Ramona, I Love You; How Sweet?; Contrapuntal; N.E.S.W. up/down; The Purple Why theme;
Universal Heroes; Just Be Mine; Monogamy Is Out; Space Rocks.
Urodzony w 1946 roku znakomity awangardowy amerykański basista Steve Tintweiss od wielu dekad należy do grona najbardziej wziętych muzyków sesyjnych, a jego grę usłyszeć możemy na płytach takich artystów jak Albert Ayler, Patty Waters czy Burton Greeene. Wieloletni współpracownik m.in. Lou Grassi i Perry'ego Robinsona jest też założycielem i przewodniczącym New York Free Music Committee, pod którego egidą w Forest Park Bandshell w Queens w ciągu 40 lat odbywały się znakomite koncerty jazzowe.
Wychowany w Queens i na Brooklynie Tintweiss będący uczniem Steve'a Swallow'a i Gary'ego Peacocka, wielokrotnie występował w legendarnym klubie Birdland. Od 1965 współtworzył Tria Burtona Greene'a, równolegle grając z zespołem Billa Dixona, a w 1967 roku Frank Wright zaprosił go do nagrania albumu "Your Prayer". Rok 1970 to europejskie tournée z Albertem Aylerem i występy z Burtonem Greene w Holandii. W ciągu następnych kilku dekad występował m.in. z nowojorskim zespołem Space-Light Band (do którego należeli Byard Lancaster, Ric Frank, Rowan Storm, Lou Grassi i Perry Robinson), formacją New York Free Music Ensemble (Grassi, Frank, Tintweiss i Storm), a także z piosenkarką Amy Sheffer (m.in. album "Sanctuary Mine").
Jeszcze w roku 1967 roku Steve Tintweiss założył formację The Purple Why, w której składzie poza nim znaleźli się James DuBoise, Mark Whitecage, Trevor Koehler, Laurence Cook oraz wokalistki Judy Stuart i Amy Sheffer.
Warto zwrócić uwagę na grającego w tym składzie na saksofonie tenorowym i flecie Marka Whitecage'a, współpracownika Erica Dolphy, przez wiele lat współtworzącego Galaxie Dream Band, a następnie Glass House Ensemble. W latach 90-tych Whitecage grał w kwartecie Anthony'ego Braxtona, oraz współpracował ze słynną sekcją: Dominic Duval - Jay Rosen. Wreszcie znakomita formacja The NU Band współtworzona z Royem Campbellem Jr., Joe Fondą i Lou Grassi.
Mimo iż utworzony przez Steve'a Tintweissa zespół The Purple Why przez kilka lat z powodzeniem funkcjonował jako grupa koncertowa, nie doczekał się płyty dokumentującej jego działalność. Wydany w 2021 roku nakładem wytwórni Inky Dot Media album "MarksTown" odkrywa dla nas odnalezione zapisy dwóch koncertów legendarnego składu z roku 1968.
The Purple Why był nie tylko zespołem jazzowym, lecz grupą świadomą społecznie i politycznie, a poprzez muzykę angażującą się w rozmaite przedsięwzięcia. Jednym z nich był maraton koncertowy Operation Biafra Airlift dla ofiar konfliktu nigeryjskiego, w którym poza The Purple Why wzięli też udział m.in. Jimi Hendrix, Richie Havens, Tim Hardin, Pete Seeger, Joni Mitchell i Joan Baez. Pierwszą część niniejszego albumu wypełnia 20-minutowy występ w ramach tego przedsięwzięcia, jaki odbył się 21 sierpnia 1968 roku w nowojorskim kościele św. Marka.
Druga część płyty to nieco dłuższy koncert zespołu, który miał miejsce trzy tygodnie później w Town Hall. Uwagę zwraca mocne solo DuBoise'a w "Just Be Mine” i dramatyczny utwór "Space Rocks”.
Doskonale iż nagrania te doczekały się masteringu i publikacji w formie płyty. Warto przypomnieć sobie jak w latach 60-tych w Nowym Jorku rodziła się prawdziwa nieokiełznana jazzowa awangarda. Jednak pomijając wartość dokumentalną nagrań, po względem muzycznym płyta skierowana jest wyłącznie do najbardziej odważnych słuchaczy.
Wychowany w Queens i na Brooklynie Tintweiss będący uczniem Steve'a Swallow'a i Gary'ego Peacocka, wielokrotnie występował w legendarnym klubie Birdland. Od 1965 współtworzył Tria Burtona Greene'a, równolegle grając z zespołem Billa Dixona, a w 1967 roku Frank Wright zaprosił go do nagrania albumu "Your Prayer". Rok 1970 to europejskie tournée z Albertem Aylerem i występy z Burtonem Greene w Holandii. W ciągu następnych kilku dekad występował m.in. z nowojorskim zespołem Space-Light Band (do którego należeli Byard Lancaster, Ric Frank, Rowan Storm, Lou Grassi i Perry Robinson), formacją New York Free Music Ensemble (Grassi, Frank, Tintweiss i Storm), a także z piosenkarką Amy Sheffer (m.in. album "Sanctuary Mine").
