Channel 3; Miss Cat; Big Bottle; Silence; Mojo Drums; La Tecnologia; Galline; I Have A Drum; The Line; Coffee Pot; Scent
DN3 (czytaj: DN Trio) to włoski projekt muzyczny utworzony przez muzyków jazzowych: trębacza Cesare Dell' Anna i pianistę Mauro Tre z udziałem
producenta muzycznego i wziętego DJ-a Guido Nemola. Animator kultury klubowej Nemola już od ponad 10 lat jest niezwykle ważną postacią na włoskiej scenie muzyki house. Znany jest dzięki prestiżowym klubowym eventom także w USA, Anglii, Japonii i Niemczech. To właśnie elektroniczne brzmienie Guido Nemoli zdominowało płytę''And'', wydaną w czerwcu 2013 nakładem Irma Records.
Innowacyjne rozwiązania brzmieniowe wynikające z połączenia fantazji trzech artystów zaowocowały płytą, na której odnajdziemy echa zarówno muzycznych eksperymentów Milesa Davisa z lat 80-tych jak i efektów wcześniejszych poszukiwań Herbiego Hancocka czy George'a Duke'a. Całość podana jest jednak w iście nowoczesnym stylu przy wykorzystaniu współczesnej technologii didżejsko-nagraniowej.
Trudno ocenić czy więcej na ''And'' znajdą dla siebie miłośnicy jazzu czy zwolennicy nowoczesnego muzycznego clubbingu. Niewątpliwym faktem natomiast jest to, iż w ostatnim czasie artyści związani ze sceną jazzową coraz chętniej eksperymentują z brzmieniami ''muzyki mechanicznej''. Wspomnę tu choćby płytę Diego Barbery i Seamusa Blake'a z Hugo Cipresem (''411'', 2013), czy z ''naszego podwórka '' -Macieja Fortunę i nieszczęsny projekt z An On Bast.
Jako zwolennik muzyki jazzowej, mam nadzieję iż to przejściowy trend, o którym wkrótce przyjdzie nam zapomnieć.
producenta muzycznego i wziętego DJ-a Guido Nemola. Animator kultury klubowej Nemola już od ponad 10 lat jest niezwykle ważną postacią na włoskiej scenie muzyki house. Znany jest dzięki prestiżowym klubowym eventom także w USA, Anglii, Japonii i Niemczech. To właśnie elektroniczne brzmienie Guido Nemoli zdominowało płytę''And'', wydaną w czerwcu 2013 nakładem Irma Records.
Innowacyjne rozwiązania brzmieniowe wynikające z połączenia fantazji trzech artystów zaowocowały płytą, na której odnajdziemy echa zarówno muzycznych eksperymentów Milesa Davisa z lat 80-tych jak i efektów wcześniejszych poszukiwań Herbiego Hancocka czy George'a Duke'a. Całość podana jest jednak w iście nowoczesnym stylu przy wykorzystaniu współczesnej technologii didżejsko-nagraniowej.
Trudno ocenić czy więcej na ''And'' znajdą dla siebie miłośnicy jazzu czy zwolennicy nowoczesnego muzycznego clubbingu. Niewątpliwym faktem natomiast jest to, iż w ostatnim czasie artyści związani ze sceną jazzową coraz chętniej eksperymentują z brzmieniami ''muzyki mechanicznej''. Wspomnę tu choćby płytę Diego Barbery i Seamusa Blake'a z Hugo Cipresem (''411'', 2013), czy z ''naszego podwórka '' -Macieja Fortunę i nieszczęsny projekt z An On Bast.
Jako zwolennik muzyki jazzowej, mam nadzieję iż to przejściowy trend, o którym wkrótce przyjdzie nam zapomnieć.
wykonawcy:
Cesare Dell' Anna, Guido Nemola, Mauro Tre
