To album ze wszech miar wyjątkowy, a nagrany przez jednego z tych naprawdę Największych gitarzystów świata.
73-letni belgijski gitarzysta Philip Catherine zadebiutował na początku lat 60-tych u boku Dextera Gordona i Stephane'a Grappelliego. Krótko później występował m.in. wraz z Joachimem Kuhnem w Kwintecie Jeana-Luca Ponty'ego, a lata 70-te to m.in. formacja Pork Pie a następnie wstąpienie gitarzysty do legendarnej grupy rockowej Focus. W trakcie trwającej od ponad pół wieku kariery, Philip Catherine współpracował z tak wielkimi muzykami jak choćby: Chet Baker (m.in. album: ''Crystal Bells'', 1983), Larry Coryell, Charlie Mariano, Charles Mingus, Alphonse Mouzon czy Miroslav Vitous. Mimo statusu gitarowego weterana, Catherine ciągle otwarty jest na nowe wyzwania, czego dowodem była choćby niedawna współpraca z basistą Martinem Windem jaka zaowocowała nagraniem w kwietniu 2013 roku wspólnego albumu pod znamiennym tytułem: ''New Folks'' (2014), jaki wypełniły poza własnymi premierowymi kompozycjami obu instrumentalistów, także utwory m.in. Dextera Gordona (''Fried Bananas''), Irvinga Berlina (''How Deep Is The Ocean'') i Paula McCartneya (''Jenny Wren''), czy wspólne koncerty z słowackim AMC Trio (np. 27.09.2014 w Blue Note Poznań).
Kolejnym wyzwaniem jakiego podjął się Catherine jest płyta nagrana na żywo w Brukseli wraz z własnym kwintetem oraz ...orkiestrą smyczkową Royal de Chambre de Wallonie pod dyrekcją Franka Braleya.
Niemal wszystkie utwory skomponował gitarzysta. Jedynym wyjątkiem jest otwierajacy album temat: "Philip a Paris" dedykowany mu przez specjalizującego się w muzyce filmowej francuskiego kompozytora Jeana-Claude'a Petita.
To płyta idealnie godząca istotę formuły muzyki klasycznej i filmowej z jazzem, i choć napisano już to o wielu albumach, trudno o bardziej trafne określenie wobec "Live in Brussels".
Doskonale rozpoznawalne brzmienie gitary Philipa Catherine tworzy jedyną w swoim rodzaju emergencję z brzmieniem całej orkiestry, jak i poszczególnych koegzystujących z sześcioma strunami Mistrza instrumentów jak skrzypce ("Philip a Paris"), wiolonczela ("Toscane") czy fortepian ("Isabelle").
Krystaliczne brzmienie gitary dominuje w każdym z dwunastu utworów, choć niejednokrotnie prym wiedzie orkiestra. Przykładem tego jest temat "Transparence", w którym Catherine niejako wtapia się w potężne brzmienie smyczków.
Podczas niektórych utworów, jak choćby w trakcie "December 26th", mamy z kolei do czynienia ze zjawiskiem dialogu instrumentu lidera z orkiestrą.
W dwóch przypadkach ("Virtuous Women" i wymieniona już wcześniej: "Isabelle") Philipa Catherine wspiera muzyk kwintetu Nicolas Fiszman, grający na dodatkowej gitarze akustycznej.
Philip Catherine mimo statusu gitarowego weterana, ciągle otwarty jest na nowe wyzwania, czego dosadnym dowodem są ostatnie poczynania muzyka, ciągle przecierającego kolejne muzyczne szlaki. Na "Live in Brussels" gitarzysta niczego nam nie udowadnia, bo po prostu nie musi tego robić. Najspokojniej w świecie wciąż wygrywa te swoje piękne dźwięki, tym razem jednak są one cudnie oprawione w kunsztowne orkiestrowe ramy, czyniąc docierającą do nas muzykę jeszcze bardziej zjawiskową i mieniącą się tysiącami pastelowych barw. To utwory silnie wpływające na wyobraźnię i mogące posłużyć za wyśmienitą ścieżkę dźwiękową do nieistniejącego filmu.
Bardzo ważna rola na ostateczny kształt tych pieczołowicie wykonanych kompozycji przypada muzykom z podstawowego składu kwintetu: pianiście Nicolo Andriolo, wspomnianemu wcześniej basiście i gitarzyście Nicolasowi Fiszmanowi, kontrabasiście Philippe Aertsowi i zasiadającemu za perkusją Hansowi Van Oosterhoutowi. Ostatni z wymienionych nadaje niesamowitej energii podniosłemu i pełnemu niepokoju tematowi: "Noburl".
Określenie: "muzyka relaksacyjna" kojarzone jest zazwyczaj z zupełnie inną estetyką, lecz trudno o lepszy wypoczynek niż godzina spędzona z tym właśnie albumem.
Po prostu: piękna płyta.
Robert Ratajczak
___________________________________________
program:
1. Philip a Paris
2. Toscane
3. December 26th
4. More Bells
5. Transparence
6. Climate Warning
7. Virtuous Women
8. L’Eternel Désir
9. Noburl
10.Isabelle
11.Homecomings
12.Pendulum
personel:
Philip Catherine - gitara
Nicola Andrioli - fortepian
Nicolas Fiszman - gitara, gitara basowa
Philippe Aerts - kontrabas
Hans Van Oosterhout - perkusja
Orchestre Royal de Chambre de Wallonie (dyrygent: Frank Braley)
_________________________________________
