Jesteś Powietrzem; Nic Dwa Razy; W Zatrzęsieniu; Przytul Się Do Mnie; Pierwsza Milość; Jest Nie Ma; Nie Mówiłam Uśmiechem; Zakochani; Dawno Nie Liczy Się; Kropla Słowa
''Kropla słowa'' to kolejny projekt Krystyny Stańko po gorąco przyjętym ''Secretly''(2010) poświęconemu twórczości Petera Gabriela. Tym razem wokalistka sięgnęła po polską poezję i zinterpretowała wiersze m.in. takich twórców jak Wisława Szymborska i Halina Poświatowska oraz przedstawiła w tym zestawie dwie własne piosenki utrzymane w konwencji śpiewanej w stylistyce jazzowej poezji : ''Dawno Nie Liczy Się'' i ''Kropla Słowa''.
W 2010 roku w Hamburgu podczas koncertu Adzika Sendeckiego i Angelique Duvier poświęconego wierszom Szymborskiej Krystyna Stańko po raz pierwszy przedstawiła swoje opracowania muzyczne kilku jej wierszy. Projekt, w którym wzięła wówczas udział stał sie inspiracją dla piosenkarki do sięgnięcia ponownie po twórczość noblistki. Na płycie ''Kropla słowa'' Stańko zrealizowała swe zamiary z nawiązką dołączając do programu plyty również wiersze innych poetów.
Do projektu Stańko pozyskała tak wyśmienitych instrumentalistów jak Dominik Bukowski, Piotr Lemańczyk, Cezary Konrad, Maciej Obara czy Jacek Królik. Wyjątkowy nastrój płyty potęguje zaangażowanie w dwóch nagraniach (''Nic Dwa Razy'' i ''Przytul Się Do Mnie'') kwartetu smyczkowego.
Miłość (bądź tęsknota za uczuciem), ulotność chwili, przemijanie -to główne tematy poruszane w piosenkach jakie odkrywamy słuchając płyty. Subtelne dźwięki wibrafonu, zmysłowy głos i cała paleta rozmaitych estetyk stylistycznych mieniących się rozmaitymi muzyczno-słownymi barwami.
Bardzo romantycznie brzmi ''Nic Dwa Razy'' do słów wiersza W.Szymborskiej. Natomiast w odmiennej konwencji opracowano inny wiersz polskiej noblistki: ''W Zatrzęsieniu''. Tu z kolei mamy do czynienia z większym feelingiem i oderwaniem od sztywnej konwencji poezji śpiewanej. W nagraniu wyczuwamy posmak bluesa i flamenco w partiach solowych wyśmienitego gitarzysty Jacka Królika. Warto zauważyć jednak iż solówki każdego z wyśmienitych instrumentalistów jakich słyszymy na płycie nie są nadmiernie rozbudowane, lecz podporządkowane wyjątkowemu klimatowi i strukturze całego albumu.
Wyjątkowy wkład w powstanie albumu miał Dominik Bukowski, którego wibrafon towarzyszy nam w każdym nagraniu, tworząc specyficzne brzmienie całości. Bukowski jest też kompozytorem muzyki do większości tekstów wyśpiewanych przez Stańko.
Aspiracje do miana przeboju może mieć ''Pierwsza Miłość'' (ponownie do słów Szymborskiej). Nagranie urozmaicono zniekształconą przez vocoder wokalizą, a łatwo wpadająca w ucho muzyka Krystyny Stańko w połączeniu z ciekawymi aranżacjami perkusjonaliów (Mirosław Hady) i gitary (ponownie J.Królik) sprawia iż to jedna z najpiękniejszych melodii jakie uskrzydliły piękne teksty na ''Kropli słowa''.
Doskonały klimat ballady jazzowej towarzyszy nam podczas ''Dawno Nie Liczy Się''. Pełnym blaskiem obok głosu Stańko mieni się w tym nagraniu saksofon tenorowy (Irek Wojtczak) i wibrafon Bukowskiego.
To materiał wymagający od słuchacza skupienia i uwagi. Tylko wówczas dostrzec można piękno zarówno wybitnych tekstów jak i pełnię wdzięku rozwiązań melodycznych.
Tytułowych ''kropli słowa'' jest na płycie całe mnóstwo; spadają na nas jedna po drugiej, czasem tworząc deszcz, innym razem ledwie mżawkę. Przed tymi kroplami jednak nie chcemy kryć się pod parasolem.
Niezwykłe połączenie stylistyki jazzowej z konwencją poezji śpiewanej. Piękne teksty, doskonały głos wokalistki i świetne melodie kreowane przez wyjątkowy zestaw wielkich instrumentalistów.
