Nad utworami fortepianowymi Franza Schuberta pochyliła się znakomita pianistka i ceniony pedagog związany z łódzką Akademią Muzyczną, Katarzyna Kling. Efektem jest nagrana w lutym br. w Europejskim Centrum Matecznik "Mazowsze" w Otrębusach płyta "Schubert Piano Music", która ukazała się nakładem nieocenionej wytwórni DUX.
Jako pianistkę kameralistkę Katarzynę Kling znać możemy m.in. dzięki działalności w ramach Trio Vivo, oraz wydanej w 2012 roku przez DUX płycie z utworami Johannesa Brahmsa i Antona Areńskiego. Repertuar artystki obejmuje rozmaite pozycje literatury kameralnej, od Mozarta po Szostakowicza.
Na wypełnioną w całości muzyką Franza Schuberta płytę, pianistka wybrała rozbudowaną Sonatę B-dur oraz Impromptu Es-dur op.90 nr 2.
Sonata B-dur D.960 to osiemnasta, a zarazem ostatnia z sonat na fortepian solo Franza Schuberta (1797-1828), skomponowana kilka miesięcy przed przedwczesną śmiercią kompozytora. Sonata B-dur jest zarazem ostatnią częścią schubertowskiej triady obejmującej też Sonaty: c-moll D 958 i A-dur D 959.
Jeden z wybitnych interpretatorów muzyki fortepianowej Schuberta, wybitny niemiecki pianista Wilhelm Kempff, nazwał ostatnie jego sonaty „monologami, wyznaniami duszy bardzo zranionej”. Trudno nie zgodzić się z taką opinią słuchając tego przejmującego 4-częściowego utworu nasyconego melancholijnym i tęsknym nastrojem zadumy, powstałego w umyśle chorego i świadomego swej rychłej śmierci, zaledwie 31-letniego twórcy. Mimo to w utworze tym tli się też nadzieja, dostrzegalna choćby w ulotności bardzo lekkiej w odbiorze części 3 (Scherzo).
Powstały wcześniej, pełen typowego dla Schuberta melodycznego piękna czteroczęściowy cykl Impromptus, Op.90 to z kolei jeden z najsłynniejszych cykli kameralnych kompozytora, jakże odmienny w swym klimacie i charakterze od Sonaty B-dur.
Na płycie słuchamy jednej z części tego cyklu, która znakomicie koresponduje z wypełniającą większość albumu Sonatą.
Od 2011 roku ze stopniem doktora habilitowanego pracująca na stanowisku adiunkta w łódzkiej uczelni Katarzyna Kling, w mistrzowskim stylu buduje rozległą, wielowątkową narrację koncentrując się na każdym fakturalno-formalnym szczególe, jednocześnie nasycając muzykę wyczuwalnym w grze uczuciem i duchowym zaangażowaniem.
Muzyka zawarta na płycie skłania odbiorcę do przemyśleń, refleksji i zadumy. Muzyczne piękno fortepianowych dzieł Franza Schuberta od dawna już nie zostało tak znakomicie wyeksponowane.
Jako pianistkę kameralistkę Katarzynę Kling znać możemy m.in. dzięki działalności w ramach Trio Vivo, oraz wydanej w 2012 roku przez DUX płycie z utworami Johannesa Brahmsa i Antona Areńskiego. Repertuar artystki obejmuje rozmaite pozycje literatury kameralnej, od Mozarta po Szostakowicza.
Na wypełnioną w całości muzyką Franza Schuberta płytę, pianistka wybrała rozbudowaną Sonatę B-dur oraz Impromptu Es-dur op.90 nr 2.
Sonata B-dur D.960 to osiemnasta, a zarazem ostatnia z sonat na fortepian solo Franza Schuberta (1797-1828), skomponowana kilka miesięcy przed przedwczesną śmiercią kompozytora. Sonata B-dur jest zarazem ostatnią częścią schubertowskiej triady obejmującej też Sonaty: c-moll D 958 i A-dur D 959.
Jeden z wybitnych interpretatorów muzyki fortepianowej Schuberta, wybitny niemiecki pianista Wilhelm Kempff, nazwał ostatnie jego sonaty „monologami, wyznaniami duszy bardzo zranionej”. Trudno nie zgodzić się z taką opinią słuchając tego przejmującego 4-częściowego utworu nasyconego melancholijnym i tęsknym nastrojem zadumy, powstałego w umyśle chorego i świadomego swej rychłej śmierci, zaledwie 31-letniego twórcy. Mimo to w utworze tym tli się też nadzieja, dostrzegalna choćby w ulotności bardzo lekkiej w odbiorze części 3 (Scherzo).
Powstały wcześniej, pełen typowego dla Schuberta melodycznego piękna czteroczęściowy cykl Impromptus, Op.90 to z kolei jeden z najsłynniejszych cykli kameralnych kompozytora, jakże odmienny w swym klimacie i charakterze od Sonaty B-dur.
Na płycie słuchamy jednej z części tego cyklu, która znakomicie koresponduje z wypełniającą większość albumu Sonatą.
Od 2011 roku ze stopniem doktora habilitowanego pracująca na stanowisku adiunkta w łódzkiej uczelni Katarzyna Kling, w mistrzowskim stylu buduje rozległą, wielowątkową narrację koncentrując się na każdym fakturalno-formalnym szczególe, jednocześnie nasycając muzykę wyczuwalnym w grze uczuciem i duchowym zaangażowaniem.
Muzyka zawarta na płycie skłania odbiorcę do przemyśleń, refleksji i zadumy. Muzyczne piękno fortepianowych dzieł Franza Schuberta od dawna już nie zostało tak znakomicie wyeksponowane.
Album ukazał się 15 października 2021.
Robert Ratajczak
____________________________________________
Katarzyna Kling: Schubert Piano Music
CD 2021, DUX 1750
program:
Franz Schubert
CD 2021, DUX 1750
program:
Franz Schubert
Sonata in B flat major D.960:
1. Molto moderato
2. Andante sostenuto
3. Scherzo. Allegro vivace con delicatezza – Trio
4. Allegro ma non troppo – Presto
5. Impromptu in E flat major, Op.90 No.2 D.899
Katarzyna Kling - fortepian
____________________________________________