Freedom -Part One; Freedom -Part Two; Osmotin; Epitaph -Part One; Peggy's Blue Skylight; Epitaph -Part Two; My Search; Portrait; Duke's Choice; Please Don't Come Back From The Moon; In A Mellow Tone; Epitaph -Part One (alternate take)
Nagrany w 1962 roku podczas wielkiego koncertu w nowojorskim ratuszu album''Town Hall Concert'', okazał się w momencie wydania totalnym fiaskiem. Fiaskiem był też sam koncert, podczas którego panował ogromny chaos organizacyjny i techniczny. Do wykonania niejednej kompozycji ogromny 30-osobowy zespół podchodził kilkakrotnie, a zdesperowany Mingus zadeklarował publiczności chęć zwrócenia należności za zakupione bilety.
Zapowiadany jako przełomowa płyta longplay zawierający zaledwie 36 minut pełnej patosu i przepychu aranżacyjnego muzyki wówczas zarejestrowanej, okazał się w 1963 roku zupełnie niezrozumiały dla jazzowego słuchacza. Dziś z perspektywy czasu można śmiało stwierdzić, iż Charles Mingus na początku lat 60-tych ubiegłego stulecia wyprzedził niejako tą płytą epokę proponując muzykę, na którą wówczas słuchacze i organizatorzy koncertu nie byli jeszcze przygotowani.
Dopiero w roku 1994 realizatorzy i technicy nagraniowi postanowili uporządkować nagrania z tego, tak czy inaczej: historycznego koncertu i nadać mu właściwą formę. Efektem jest zupełnie nowa jakość nagranej wówczas muzyki, nie tylko pod względem technicznym, lecz także ukazująca właściwą formę konceptualnej całości muzycznego przedsięwzięcia Charlesa Mingusa.
Płyta ''The Complete Town Hall Concert'' zawiera 32 minuty wcześniej nieopublikowanego materiału, o który uzupełniono wcześniej wydane utwory. Poszczególne utwory wpleciono pomiędzy wcześniej wydane w kolejności wówczas zamierzonej przez Mingusa. Płyta nie jest więc nową edycją ''Town Hall Concert''uzupełnioną o wcześniej niepublikowane nagrania dodane jako bonus, lecz pierwszą właściwą publikacją całego koncertu.
Uwagę zwracają wielkie nazwiska muzyków, którzy wówczas wstąpili w szeregi Orkiestry Mingusa: Clark Terry, Eric Dolphy, Charlie Mariano, Toshiko Akiyoshi... Oni wszyscy grają na tej płycie!
Poza kompozycjami Mingusa znajdziemy w programie płyty ośmiominutowe nagranie utworu Duke'a Ellingtona ''In A Mellotone''.
Wśród wielu nie publikowanych wcześniej ''perełek'' z tego koncertu warto zwrócić uwagę na nieznane z wcześniejszej wersji albumu nagranie ''Please Don't Come Back From The Moon'' z doskonałą gitarą Lesa Spanna.
Ciężka praca Malcolma Addleya i ekipy z legendarnej wytwórnii Blue Note zdecydowanie się opłaciła. ''The Complete Town Hall Concert'' to płyta znakomita. Szkoda tylko, iż ten genialny materiał czekał na właściwą formę publikacji ponad 30 lat.
Zapowiadany jako przełomowa płyta longplay zawierający zaledwie 36 minut pełnej patosu i przepychu aranżacyjnego muzyki wówczas zarejestrowanej, okazał się w 1963 roku zupełnie niezrozumiały dla jazzowego słuchacza. Dziś z perspektywy czasu można śmiało stwierdzić, iż Charles Mingus na początku lat 60-tych ubiegłego stulecia wyprzedził niejako tą płytą epokę proponując muzykę, na którą wówczas słuchacze i organizatorzy koncertu nie byli jeszcze przygotowani.
Dopiero w roku 1994 realizatorzy i technicy nagraniowi postanowili uporządkować nagrania z tego, tak czy inaczej: historycznego koncertu i nadać mu właściwą formę. Efektem jest zupełnie nowa jakość nagranej wówczas muzyki, nie tylko pod względem technicznym, lecz także ukazująca właściwą formę konceptualnej całości muzycznego przedsięwzięcia Charlesa Mingusa.
Płyta ''The Complete Town Hall Concert'' zawiera 32 minuty wcześniej nieopublikowanego materiału, o który uzupełniono wcześniej wydane utwory. Poszczególne utwory wpleciono pomiędzy wcześniej wydane w kolejności wówczas zamierzonej przez Mingusa. Płyta nie jest więc nową edycją ''Town Hall Concert''uzupełnioną o wcześniej niepublikowane nagrania dodane jako bonus, lecz pierwszą właściwą publikacją całego koncertu.
Uwagę zwracają wielkie nazwiska muzyków, którzy wówczas wstąpili w szeregi Orkiestry Mingusa: Clark Terry, Eric Dolphy, Charlie Mariano, Toshiko Akiyoshi... Oni wszyscy grają na tej płycie!
Poza kompozycjami Mingusa znajdziemy w programie płyty ośmiominutowe nagranie utworu Duke'a Ellingtona ''In A Mellotone''.
Wśród wielu nie publikowanych wcześniej ''perełek'' z tego koncertu warto zwrócić uwagę na nieznane z wcześniejszej wersji albumu nagranie ''Please Don't Come Back From The Moon'' z doskonałą gitarą Lesa Spanna.
Ciężka praca Malcolma Addleya i ekipy z legendarnej wytwórnii Blue Note zdecydowanie się opłaciła. ''The Complete Town Hall Concert'' to płyta znakomita. Szkoda tylko, iż ten genialny materiał czekał na właściwą formę publikacji ponad 30 lat.
muzycy:
Ed Armour, Rolf Ericson, Lonnie Hillyer, Ernie Royal, Clark Terry, Richard Williams, Snooky Young - trąbki
Eddie Bert, Jimmy Cleveland, Willie Dennis, Paul Faulise, Quentin Jackson, Britt Woodman - puzony
Romeo Penque - obój
Danny Bank - klarnet
Buddy Collette, Eric Dolphy, Charlie Mariano, Charles McPherson, George Berg, Zoot Sims, Pepper Adams, Jerome Richardson - saksofony
Warren Smith - wibrafon, perkusja
Toshiko Akiyoshi, Jaki Byard – fortepian
Les Spann - gitara
Charles Mingus, Milt Hinton - kontrabas
Dannie Richmond - perkusja
Grady Tate - instr.perkusyjne