W 2010 roku w Hamburgu podczas koncertu Adzika Sendeckiego i Angelique Duvier poświęconego wierszom Szymborskiej Krystyna Stańko po raz pierwszy przedstawiła swoje opracowania muzyczne kilku jej wierszy. Projekt, w którym wzięła wówczas udział stał sie inspiracją dla piosenkarki do sięgnięcia ponownie po twórczość noblistki. Na płycie ''Kropla słowa'' Stańko zrealizowała swe zamiary z nawiązką dołączając do programu plyty również wiersze innych poetów.
Do projektu Stańko pozyskała tak wyśmienitych instrumentalistów jak Dominik Bukowski, Piotr Lemańczyk, Cezary Konrad, Maciej Obara czy Jacek Królik. Wyjątkowy nastrój płyty potęguje zaangażowanie w dwóch nagraniach (''Nic Dwa Razy'' i ''Przytul Się Do Mnie'') kwartetu smyczkowego.
Miłość (bądź tęsknota za uczuciem), ulotność chwili, przemijanie -to główne tematy poruszane w piosenkach jakie odkrywamy słuchając płyty. Subtelne dźwięki wibrafonu, zmysłowy głos i cała paleta rozmaitych estetyk stylistycznych mieniących się rozmaitymi muzyczno-słownymi barwami.
Bardzo romantycznie brzmi ''Nic Dwa Razy'' do słów wiersza W.Szymborskiej. Natomiast w odmiennej konwencji opracowano inny wiersz polskiej noblistki: ''W Zatrzęsieniu''. Tu z kolei mamy do czynienia z większym feelingiem i oderwaniem od sztywnej konwencji poezji śpiewanej. W nagraniu wyczuwamy posmak bluesa i flamenco w partiach solowych wyśmienitego gitarzysty Jacka Królika. Warto zauważyć jednak iż solówki każdego z wyśmienitych instrumentalistów jakich słyszymy na płycie nie są nadmiernie rozbudowane, lecz podporządkowane wyjątkowemu klimatowi i strukturze całego albumu.
Wyjątkowy wkład w powstanie albumu miał Dominik Bukowski, którego wibrafon towarzyszy nam w każdym nagraniu, tworząc specyficzne brzmienie całości. Bukowski jest też kompozytorem muzyki do większości tekstów wyśpiewanych przez Stańko.
Aspiracje do miana przeboju może mieć ''Pierwsza Miłość'' (ponownie do słów Szymborskiej). Nagranie urozmaicono zniekształconą przez vocoder wokalizą, a łatwo wpadająca w ucho muzyka Krystyny Stańko w połączeniu z ciekawymi aranżacjami perkusjonaliów (Mirosław Hady) i gitary (ponownie J.Królik) sprawia iż to jedna z najpiękniejszych melodii jakie uskrzydliły piękne teksty na ''Kropli słowa''.
Doskonały klimat ballady jazzowej towarzyszy nam podczas ''Dawno Nie Liczy Się''. Pełnym blaskiem obok głosu Stańko mieni się w tym nagraniu saksofon tenorowy (Irek Wojtczak) i wibrafon Bukowskiego.
To materiał wymagający od słuchacza skupienia i uwagi. Tylko wówczas dostrzec można piękno zarówno wybitnych tekstów jak i pełnię wdzięku rozwiązań melodycznych.
Tytułowych ''kropli słowa'' jest na płycie całe mnóstwo; spadają na nas jedna po drugiej, czasem tworząc deszcz, innym razem ledwie mżawkę. Przed tymi kroplami jednak nie chcemy kryć się pod parasolem.
Niezwykłe połączenie stylistyki jazzowej z konwencją poezji śpiewanej. Piękne teksty, doskonały głos wokalistki i świetne melodie kreowane przez wyjątkowy zestaw wielkich instrumentalistów.
skład:
Krystyna Stańko - śpiew
Dominik Bukowski - wibrafon, marimba
Piotr Lemańczyk - kontrabas
Cezary Konrad - perkusja
oraz:
Maciej Obara - saksofon
Jacek Królik - gitara
Mirosław Hady - instr.perkusyjne
Sri Hanuraga - instr.klawiszowe
Katarzyna Kowacz - skrzypce
Katarzyna Rogalska - skrzypce
Małgorzata Chomicz - altówka
Alicja Lach-Owsiany - wiolonczela
Irek Wojtczak - saksofon
Paul Rutschka - gitara basowa
