Another Round; Vienna; We Drink The Sun; She Won't Give Up; Empty House; Vanilla & Champagne; Lonely Together; Matteo; It's Dark Outside; Love And Haystacks; Carry Her Over The Water; Change; The Same One; When All The Movies End
Postać austriackiego gitarzysty Wolganga Muthspiela kojarzy się głównie z jazzem i wspólnymi jego dokonaniami z bratem -puzonistą, pianistą i kompozytorem: Christianem Muthspielem oraz współpracą z wibrafonistą Gary Burtonem, w którego zespole zastąpił Pata Metheny'ego. Jest wszechstronnie wykształconym muzykiem, mającym za sobą studia na słynnym Berklee College of Music i New England Conservatory. Oprócz współpracy z wspomnianym G.Burtonem, jego muzycznymi partnerami bywali do tej pory również m.in.: Dave Liebman, Peter Erskine, Paul Motian (m.in. album: ''Reincarnation of a Love Bird'', 1994) i Gary Peacock. Od 2002 roku na stałe mieszka w Wiedniu, gdzie prowadzi własną wytwórnię płytową Material Records promującą młodych muzyków.
Jako leader pod własnym nazwiskiem wydał do roku 2012 około 30 płyt, lecz zawsze były to albumy, na których prezentował się słuchaczom jako wybitny wirtuoz i instrumentalista. Dopiero na płycie: ''Vienna Naked'' nagranej w listopadzie 2011, Muthspiel zadebiutował również w roli wokalisty prezentując 14 bardzo osobistych piosenek wykonywanych wyłącznie z akompaniamentem gitary. Album według informacji towarzyszącym jego wydaniu, jest początkiem nowego rozdziału w twórczości obecnego od 30 lat na scenie muzycznej Gitarzysty i Kompozytora.
Od pierwszego dnia nagrywania płyty, w studio obecna była kamera, a z sesji nagraniowych powstało kilka wideoclipów zmontowanych przez Laurę Pleifer.
Wokal Muthspiela doskonale harmonizuje z gitarami, na jakich akompaniuje sobie wyśpiewując cykl piosenek będących swego rodzaju zwierzeniami Artysty, bądź robiącymi wrażenie luźnych kartek wyrwanych z osobistego pamiętnika. W klimacie utworów dostrzec możemy zarówno echa muzyki klasycznej (która od zawsze bliska była Muthspielowi), oczywiste nawiązania do improwizowanej stylistyki jazzowej ale przede wszystkim ze względu na wyjątkowy charakter tego albumu, klimaty z pogranicza rocka, country i folku spod znaku: Joni Mitchel, Boba Dylana czy Leonarda Cohena.
Podczas koncertów promujących: ''Vienna Naked'' Wolfgangowi Muthspielowi towarzyszą: Alegre Correa z Brazylii (perkusja i gitara) oraz Alun Wade z Senegalu (bas i wokal).
Premiera płyty: 15.06.2012
Jako leader pod własnym nazwiskiem wydał do roku 2012 około 30 płyt, lecz zawsze były to albumy, na których prezentował się słuchaczom jako wybitny wirtuoz i instrumentalista. Dopiero na płycie: ''Vienna Naked'' nagranej w listopadzie 2011, Muthspiel zadebiutował również w roli wokalisty prezentując 14 bardzo osobistych piosenek wykonywanych wyłącznie z akompaniamentem gitary. Album według informacji towarzyszącym jego wydaniu, jest początkiem nowego rozdziału w twórczości obecnego od 30 lat na scenie muzycznej Gitarzysty i Kompozytora.
Od pierwszego dnia nagrywania płyty, w studio obecna była kamera, a z sesji nagraniowych powstało kilka wideoclipów zmontowanych przez Laurę Pleifer.
Wokal Muthspiela doskonale harmonizuje z gitarami, na jakich akompaniuje sobie wyśpiewując cykl piosenek będących swego rodzaju zwierzeniami Artysty, bądź robiącymi wrażenie luźnych kartek wyrwanych z osobistego pamiętnika. W klimacie utworów dostrzec możemy zarówno echa muzyki klasycznej (która od zawsze bliska była Muthspielowi), oczywiste nawiązania do improwizowanej stylistyki jazzowej ale przede wszystkim ze względu na wyjątkowy charakter tego albumu, klimaty z pogranicza rocka, country i folku spod znaku: Joni Mitchel, Boba Dylana czy Leonarda Cohena.
Podczas koncertów promujących: ''Vienna Naked'' Wolfgangowi Muthspielowi towarzyszą: Alegre Correa z Brazylii (perkusja i gitara) oraz Alun Wade z Senegalu (bas i wokal).
Premiera płyty: 15.06.2012
wtorek, 12 czerwca 2012, longplay_2010
