The great city; Since I fell for you; Senza fine; Speak low; Why don't you do right; Tell me more and more and then some; Social call; Travelling light; You know who; Lonely Town
* The repertoire of this album consists of 10 songs, which are the vast majority of vocal jazz standards. The review, however, is a testament to Anne Lauvergnac personal approach jazz classics, as evidenced not always obvious choice of topics to fill an album. Very interesting album drama, great subjective choice of topics, excellent musicians, and above all a great voice of Anne Lauvergnac, which probably we will hear again in the future.
Anna Lauvergnac była nauczycielką, studiowała psychologię, lecz jak okazało się wkrótce życie swe postanowiła poświęcić temu co najbardziej kocha -śpiewaniu. W 1989 roku zaczęła studiować więc wokalistykę jazzową w letniej akademii Berklee College we Włoszech, otrzymując tam stypendium i specjalne wyróżnienie. Równolegle rozpoczęła studia na Uniwersytecie Muzyki i Sztuki w Performing Arts of Graz w Austrii i brała udział w kursach mistrzowskich z Reggie Workman w Chorwacji i z Barrym Harrisem podczas swych podróży do Nowego Jorku. Ciężka praca nie poszła na marne; od 1999 roku Anna Lauvergnac przez 10 lat była wokalistką renomowanej Vienna Art Orchestra, występując podczas rozlicznych europejskich festiwali jazzowych, a także m.in. w Kanadzie, Brazylii, na Kubie, w Chinach i Rosji. Dla wytwórnii Universal nagrała z orkiestrą kilkanaście gorąco przyjętych na świecie płyt. Obecnie jest wegetarianką, uprawia jogę, wykłada w Konserwatorium Brucknera w Linz (Austria), prowadzi rozliczne warsztaty wokalne, oraz jest szefem własnego kwartetu jazzowego, w którego składzie Claus Raible gra na fortepianie, Giorgos Antoniou na basie, a grającego na perkusji Steve'a Browna niedawno zastąpił nie mniej ceniony muzyk -Howard Curtis. W takim właśnie składzie Anna Lauvergnac nagrała w 2011 płytę ''Unless There's Love'' jaką w 2012 roku wydała w Austrii wytwórnia Alessa Records. Krążek zyskał wielkie uznanie wśród miłośników jazzu i nominację do Niemieckiej Nagrody Krytyków.
Na repertuar płyty składa się 10 piosenek, będących w zdecydowanej większości żelaznymi standardami jazzowej wokalistyki pochodzących z dorobku m.in. Curtisa Lewisa (''The Great City''), Billie Holiday (''Tell me more and more and then some''), czy Leonarda Bernsteina (''Lonely Town''). Przegląd ten jednak jest świadectwem osobistego podejścia Anny Lauvergnac do klasyki jazzu, o czym świadczy nie zawsze oczywisty wybór tematów wypełniających album.
Otwierający płytę temat Curtisa Lewisa ''The Great City'' cechuje niezwykły szacunek dla pierwotnej struktury piosenki (nagranej w 1960 roku przez Shirley Horn), z jednoczesnym zaakcentowaniem indywidualnego temperamentu Anny Lauvergnac. Szczególnie stylowo (choć z wielką energią zagrane) brzmią partie fortepianu Clausa Raible. Pianista ten ma niewątpliwie olbrzymi wkład w brzmienie całego albumu, w wielu fragmentach płyty (np. początek ''Since I fell you'' czy całość ''Senza fine'') będąc jedynym akompaniatorem energetyzującego wokalu.
Ciekawostką jest przypomnienie pośród anglojęzycznych utworów, włoskiej piosenki''Senza fine'' zaśpiewanej niezwykle zmysłowym głosem w bardzo akustycznej konwencji tylko z towarzyszeniem fortepianu.
