Waka Waka Woman; Mouka Mouka; Vaguine Et Fode; African Police; Rebel Leader; Idjo Weh; Djumata; Kekeleh; Mama; Na Mi Yone; Reconciliation; Manu.
[more]
Sia Tolno urodziła się w 1975 w gwinejskim mieście Guéckédou, w pobliżu granicy z Sierra Leone. Jej ojciec uczył francuskiego w Freetown (stolicy Sierra Leone) i to właśnie tam spędziła większość swojego dzieciństwa, które bynajmniej nie było usłane różami. Często maltretowana przez własnego ojca i prześladowana przez kolejne macochy Sia poczęła przelewać swe żale na papier pisząc opowiadania, pozwalające uciec jej wyobraźni od codziennego koszmaru. Jej ucieczka z domu była tylko kwestią czasu. Schronienie znalazła u dalszej rodziny, jednak w 1995 roku na skutek rebelii politycznych, zmuszona została do emigracji zostając uchodźcą. Po 2000 roku poznała muzyków z Sierra Leone, z którymi znalazła pracę w znanym nocnym klubie w Gwinei, a krótko później udało sie zespołowi dokonać pierwszych profesjonalnych nagrań. Niestety artystka zmuszona była imać się rozmaitych zajęć by zdobyć środki na własne utrzymanie. Sukces nadszedł kilka lat później, gdy Sia występując na Festiwalu Africa Star zajęła trzecie miejsce, a wokalistką zainteresował się José da Silva z wytwórni Lusafrica.
W roku 2009 ukazała się pierwsza płyta Sia'i Tolno: ''Eh Sanga'' wyprodukowana przez znanego gitarzystę Kanté Manfila, jaka odniosła spory sukces. Sukces ten sprawił iż Sia Tolno pojawiać się zaczęła na coraz bardziej prestiżowych scenach, występując u boku tak znanych artystów jak choćby Cesaria Evora (Grand Rex, listopad 2009 r.).
Kolejny jej album ''My Life'' jaki ukazał się w 2011 roku tylko umocnił pozycję artystki na rynku muzyki etnicznej, wywołując falę zachwytu jaka przełożyła się na rozliczne zaproszenia wokalistki do udziału w rozmaitych festiwalach na całym świecie.
W 2014 roku ukazuje się jej bardzo oczekiwany trzeci album, zatytułowany po prostu ''African Woman'' ukazujący Tolno jako dojrzałą artystkę i afrykańską kobietę, która zmuszona była niejedokrotnie do walki o swe prawa, wolność i przetrwanie przystosowując się do okoliczności i różnych środowisk społecznych.
Rozmaite harmoniczne smaczki i wyśmienite konstrukcje wokalne tworzą olśniewającą całość, na którą składa się 12 autorskich piosenek afrykańskiej pieśniarki do muzyki napisanej wspólnie z kultowym nigeryjskim kompozytorem Tonym Allenem, uważanym za jednego z twórców tzw. afrobeatu. Współpraca z tak cenionym twórcą (Allen jest też producentem całego albumu) znanym z wcześniejszej współpracy m.in. z Royem Ayersem, Jimi Tenorem i Charlotte Gainsbourg, zaowocowała płytą doskonałą.
Śpiewane niskim, silnym głosem utwory w stylu afrofunk określane często przez krytyków mianem ''skrzyżowania Miriam Makeby z Niną Simone'' otrzymały na ''African Woman'' wyśmienitą oprawę instrumentalną. Silnie zarysowana praca sekcji dętej, funkujący rytm preparowany przy użyciu bogato rozbudowanych instrumentów perkusyjnych i egzotyczne, niemal plemiennie brzmiące chórki, robią doprawdy piorunujące wrażenie.
Ta muzyka po prostu porywa swą siłą i przekazem, a nawołująca do tańca Sia wykrzykująca: ''dance, dance my sister, dance, dance my brother'' w trakcie pacyfistycznego utworu ''Mouka Mouka'', zdaje się być niezwykle przekonująca.
Hipnotyzuje transowy ''Rebel Leader'', ozdobiony świetną i wyrazistą linią basu, a wokal robi wręcz wrażenie swego rodzaju mantry.
Podobny klimat charakteryzuje też ''Idjo Weh'', gdzie wyjątkowy udział przypadł instrumentom dętym (Yann Jankielewicz i Nicolas Giraud).
W pełnych pasji i ekspresji pieśniach artystka zawiera niejednokrotnie rewolucyjne treści i głębokie przesłanie. Jako osoba doświadczona dyskryminacją i niejednokrotną koniecznością emigracji często wzywa w swych pieśniach do lepszego życia dla afrykańskich kobiet i ochrony dzieci będących ofiarami wielu nadużyć.
Mimo głębokich treści i ambitnego przekazu całości, na ''African Woman'' znajdziemy też minuty pełne beztroski i zabawy prowokujące nastrój fiesty i zapomnienia. Przykładem jest choćby prowokująca wręcz do tańca ozdobiona świetnie brzmiącymi chórkami piosenka ''Mama''.
''African Woman'' do doskonała porcja muzyki będącej skrzyżowaniem współczesnego afrobeatu i funku. Świetne aranżacje, jedyny w swoim rodzaju, silny niczym dzwon, głos Sia Tolno i doskonałe kompozycje.
Robert Ratajczak
____________________________________________________________________________________
Sia TOLNO: African Woman /CD 2014, Lusafrica/
Waka Waka Woman; Mouka Mouka; Vaguine Et Fode; African Police; Rebel Leader; Idjo Weh; Djumata; Kekeleh; Mama; Na Mi Yone; Reconciliation; Manu.
skład:
Sia Tolno - śpiew
Yann Jankielewicz - saksofony
Nicolas Giraud - trąbka
Indy Dibongue, Briscard - gitary
Alexis Anerille - instr.klawiszowe
Guy N'Sangue - gitara basowa
Tony Allen, Ola Adams, Ze Luis Nascimento - instr.perkusyjne
Audrey Gbaguidi, Sha Nally, Kinsha Tolno - chórki
_____________________________________________________________________________________
opisy innych płyt wytwórni Lusafrica:
aktualności z Lusafrica: