Ill Wind; Isfahan; Soy Califa; Darn That Dream; A Weaver Of Dreams; Big Foot; Herzog; Relaxin' At Camarillo
Australijski perkusista Andrew Dickeson już od ponad ćwierćwiecza uchodzi za najbardziej rozchwytywanego muzyka w Sydney. W latach 90-tych podczas długiego pobytu w Nowym Yorku miał okazję współpracować z wieloma postaciami tamtejszej sceny jazzowej. Do dziś koncertuje w najróżniejszych konstelacjach na całym świecie, natomiast w rodzinnym Sydney jest wykładowcą w Konserwatorium Muzycznym. Ma za sobą wspólne koncerty m.in. wraz z Eddie Hendersonem, Johnny Griffinem, Lee Konitzem, Redem Holloway, Brandfordem Marsalisem, Ronnie Scottem i Vincentem Herringiem. Brał udzial w nagraniu ponad pięćdziesięciu płyt rozmaitych muzyków, a w ostatnich latach moża go było usłyszeć m.in. na płytach: ''Brendance''(2010) trębacza Warwicka Aldera i ''Wending'' (2012) australijskiego nestora saksofonu altowego Berna McGanna.
Jednak dopiero w roku 2011 Andrew Dickeson pod szyldem własnego kwintetu opublikował zarejestrowaną podczas koncertu w Sydney płytę ''Weaver Of Dreams''złożoną z ośmiu standardów światowego jazzu we własnych interesujących aranżacjach. W programie płyty znajdziemy m.in. kompozycje Billy'ego Strayhorna (''Isfahan''), Charliego Parkera (''Big Foot''), Dextera Gordona (''Soy Califa'') i Bobby'ego Hutchersona (''Herzog''). Do współpracy Dickeson pozyskał wybitnych instrumentalistów, pośród których znajdziemy m.in. doskonałego saksofonistę tenorowego Rogera Maninsa, znanego m.in. z wyśmienitego podwójnego albumu''Latitude'' (2010), oraz trębacza Eamona McNelisa. Przy fortepianie zasiadł Steve Barry a rytmicznie leadera wspomaga Alex Boneham (kontrabas).
Piękna partia trąbki Rogera Maninsa, oraz wyśmienite solo fortepianiowe Steve'a Barry towarzyszy nam podczas stylowej ballady Billyego Strayhorna ''Isfahan'', wyśmienicie na nowo zaaranżowanej przez Dickesona z zachowaniem jednak jej pierwotnej formy stylistycznej i urzekającego klimatu.
Kubańska samba Dextera Gordona ''Soy Califa'' nasycona swingującymi nutami brzmi wyśmienicie ''oprawiona'' wybitną grą leadera kwintetu. Ta 13-minutowa wersja dosłownie porywa żarem i emanującą finezją, która swe ujście ma podczas rozbudowanej solówki perkusyjnej w porywającym finale.
Ballada ''Darn That Dream'', którą w swym repertuarze mieli m.in. tacy artyści jak Benny Goodman, Miles Davis, Thelonious Monk czy Billie Holiday, ujmuje w wersji opracowanej przez Dickesona piękną partią tenoru Maninsa z dyskretnym podkładem fortepianu.
Długim solem perkusyjnym rozpoczyna się 15-minutowa wersja tytułowego tematu płyty (''A Weaver Of Dreams''), po czym mistrzowsko ''rusza'' fortepian z kontrabasem, tworząc wyśmienity podkład dla rozbudowanych partii solistów Maninsa i McNelisa. Świetnie wypada improwizowany dialog kontrabasu (Alex Boneham) z perkusją Dickesona w środkowej części tematu. Warto posłuchać co z krótkiego, prostego tematu Jacka Younga i Victora Elliota, po raz pierwszy zarejestrowanego w 1960 roku w dwuipółminutowej wersji przez Kenny'ego Burrella, potrafił ''wycisnąć'' Andrew Dickeson. Mistrzostwo!
