When The Lady Dances; Civil War; Can't We Elope; An Informed Decision; Longing; Thank You; Madrugada; An Amber Shade of Blue; (You'll Know) When It's Time; I Knew His Father
Yellowjackets istnieje już od 1981 roku, choć z pierwotnego składu w formacji pozostał jedynie pianista Russell Ferrante. Stylistyka formacji również przechodziła przez lata kilka transormacji, zawsze jednak kolejna płyta formacji mimo ciągłych roszad personalnych gwarantuje pewien pułap jakościowy, niedostępny dla podobnych produkcji wielu innym wykonawcom z kręgu światowego jazzu. Tak jest też w przypadku najnowszego albumu ''A Rise In The Road'' (2013). Od czasu poprzedniego albumu ''Timeline'' (2011) formację opuścił basista Jimmy Haslip, którego zastąpił 30-letni syn samego nieodżałowanego Jaco Pastoriusa -Felix, którego talentem zachwycił się saksofonista Yellojackets Bob Mintzer werbując go do składu na miejsce Haslipa. W jakim stopniu Felix Pastorius jest spadkobiercą talentu jednego z największych basistów świata, pokażą najbliższe lata. Dziś możemy mówić jedynie o doskonałym starcie ''młodego'' w szeregach legendarnej formacji w roli muzyka grającego na płycie ''A Rise In The Road'' raczej oszczędnie i powściągliwie. Podobne uwagi wypływające ze względu na skojarzenia krytyków muzycznych z geniuszem wielkiego ojca mogą być krzywdzącymi, wobec czego nazwisko może okazać się dla basisty swego rodzaju przekleństwem. Postarajmy się zapomnieć więc o magii nazwiska nowego narybku Russella Ferrante i Yellowjackets, a skupmy się po prostu na tym co słychać ze srebrnego krążka jaki ukazał się nakładem Mack Avenue 25 czerwca 2013 roku.
Porównując ''A Rise In The Road'' z poprzednimi albumami formacji, można dostrzec iż muzycy w mniejszym stopniu ulegają możliwościom jakie daje studio nagraniowe w XXI wieku, bardziej skupiając się na autentyźmie brzmienia mogącego robić wrażenie grania na żywo. Atrybut ten w starciu z doskonałym warsztatem instrumentalistów kwartetu okazuje się stanowić o wielkiej i przekonujacej od pierwszych minut płyty sile przekazu zawartych na albumie dziesięciu nagrań. Program ''A Rise In The Road''wypełniły kompozycje Boba Mintzera i Russella Ferrante oraz urocza melodyjna miniaturka perkusisy formacji Williama Kennedy.
Zarówno ''When The Lady Dances'' jak i następująca po niej ''Civil War'' wydają się być kompozycjami aranżacyjnie zdominowanymi przez partie saksofonu tenorowego ich kompozytora.
W trzech skomponowanych przez Ferrante utworach towarzyszy formacji trębacz związany z wytwórnią Blue Note -laureat Thelonious Monk International Jazz Competition: Ambrose Akinmusire. Pierwszym z nich jest wywołujący dzięki rytmice i akordom fortepianu skojarzenia z ''Cantaloupe Islands'' Herbiego Hancocka: ''Can't We Elope''. Dysponujący doskonałym dźwiękiem Akinmusire wyśmienicie urozmaica brzmienie Yellojackets zarówno partiami solowymi jak i granymi unisono wraz z tenorem Mintzera.
Podobnie jest podczas pełnego zawirowań rymicznych ''An Informed Decision'', w którym po raz pierwszy na płycie szerzej rozgrywa się wraz z synkopowanymi uderzeniami Williama Kennedy'ego, ''młody Pastorius''.
Rodzajem leniwej, progresywnej impresji jest temat ''Longing'' oparty na partii fortepianu i saksofonu grającego główny motyw unisono z ...gitarą basową. Efekt wyśmienity, poparty delikatnie dozowaną elektroniką imitującą smyczki.
Spokojnie jest także podczas lekko swingującego ''Thank You'' Mintzera i wspomnianej wcześniej ''Madrugady'' Kennedy'ego będącej okazją dla kompozytora zagrania ciekawych rytmicznych akcentów.
''An Amber Shade of Blue'' to wyraźny hołd w stronę tradycyjnego brzmienia starego jazzu. Wyjątkowo bryluje tu u boku starszyzny Felix Pastorius nadając wraz z Kennedym wyjątkowy charakter temu utworowi. Dwuosobowa sekcja dęta (w składzie ponownie gra Akinmusire) dodaje utworowi wyjątkowej siły.
