Twardzik; OKWA; Blue Poles; Isabella; Philosophy Series; Blue Vertical; Good Treble; Legacy Stories; Face Music.
Zwany przez znawców jazzu Koryfeuszem awangardy, amerykański kontrabasista i kompozytor, ale też pedagog i animator życia muzycznego Mario Pavone, zmarł 15 maja 2021 na Florydzie w wieku 80 lat, przegrywając trwającą 17 lat walkę z chorobą nowotworową.
Od czasu usłyszenia w nowojorskim klubie Village Vanguard Kwartetu Johna Coltrane’a w 1961 roku, jako muzyczny samouk postanowił zostać zawodowym muzykiem, a charakterystyczne, ciemne brzmienie kontrabasu i agresywny styl gry stały się jego znakiem rozpoznawczym.
W latach 1968-1972 współtworzył Trio Paula Bleya, następnie wraz z trębaczem Wadadą Leo Smithem i perkusistą Gerrym Hemingwayem założył wzorowany na chicagowskim AACM kolektyw Creative Musicians Improvising Forum. W latach 80-tych wchodził w skład tria Billa Dixona oraz rozpoczął wieloletnią współpracę z saksofonistą Thomasem Chapinem, a także intensywnie koncertował w zespole założonym wraz z Anthonym Braxtonem.
Przez formacje prowadzone przez Mario Pavone przewinęli się tacy muzycy jak m.in. Matt Wilson, Gerald Cleaver, Peter Madsen, Joshua Redman, Dave Douglas, Steven Bernstein, George Schuller, czy Craig Taborn.
Dwa miesiące przed śmiercią w nowojorskim Samurai Hotel Studio, Mario Pavone spotkał się ze swym wieloletnim współpracownikiem trębaczem Davem Ballou oraz muzykami od 2014 roku współtworzącymi z nim formację Dialect Trio: pianistą Mattem Mitchellem i topowym perkusistą Tyshawnem Soreyem.
Podczas dwóch dni (25 i 26 marca) zarejestrowano materiał złożony z 9 kompozycji kontrabasisty, który 3 miesiące później (a więc miesiąc po śmierci kontrabasisty) ukazał się nakładem wytwórni Out Of Your Head Records pod postacią albumu "Blue Vertical".
Warto w tym miejscu wspomnieć o równolegle wydanym albumie "Isabella" (Clean Feed) nagranym przez Pavone w ramach formacji The Tampa Quartet, a zawierającym bardzo podobny materiał, lecz zrealizowany w instrumentarium, w którym zamiast fortepianu pojawia się gitara.
Obie płyty kontrabasista zadedykował swej tragicznie zmarłej w czerwcu 2020 roku, 23-letniej wnuczce Isabelli Pavone, a bezpośrednio do osobistej tragedii artysty odwołuje się przejmująca kompozycja "Isabella".
To nie tylko historyczne, ostatnie nagrania nieodżałowanego Mario Pavone, ale porcja znakomitego, wyszukanego jazzu na najwyższym światowym poziomie.
Nagrania ukazują najlepszą z możliwych formę Dialect Trio, a trąbka Dave'a Ballou znakomicie uzupełnia brzmienie zespołu i w wyjątkowym stylu ozdabia każdą z kompozycji Pavone. Świadomy swego stanu zdrowia muzyk ofiarował nam niezwykłą, pasjonującą muzykę, wieńczącą jego 60-letnią muzyczna karierę.
W ostatnim udzielonym wywiadzie, który ukazał się w magazynie Downbeat, Mario Pavone powiedział:
„Jestem bardzo szczęśliwy, że udało mi się zrealizować te dwa wydawnictwa. Wymagało to ogromu energii, lecz właśnie muzyka mi jej dostarczyła. Miałem wspaniałe życie i jestem bardzo wdzięczny wszystkim muzykom, którzy hojnie się do tego przyczynili. Jestem wdzięczny, szczęśliwy i zadowolony ze swojego życia, oraz gotowy przejść do następnego etapu”.
Album ukazał się 18 czerwca 2021.
Robert Ratajczak
____________________________________________
Mario Pavone / Dialect Trio+1: Blue Vertical
CD, Out Of Your Head Records OOYH010
program:
1. Twardzik
2. OKWA
3. Blue Poles
4. Isabella
5. Philosophy Series
6. Blue Vertical
7. Good Treble
8. Legacy Stories
9. Face Music
personel:
Dave Ballou - trąbka
Matt Mitchell - fortepian
Mario Pavone - kontrabas
Tyshawn Sorey - perkusja
____________________________________________