Finałem albumu jest solowa wariacja perkusyjna Dickesona oparta na parkerowskim''Relaxin' At Camarillo''
''Weaver Of Dreams'' to potężna dawka energicznej, ekscytującej i wypływającej z serca, pełnej ciekawej melodyki i harmonii muzyki. Bez reszty wciągająca przez całe 75 minut!
Jednak dopiero w roku 2011 Andrew Dickeson pod szyldem własnego kwintetu opublikował zarejestrowaną podczas koncertu w Sydney płytę ''Weaver Of Dreams''złożoną z ośmiu standardów światowego jazzu we własnych interesujących aranżacjach. W programie płyty znajdziemy m.in. kompozycje Billy'ego Strayhorna (''Isfahan''), Charliego Parkera (''Big Foot''), Dextera Gordona (''Soy Califa'') i Bobby'ego Hutchersona (''Herzog''). Do współpracy Dickeson pozyskał wybitnych instrumentalistów, pośród których znajdziemy m.in. doskonałego saksofonistę tenorowego Rogera Maninsa, znanego m.in. z wyśmienitego podwójnego albumu''Latitude'' (2010), oraz trębacza Eamona McNelisa. Przy fortepianie zasiadł Steve Barry a rytmicznie leadera wspomaga Alex Boneham (kontrabas).
Piękna partia trąbki Rogera Maninsa, oraz wyśmienite solo fortepianiowe Steve'a Barry towarzyszy nam podczas stylowej ballady Billyego Strayhorna ''Isfahan'', wyśmienicie na nowo zaaranżowanej przez Dickesona z zachowaniem jednak jej pierwotnej formy stylistycznej i urzekającego klimatu.
Kubańska samba Dextera Gordona ''Soy Califa'' nasycona swingującymi nutami brzmi wyśmienicie ''oprawiona'' wybitną grą leadera kwintetu. Ta 13-minutowa wersja dosłownie porywa żarem i emanującą finezją, która swe ujście ma podczas rozbudowanej solówki perkusyjnej w porywającym finale.
Ballada ''Darn That Dream'', którą w swym repertuarze mieli m.in. tacy artyści jak Benny Goodman, Miles Davis, Thelonious Monk czy Billie Holiday, ujmuje w wersji opracowanej przez Dickesona piękną partią tenoru Maninsa z dyskretnym podkładem fortepianu.
Długim solem perkusyjnym rozpoczyna się 15-minutowa wersja tytułowego tematu płyty (''A Weaver Of Dreams''), po czym mistrzowsko ''rusza'' fortepian z kontrabasem, tworząc wyśmienity podkład dla rozbudowanych partii solistów Maninsa i McNelisa. Świetnie wypada improwizowany dialog kontrabasu (Alex Boneham) z perkusją Dickesona w środkowej części tematu. Warto posłuchać co z krótkiego, prostego tematu Jacka Younga i Victora Elliota, po raz pierwszy zarejestrowanego w 1960 roku w dwuipółminutowej wersji przez Kenny'ego Burrella, potrafił ''wycisnąć'' Andrew Dickeson. Mistrzostwo!
Finałem albumu jest solowa wariacja perkusyjna Dickesona oparta na parkerowskim''Relaxin' At Camarillo''
''Weaver Of Dreams'' to potężna dawka energicznej, ekscytującej i wypływającej z serca, pełnej ciekawej melodyki i harmonii muzyki. Bez reszty wciągająca przez całe 75 minut!
skład:
Roger Manins - saksofon
Eamon McNelis - trąbka
Steve Barry - fortepian
Alex Boneham - kontrabas
Andrew Dickeson - perkusja
Roger Manins - saksofon
Eamon McNelis - trąbka
Steve Barry - fortepian
Alex Boneham - kontrabas
Andrew Dickeson - perkusja