Jeszcze w roku 1967 roku Steve Tintweiss założył formację The Purple Why, w której składzie poza nim znaleźli się James DuBoise, Mark Whitecage, Trevor Koehler, Laurence Cook oraz wokalistki Judy Stuart i Amy Sheffer.
Warto zwrócić uwagę na grającego w tym składzie na saksofonie tenorowym i flecie Marka Whitecage'a, współpracownika Erica Dolphy, przez wiele lat współtworzącego Galaxie Dream Band, a następnie Glass House Ensemble. W latach 90-tych Whitecage grał w kwartecie Anthony'ego Braxtona, oraz współpracował ze słynną sekcją: Dominic Duval - Jay Rosen. Wreszcie znakomita formacja The NU Band współtworzona z Royem Campbellem Jr., Joe Fondą i Lou Grassi.
Mimo iż utworzony przez Steve'a Tintweissa zespół The Purple Why przez kilka lat z powodzeniem funkcjonował jako grupa koncertowa, nie doczekał się płyty dokumentującej jego działalność. Wydany w 2021 roku nakładem wytwórni Inky Dot Media album "MarksTown" odkrywa dla nas odnalezione zapisy dwóch koncertów legendarnego składu z roku 1968.
The Purple Why był nie tylko zespołem jazzowym, lecz grupą świadomą społecznie i politycznie, a poprzez muzykę angażującą się w rozmaite przedsięwzięcia. Jednym z nich był maraton koncertowy Operation Biafra Airlift dla ofiar konfliktu nigeryjskiego, w którym poza The Purple Why wzięli też udział m.in. Jimi Hendrix, Richie Havens, Tim Hardin, Pete Seeger, Joni Mitchell i Joan Baez. Pierwszą część niniejszego albumu wypełnia 20-minutowy występ w ramach tego przedsięwzięcia, jaki odbył się 21 sierpnia 1968 roku w nowojorskim kościele św. Marka.
Druga część płyty to nieco dłuższy koncert zespołu, który miał miejsce trzy tygodnie później w Town Hall. Uwagę zwraca mocne solo DuBoise'a w "Just Be Mine” i dramatyczny utwór "Space Rocks”.
Doskonale iż nagrania te doczekały się masteringu i publikacji w formie płyty. Warto przypomnieć sobie jak w latach 60-tych w Nowym Jorku rodziła się prawdziwa nieokiełznana jazzowa awangarda. Jednak pomijając wartość dokumentalną nagrań, po względem muzycznym płyta skierowana jest wyłącznie do najbardziej odważnych słuchaczy.
Album ukazał się 1 kwietnia 2021.
Robert Ratajczak
____________________________________________
Steve Tintweiss and The Purple Why: MarksTown
CD 2021, Inky Dot Media IDM CD 003
program:
St.Mark's Church-in-the-Bowery (August 21, 1968):
1. bells intro
2. Ramona, I Love You
3. How Sweet?
4. Contrapuntal
5. N.E.S.W. up/down
6. The Purple Why theme
7. closing announcement
The Town Hall New York City (September 14, 1968):
8. Universal Heroes
9. Just Be Mine
10. Monogamy Is Out
11. Space Rocks
12. "We Are All The Universal Heroes"
personel:
James DuBoise - trąbka
Mark Whitecage - saksofon, flet
Trevor Koehler - saksofon
Steve Tintweiss - kontrabas, melodyka, wokal
Laurence Cook - perkusja
Judy Stuart, Amy Sheffer - wokal
CD 2021, Inky Dot Media IDM CD 003
program:
St.Mark's Church-in-the-Bowery (August 21, 1968):
1. bells intro
2. Ramona, I Love You
3. How Sweet?
4. Contrapuntal
5. N.E.S.W. up/down
6. The Purple Why theme
7. closing announcement
The Town Hall New York City (September 14, 1968):
8. Universal Heroes
9. Just Be Mine
10. Monogamy Is Out
11. Space Rocks
12. "We Are All The Universal Heroes"
personel:
James DuBoise - trąbka
Mark Whitecage - saksofon, flet
Trevor Koehler - saksofon
Steve Tintweiss - kontrabas, melodyka, wokal
Laurence Cook - perkusja
Judy Stuart, Amy Sheffer - wokal
____________________________________________
