Mieczysław Wajnberg:I Symfonia kameralna op.145;
I Koncert na flet i smyczki op.75;
III Symfonia kameralna op.151.
Przypadająca w styczniu 2019 roku 100. rocznica urodzin polskiego kompozytora pochodzenia żydowskiego Mieczysława Wajnberga (1919-1996), okazała się doskonałą okazją przybliżenia twórczości tego niewystarczająco rozpowszechnionego w świadomości melomanów kompozytora.
Mieczysław Wajnberg urodził się w Warszawie, gdzie ukończył Konserwatorium Muzyczne w klasie fortepianu. Jednak większość życia spędził w Związku Radzieckim (Mińsk, Taszkient i Moskwa), gdzie wyemigrował po wybuchu II wojny światowej. Wajnberg pozostawił po sobie 26 symfonii, siedem koncertów, 17 kwartetów smyczkowych, 19 sonat, około 150 pieśni oraz 7 oper i 2 balety, a także muzykę do 65 filmów, sztuk teatralnych i słuchowisk radiowych. W stylu Wajnberga odnajdziemy wpływy Prokofiewa, Bartóka, Mahlera i Hindemitha, szczególnie w zakresie konstrukcji utworów i zachowaniu wyjątkowej równowagi pomiędzy formą, a przekazywanymi w muzyce treściami. Artysta tworzył też pod wyraźnym wpływem Dmitrija Szostakowicza, z którym łączyła go wieloletnia przyjaźń.
W ostatnich latach twórczość Wajnberga przeżywa prawdziwy renesans, a po jego utwory sięgają rozmaici muzycy z całego świata, jak m.in. wiolonczelista Dmitry Yablonsky i pianista Hsin-Ni Liu, Kwartet Śląski, czy (na płycie wydanej przez wytwórnię ECM) Gidon Kremer i Camerata Baltica.
Nakładem wytwórni DUX opublikowana została seria płyt wydanych w charakterystycznej dla konceptu szacie graficznej: nagrany przez Wojciecha Fudałę (wiolonczela) i Michała Rota (fortepian) "Sonatas for cello and piano", oraz trzy albumy firmowane przez Orkiestrę Kameralną Polskiego Radia Amadeus pod dyr. Anny Duczmal-Mróz: "Symphonies Nos.2&7", 2-płytowy "Mieczysław Wajnberg" (zawierający Symfonie Kameralne No.2, Op.147 i No.4, Op.153, II Koncert fletowy, oraz Sinfoniettę No.2, Op.74), a także będąca tematem niniejszego wpisu płyta "Mieczysław Wajnberg Chamber Music".
Program płyty wypełniają: I Symfonia kameralna op.145 z roku 1987, I Koncert na flet i smyczki op.75 z roku 1961, oraz jedno z ostatnich dzieł Wajnberga jakim jest skomponowana w 1990 roku III Symfonia kameralna op.151. Utwory te ukazują różne oblicza kompozytora, począwszy od wpływów neoklasycyzmu, a skończywszy na inspiracjach twórczością wspomnianego wcześniej Szostakowicza.
W nagraniu I Koncertu na flet i smyczki op.75 z orkiestrą Amadeus zagrał wyjątkowy solista jakim jest Łukasz Długosz, wybitny flecista i kameralista współpracujący z wieloma renomowanymi orkiestrami pod batutą takich znakomitości jak Zubin Mehta, Krzysztof Penderecki czy Jerzy Maksymiuk, a wraz z małżonką Agatą Kielar-Długosz tworzący duet mający na koncie m.in. płyty "Flute Reflections" (2016) i "Flute Essentials" (2019). Mieczysław Wajnberg tworząc niniejszą nasyconą melancholią i smutkiem kompozycję odwołuje się do wspomnień II wojny światowej, wplatając weń liczne wątki i zapożyczenia z muzyki klezmerskiej.
Inną estetykę prezentują wyraźnie nawiązujące do nurtu neoklasycznego, powstałe w odstępie zaledwie trzech lat dwie Symfonie kameralne. W obu 4-częściowych utworach kompozytor zastosował podobny klucz wyrazowy łącząc z sobą odmienne stylistyki poszczególnych muzycznych epizodów. Sprawia to iż obie Symfonie stanowią rodzaj opowieści złożonych z odbiegąjących od siebie pod względem nastroju i motoryki rozdziałów.
Przedsięwzięcie od półwiecza będącej wizytówką polskiej kultury muzycznej orkiestry Amadeus poświęcone prezentacji dzieł jednego z najbardziej rozpoznawalnych kompozytorów polskich XX wieku, doskonale wpisało się w renesans związany z zauważalnym w ostatnim czasie zainteresowaniem dorobkiem Mieczysława Wajnberga.