Prawdziwy popis gry Pastoriusa mamy jednak dopiero w trakcie nastrojowej kompozycji Ferrante: ''(You'll Know) When It's Time''. Tu gitara basowa Felixa i saksofon Mintzera niepodzielnie królują w ciągu całych pięciu minut.
Ostatni utwór (''I Knew His Father'') Bob Mintzer zadedykował Jaco Pastoriusowi, z którym niejednokrotnie dane mu bylo współpracować przed przedwczesną śmiercią ''Hendrixa gitary basowej'' w 1987 roku.
Mimo ciągłych zmian personalnych i zawirowań stylistycznych, dwupokoleniowa dziś formacja Yellowjackets to znak jakości któremu ciągle przez z górą 32 lata wciąż można bezwzględnie ufać.
Płyta ukazała się 25 czerwca 2013 roku.
Porównując ''A Rise In The Road'' z poprzednimi albumami formacji, można dostrzec iż muzycy w mniejszym stopniu ulegają możliwościom jakie daje studio nagraniowe w XXI wieku, bardziej skupiając się na autentyźmie brzmienia mogącego robić wrażenie grania na żywo. Atrybut ten w starciu z doskonałym warsztatem instrumentalistów kwartetu okazuje się stanowić o wielkiej i przekonujacej od pierwszych minut płyty sile przekazu zawartych na albumie dziesięciu nagrań. Program ''A Rise In The Road''wypełniły kompozycje Boba Mintzera i Russella Ferrante oraz urocza melodyjna miniaturka perkusisy formacji Williama Kennedy.
Zarówno ''When The Lady Dances'' jak i następująca po niej ''Civil War'' wydają się być kompozycjami aranżacyjnie zdominowanymi przez partie saksofonu tenorowego ich kompozytora.
W trzech skomponowanych przez Ferrante utworach towarzyszy formacji trębacz związany z wytwórnią Blue Note -laureat Thelonious Monk International Jazz Competition: Ambrose Akinmusire. Pierwszym z nich jest wywołujący dzięki rytmice i akordom fortepianu skojarzenia z ''Cantaloupe Islands'' Herbiego Hancocka: ''Can't We Elope''. Dysponujący doskonałym dźwiękiem Akinmusire wyśmienicie urozmaica brzmienie Yellojackets zarówno partiami solowymi jak i granymi unisono wraz z tenorem Mintzera.
Podobnie jest podczas pełnego zawirowań rymicznych ''An Informed Decision'', w którym po raz pierwszy na płycie szerzej rozgrywa się wraz z synkopowanymi uderzeniami Williama Kennedy'ego, ''młody Pastorius''.
Rodzajem leniwej, progresywnej impresji jest temat ''Longing'' oparty na partii fortepianu i saksofonu grającego główny motyw unisono z ...gitarą basową. Efekt wyśmienity, poparty delikatnie dozowaną elektroniką imitującą smyczki.
Spokojnie jest także podczas lekko swingującego ''Thank You'' Mintzera i wspomnianej wcześniej ''Madrugady'' Kennedy'ego będącej okazją dla kompozytora zagrania ciekawych rytmicznych akcentów.
''An Amber Shade of Blue'' to wyraźny hołd w stronę tradycyjnego brzmienia starego jazzu. Wyjątkowo bryluje tu u boku starszyzny Felix Pastorius nadając wraz z Kennedym wyjątkowy charakter temu utworowi. Dwuosobowa sekcja dęta (w składzie ponownie gra Akinmusire) dodaje utworowi wyjątkowej siły.
Prawdziwy popis gry Pastoriusa mamy jednak dopiero w trakcie nastrojowej kompozycji Ferrante: ''(You'll Know) When It's Time''. Tu gitara basowa Felixa i saksofon Mintzera niepodzielnie królują w ciągu całych pięciu minut.
Ostatni utwór (''I Knew His Father'') Bob Mintzer zadedykował Jaco Pastoriusowi, z którym niejednokrotnie dane mu bylo współpracować przed przedwczesną śmiercią ''Hendrixa gitary basowej'' w 1987 roku.
Mimo ciągłych zmian personalnych i zawirowań stylistycznych, dwupokoleniowa dziś formacja Yellowjackets to znak jakości któremu ciągle przez z górą 32 lata wciąż można bezwzględnie ufać.
Płyta ukazała się 25 czerwca 2013 roku.
skład:
Bob Mintzer - saksofon
Russel Ferrante - instr.klawiszowe
Felix Pastorius - gitara basowa
William Kennedy - perkusja, instr.klawiszowe
oraz:
Ambrose Akinmusire - trąbka
