 2008 (2007), JazzHausMusik/
Home; Schmafu; You see, you don't; Song for Robin Hood; Lisanga; Hey Robin; Inner Voice; Age; Till Now
skład:
Caroline Thon - saksofon
Junia Vent - wokal
Julia Hulsmann - fortepian
Matthias Nowak - kontrabas
Christoph Hillmann -perkusja
____________________________________________________________________
opis innej płyty z udziałem Caroline Thon:
opisy innych płyt JazzHausMusik: TUTAJ
