│  B  │ C │ D │ E │ F │ G │ H │  J  K │ L│ M│ N │ O P │ Q │ R │  T  │  U  │   │ W  Y Z

10.3.19

Oneira: Tale Yad /2011/

Ferdows Dami; Apopse Ta Mesanytha; One Se Tend; Sorciere; Rah; La Bourdique; Hassan -Chabi Majnoun; 21; Filoi Mou Sa Tha Vriskeste; Negar; Mou'pe Mia Magissa; Sanama; Brumes; To Fileman; Dins Leis Auras + Deep Blue

Kevin Seddiki gra na gitarze od siódmego roku życia. Jest starannie wykształconym instrumentalistą, mającym za sobą studia w Clermont Ferrand i Konserwatorium Muzycznym w Strassburgu, gdzie jego nauczycielem był sam mistrz gitary: Pablo Marquez. Jego niezwykła wszechstronność sprawia iż z powodzeniem sięga zarówno po kompozycje klasyczne (W.A.Mozart), jak i jazz (M.Davis) oraz utwory rockowe (Sting). Już w wieku 17 lat spotkał na swej artystycznej drodze Ala Di Meolę podczas festiwalu jazzowego w Tabarce, a wkrótce też bandeonistę Dino Saluzziego, z którymi współpracuje do dziś. Od lat zaangażowany jest też w projekty tworzone przez Djamchilda, Keyvana i Bijana Chemirani, dzięki którym zafascynowało go brzmienie irańskiego instrumentu: zarb, po który sięga od czasu do czasu na scenie. Jest też stałym współpracownikiem Glenna Veleza i Lori Cotlera.  Polskim miłośnikom muzyki znany jest dzięki wspólnym koncertom z Alem Di Meola (m.in. w Poznaniu 13.03.2012), kiedy to kulminacją improwizowanych dialogów na dwie gitary podczas koncertów było sięgnięcie po repertuar z legendarnej płyty: ''Friday Night In San Francisco'' (1981). Bardzo duży wkład miał też Seddiki w nagranie płyty Di Meoli:''Pursuit of Radical Rhapsody'' (2011), na której pośród 15 nagrań wypełniających krążek znajdziemy poza kompozycjami Ala Di Meoli również ponadczasowy amerykański standard: ''Over The Rainbow'', oraz beatlesowskie: ''Strawberry Fields''.
Fascynacja Kevina Seddiki brzmieniami egzotycznych instrumentów sprawiła, iż jego autorskie projekty muzyczne nasycone są klimatami orientu oraz folklorem Indii, Armenii, Iranu czy Madagaskaru. Tak jest też na płycie firmowanej przez Kevina Seddiki ''Il Sentiero'' (2012), promowanej koncertami w trio wraz  z Daniele Di Bonventura (bandeon) i wspomnianym wcześniej Bijanem Chemirani (perkusja). Seddiki wraz z Chemiriani jest też współtwórcą formacji Oneira, której płyta: ''Tale Yad'' (2011) obok albumu Titi Robina ''Les Rives / Riverbanks'' (2011) okazała się jedną z najciekawszych pozycji fonograficznych nurtu world music ostatnich lat. 
Oneira (z greckiego: Kraina Marzeń) to międzynarodowa formacja prowadzona przez perkusistę i perkusjonalistę Bijana Chemirani, której muzyka jest skrzyżowaniem rozmaitych kultur. Zarówno lira korbowa Pierlo Bertolino, flet Harrisa Lambrakisa, wokalizy Maryam Chemirani i Greczynki Marii Simoglou jak i gitara Kevina Seddiki tworzą w nagraniach na płycie niezwykłą harmonię zabarwioną wirtuozerskimi akordami jazzowymi.
Lira korbowa Bertolino, której dźwiękami rozpoczyna się cały album nawiązuje swoim brzmieniem na ''Tale Yad'' (z perskiego: Pamiętnik Gwiazd) do celtyckich tradycji muzycznych. 
Po chwili do liry dołączają dźwięki fletu, które z kolei będąc niezwykle ważnym elementem muzyki Oneiry powodują jednoznaczne skojarzenia z muzyką Bliskiego Wschodu. Ogromne znaczenie ma egzotyczny kobiecy wokal, który potrafi poruszyć do głębi zarówno żałośnie zawodząc (''Ferdows Dami''''Apopse Ta Mesanyhta'',''Sorciere'') jak i w wielogłosowych harmoniach dodać niezwykłej dramaturgii i dynamiki niektórym utworom jakie składają się na pasjonującą całość albumu (''On Se Tend'').
Do muzyki celtyckiej nawiązuje pieśń ''Rah'' oparta na wokalnych wielogłosach i dźwiękach liry.
Z kolei transowy ''21'' ukazuje niezwykłe możliwości B.Chemiriani doskonale tworzącego hipnotyczny klimat przy użyciu szerokiej gamy instrumentów perkusyjnych. 
W równie wciągającym bez reszty nastroju utrzymana jest kompozycja ''Filoi Mou Sa Tha Vriskeste'' zaaranżowana z dużym uwypukleniem roli basu i gitary K.Seddiki oraz ozdobiona głębokim ciekawie przetworzonym intrygującym głosem męskim i dwugłosem śpiewających główną partię wokalną kobiet. Pieśń ta jest rodzajem szamańskiego misterium, w którego finale dochodzi do kulminacji w postaci chaosu dźwiękowego.
''Tale Yad'' to także kilka niezwykle intrygujących minatur muzycznych jak choćby zagrana na gitarze (sitarze?) introdukcja do utworu ''Moupe Mia Magissa'' (''Negar'') czy dodana jako bonus 90-sekundowa impresja ''Deep Blue''.
Zarówno nagrania zespołu Oneira jak i solowe utwory K.Seddiki znalazły się na płycie kompilacyjnej  ''Molpe Music'' pośród najciekawszych dokonań muzyki etnicznej takich artystów jak: Titi Robin, Gul Hacer Toruk, Stelios Petrakis i Elektrik GEM.
Doskonała porcja wyśmienitej muzyki odwołującej się do tradycji orientu oraz pełna doskonale wplecionych w ramy przystępnych kompozycji zapożyczeń z bliskowschodniego folkloru.
Podobnie jak monumentalna trylogia Titi Robina ''Les Rives / Riverbanks'' (2011), propozycja fonograficzna wielonarodowościowej formacji Oneira jest niezwykle ekscytującą i wciągającą muzyczną podróżą po wielu odległych zakątkach świata.
Płyta swą premierę na półkach sklepowych miała 27 stycznia 2012.