''Speak low'' to skomponowana w 1943 roku przez Kurta Weilla do słów Ogden Nash musicalowa piosenka, po którą w przeszłości sięgały m.in. Bille Holiday, Barbra Streisand (''Back To Broadway'', 1993) czy Dee Dee Bridgewater. Najnowsza interpretacja Anny Lauvergnac to kolejny wpis do księgi najlepszych światowych wykonań tego standardu.
Przepięnie i stylowo brzmi ''Traveling Light'' ozdobiona cudną partią solową kontrabasu Giorgosa Antoniou i ''szczoteczkami'' perkusji Howarda Curtisa. To jedna z kilku prawdziwych pereł tego albumu.
Płytę ''spinają'' niejako dwa tematy dotyczące dużego miasta: otwierające całość''The Great City'' C.Lewisa rozpoczęte dźwiękami ulicznego zgiełku i kończący płytę''Lonely Town'' L.Bernsteina, który również ginie w dźwiękach klaksonów i miejskiego gwaru.
Bardzo ciekawie skonstruowana dramaturgia albumu, świetny subiektywny wybór tematów, doskonali instrumentaliści i przede wszystkim wspaniały głos Anny Lauvergnac, o której zapewne nie raz jeszcze usłyszymy.
Na repertuar płyty składa się 10 piosenek, będących w zdecydowanej większości żelaznymi standardami jazzowej wokalistyki pochodzących z dorobku m.in. Curtisa Lewisa (''The Great City''), Billie Holiday (''Tell me more and more and then some''), czy Leonarda Bernsteina (''Lonely Town''). Przegląd ten jednak jest świadectwem osobistego podejścia Anny Lauvergnac do klasyki jazzu, o czym świadczy nie zawsze oczywisty wybór tematów wypełniających album.
Otwierający płytę temat Curtisa Lewisa ''The Great City'' cechuje niezwykły szacunek dla pierwotnej struktury piosenki (nagranej w 1960 roku przez Shirley Horn), z jednoczesnym zaakcentowaniem indywidualnego temperamentu Anny Lauvergnac. Szczególnie stylowo (choć z wielką energią zagrane) brzmią partie fortepianu Clausa Raible. Pianista ten ma niewątpliwie olbrzymi wkład w brzmienie całego albumu, w wielu fragmentach płyty (np. początek ''Since I fell you'' czy całość ''Senza fine'') będąc jedynym akompaniatorem energetyzującego wokalu.
Ciekawostką jest przypomnienie pośród anglojęzycznych utworów, włoskiej piosenki''Senza fine'' zaśpiewanej niezwykle zmysłowym głosem w bardzo akustycznej konwencji tylko z towarzyszeniem fortepianu.
''Speak low'' to skomponowana w 1943 roku przez Kurta Weilla do słów Ogden Nash musicalowa piosenka, po którą w przeszłości sięgały m.in. Bille Holiday, Barbra Streisand (''Back To Broadway'', 1993) czy Dee Dee Bridgewater. Najnowsza interpretacja Anny Lauvergnac to kolejny wpis do księgi najlepszych światowych wykonań tego standardu.
Przepięnie i stylowo brzmi ''Traveling Light'' ozdobiona cudną partią solową kontrabasu Giorgosa Antoniou i ''szczoteczkami'' perkusji Howarda Curtisa. To jedna z kilku prawdziwych pereł tego albumu.
Płytę ''spinają'' niejako dwa tematy dotyczące dużego miasta: otwierające całość''The Great City'' C.Lewisa rozpoczęte dźwiękami ulicznego zgiełku i kończący płytę''Lonely Town'' L.Bernsteina, który również ginie w dźwiękach klaksonów i miejskiego gwaru.
Bardzo ciekawie skonstruowana dramaturgia albumu, świetny subiektywny wybór tematów, doskonali instrumentaliści i przede wszystkim wspaniały głos Anny Lauvergnac, o której zapewne nie raz jeszcze usłyszymy.
skład:
Anna Lauvergnac - wokal
Claus Raible - fortepian
Giorgos Antoniou - kontrabas
Howard Curtis - perkusja