Mieczysław Wajnberg urodził się w Warszawie, gdzie ukończył Konserwatorium Muzyczne w klasie fortepianu. Jednak większość życia spędził w Związku Radzieckim (Mińsk, Taszkient i Moskwa), gdzie wyemigrował po wybuchu II wojny światowej. Wajnberg pozostawił po sobie 26 symfonii, siedem koncertów, 17 kwartetów smyczkowych, 19 sonat, około 150 pieśni oraz 7 oper i 2 balety, a także muzykę do 65 filmów, sztuk teatralnych i słuchowisk radiowych. W stylu Wajnberga odnajdziemy wpływy Prokofiewa, Bartóka, Mahlera i Hindemitha, szczególnie w zakresie konstrukcji utworów i zachowaniu wyjątkowej równowagi pomiędzy formą, a przekazywanymi w muzyce treściami. Artysta tworzył też pod wyraźnym wpływem Dmitrija Szostakowicza, z którym łączyła go wieloletnia przyjaźń.
W ostatnich latach twórczość Wajnberga przeżywa prawdziwy renesans, a po jego utwory sięgają rozmaici muzycy z całego świata, jak m.in. wiolonczelista Dmitry Yablonsky i pianista Hsin-Ni Liu, Kwartet Śląski, czy (na płycie wydanej przez wytwórnię ECM) Gidon Kremer i Camerata Baltica.
Nakładem wytwórni DUX opublikowana została seria płyt wydanych w charakterystycznej dla konceptu szacie graficznej: nagrany przez Wojciecha Fudałę (wiolonczela) i Michała Rota (fortepian) "Sonatas for cello and piano", oraz trzy albumy firmowane przez Orkiestrę Kameralną Polskiego Radia Amadeus pod dyr. Anny Duczmal-Mróz: "Symphonies Nos.2&7", 2-płytowy "Mieczysław Wajnberg" (zawierający Symfonie Kameralne No.2, Op.147 i No.4, Op.153, II Koncert fletowy, oraz Sinfoniettę No.2, Op.74), a także będąca tematem niniejszego wpisu płyta "Mieczysław Wajnberg Chamber Music".
Program płyty wypełniają: I Symfonia kameralna op.145 z roku 1987, I Koncert na flet i smyczki op.75 z roku 1961, oraz jedno z ostatnich dzieł Wajnberga jakim jest skomponowana w 1990 roku III Symfonia kameralna op.151. Utwory te ukazują różne oblicza kompozytora, począwszy od wpływów neoklasycyzmu, a skończywszy na inspiracjach twórczością wspomnianego wcześniej Szostakowicza.
W nagraniu I Koncertu na flet i smyczki op.75 z orkiestrą Amadeus zagrał wyjątkowy solista jakim jest Łukasz Długosz, wybitny flecista i kameralista współpracujący z wieloma renomowanymi orkiestrami pod batutą takich znakomitości jak Zubin Mehta, Krzysztof Penderecki czy Jerzy Maksymiuk, a wraz z małżonką Agatą Kielar-Długosz tworzący duet mający na koncie m.in. płyty "Flute Reflections" (2016) i "Flute Essentials" (2019). Mieczysław Wajnberg tworząc niniejszą nasyconą melancholią i smutkiem kompozycję odwołuje się do wspomnień II wojny światowej, wplatając weń liczne wątki i zapożyczenia z muzyki klezmerskiej.
Inną estetykę prezentują wyraźnie nawiązujące do nurtu neoklasycznego, powstałe w odstępie zaledwie trzech lat dwie Symfonie kameralne. W obu 4-częściowych utworach kompozytor zastosował podobny klucz wyrazowy łącząc z sobą odmienne stylistyki poszczególnych muzycznych epizodów. Sprawia to iż obie Symfonie stanowią rodzaj opowieści złożonych z odbiegąjących od siebie pod względem nastroju i motoryki rozdziałów.
Przedsięwzięcie od półwiecza będącej wizytówką polskiej kultury muzycznej orkiestry Amadeus poświęcone prezentacji dzieł jednego z najbardziej rozpoznawalnych kompozytorów polskich XX wieku, doskonale wpisało się w renesans związany z zauważalnym w ostatnim czasie zainteresowaniem dorobkiem Mieczysława Wajnberga.
Album ukazał się 5 października 2018.
Robert Ratajczak
____________________________________________
Amadeus Chamber Orchestra: Mieczysław Wajnberg Chamber Music
CD 2018, DUX 1525
program
Mieczysław Wajnberg
- I Symfonia kameralna op.145:
1. Allegro
2. Andante–Allegro
3. Allegretto
4. Presto
- I Koncert na flet i smyczki op.75:
5. Allegro
6. Largo
7. Allegro comodo
- III Symfonia kameralna op.151:
8. Lento
9. Allegro molto
10. Adagio
11. Andantino
wykonawcy:
Orkiestra Kameralna Polskiego Radia Amadeus
dyrygent: Anna Duczmal-Mróz
Łukasz Długosz -flet
CD 2018, DUX 1525
program
Mieczysław Wajnberg
- I Symfonia kameralna op.145:
1. Allegro
2. Andante–Allegro
3. Allegretto
4. Presto
- I Koncert na flet i smyczki op.75:
5. Allegro
6. Largo
7. Allegro comodo
- III Symfonia kameralna op.151:
8. Lento
9. Allegro molto
10. Adagio
11. Andantino
wykonawcy:
Orkiestra Kameralna Polskiego Radia Amadeus
dyrygent: Anna Duczmal-Mróz
Łukasz Długosz -flet
____________________________________________
