[more]
Trębacz, klarnecista i kompozytor Matt Lavelle od ponad dwudziestu lat jest niezwykle ważną postacią nowojorskiej sceny jazzowej. Współpracował z najważniejszymi amerykańskimi improwizatorami jak m.in. Ornette Coleman, William Parker, Roy Campbell czy Mat Maneri.
W przeszłości jego działania najczęściej oscylowały wokół składów ograniczonych do małych form instrumentalnych jak kreacje solowe, duety, tria i kwartety. Obecnie muzyk zafascynowany jest możliwościami kilkunastoosobowych składów, czego wyrazem jest powołana przez niego konstelacja 12 Houses. Ideą przyświecającą projektowi było uzyskanie w 12-osobowej formacji prawdziwej jedności dźwięku łączącego w symbiozie osobowość każdego z instrumentalistów. Dziś formacja Matt Lavelle's 12 Houses rozrosła się do 16 muzyków, jednak idea i zamysł twórczy pozostały te same. Muzyka formacji to udane połączenie formuły dużych składów Duke'a Ellingtona z duchem odważnej improwizacji spod znaku Ornette Colemana i Williama Parkera. 12 Houses nie jest jazzowym big bandem w dosłownym tego słowa znaczeniu. To rodzaj kolektywu, którego priorytetem zdaje się być uduchowiona swobodna improwizacja.
W roku 2016 nakładem wytwórni Unseen Rain ukazuje się album "Solidarity" nagrany przez formację Matta Lavellesa w Nowym Jorku w listopadzie 2014 roku. Lider pozyskał do składu improwizującej orkiestry zarówno muzyków związanych z jazzem (m.in. saksofonistów Rasa Moshe Burnetta i Charlie Watersa) jak i artystów, których głównym priorytetem jest muzyka klasyczna (fagocistka Claire de Brunner i wiolonczelista Gil Selinger).
Otwarciem albumu jest monumentalny utwór tytułowy o niemal elegijnym przekazie, stylowo wprowadzający nas w atmosferę całego albumu.
Popis doskonałych zbiorowych improwizacji znajdziemy podczas "Brooklyn Mountain", a wyjątkową perłą albumu jest forma kilkuczęściowego, blisko 10-minutowego jazzowego rapsodu pod postacią ozdobionej poruszającą wokalizą Anais Maviel kompozycji "Knee Braces".
"Cherry Swing" to z kolei utwór dedykowany jednemu z mistrzów Matta Lavelle'a, legendarnemu Don Cherry'emu. Poza wspaniałymi kreacjami lidera, uwagę przykuwa tu rozbudowane solo grane na nietypowym dla tego rodzaju form, banjo przez Jacka DeSalvo, oraz kreujące wrażenie ogromnej przestrzeni, partie wibrafonu (John Pietaro).
Temat "Moonflower Interlude" to solowa partia fagotu (Claire de Brunner), stanowiąca okazję do wzięcia głębszego oddechu przed czekającym nas finałem płyty pod postacią kilkuwątkowej kompozycji "Faith", prowadzącej nas od pięknej solowej partii fortepianu Chrisa Forbesa poprzez niemal rapsodyczną część, aż do wielkiego radosnego finału utrzymanego w manierze nowoorleańskiej jazzowej fiesty.
"Solidarity" to muzyka niezwykle szczera i niemal porażająca zaklętym w każdym niemal dźwięku, potężnym ładunkiem transcendencji i uduchowienia, a zarazem rodzaj idealnego katalizatora dla zbiorowych i indywidualnych improwizacji każdego z kilkunastu członków zespołu.
Całość jest rodzajem jazzowej opowieści, w której niczym w wielobarwnym kalejdoskopie przewijają się kontrastujące z sobą: radość i smutek, nostalgia i beztroska zabawa, wyciszenie i dźwiękowe eksplozje.
Premiera albumu: 6 maja 2016.
Robert Ratajczak
_____________________________________________________________________
Matt LAVELLE's 12 Houses: Solidarity
CD, Unseen Rain UR-9945
program:
1. Solidarity
2. Brooklyn Mountain
3. Knee Braces
4. Cherry Swing
5. Moonflower Interlude
6. Faith
personel:
Matt Lavelle – kornet, flugelhorn, klarnet, dyrygent
Lee Odom, Charles Waters, Tim Stocker – saksofony, klarnet
Ras Moshe Burnett – saksofony, flet, bells
Mary Cherney – flet, piccolo
Claire de Brunner – fagot
Chris Forbes – fortepian
Laura Ortman – skrzypce
Gil Selinger – wiolonczela
Anders Nilsson – gitara
Jack DeSalvo – banjo, mandola
John Pietaro – wibrafon, instr. perkusyjne
Francois Grillot – kontrabas
Ryan Sawyer – perkusja
Anais Maviel – głos
_____________________________________________________________________
