La Bruja; Prelude to Xochipilli; Cenzontle; Altered Times; El Cascabel; Cansao; Huapango Nights; La Llorona; Alla en el Rancho Grande.Eduardo Bortolotti to od 2012 roku zamieszkały w Polsce skrzypek, kompozytor i pedagog pochodzący z Meksyku. Artysta w 2018 roku ukończył studia magisterskie na Wydziale Instytutu Muzyki Uniwersytetu Śląskiego, a rok później ukończył studia na Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Jako solista oraz muzyk rozmaitych formacji poza Polską koncertował m.in. w: Chinach, Azerbejdżanie, Turcji, Czechach, Słowacji, na Cyprze i oczywiście w rodzinnym Meksyku.
Łączący w sobie elementy muzyki folklorystycznej i jazzu album "Huapango Nights” jest debiutancką płytą artysty podsumowującą jego ośmioletni pobyt w Polsce. Huapango to grupa meksykańskich stylów muzycznych, której nazwa nawiązuje do drewnianego podestu do tańca: nahuatl cuauhpanco. Klasyczne huapango charakteryzuje się złożoną strukturą rytmiczną odzwierciedlającą zawiłe kroki taneczne. Do tej właśnie stylistyki nawiązuje tytuł albumu zarejestrowanego w gliwickim Centrum Kultury Jazovia a wydanego nakładem wytwórni Soliton.
Na płycie znajdziemy zarówno autorskie aranżacje meksykańskich utworów ludowych, jak własne kompozycje Eduardo Bortolottiego. Skrzypek, kompozytor i aranżer do udziału w nagraniach zaprosił młodych muzyków jazzowych i ludowych: pianistę Mateusza Sobiechowskiego i perkusistę Bartka Staromiejskiego, oraz kolumbijskiego basistę Edilsona Sancheza i meksykańskiego wirtuoza instrumentów ludowych Alberto Suazę.
W nagraniach brzmienie skrzypiec i jazzowej sekcji rytmicznej wzbogacają dźwięki instrumentów tradycyjnych, takich jak meksykańska jarana, peruwiańskie jawbone czy okaryna. Nadaje tu niektórym utworom (np. "Cenzontle", "El Cascabel" czy krótka impresja "Prelude to Xochipilli"), specyficzny etniczny charakter.
Zastosowanie w instrumentarium gitary basowej skutkuje dostrzegalnym w wielu utworach posmakiem funky. W jednym z najciekawszych utworów na płycie "Cenzontle" (w partiach skrzypiec przywołującym skojarzenia z dokonaniami Michała Urbaniaka), grający na niej Edilson Sanchez serwuje nam świetną solówkę, a klimat podkreślają partie elektronicznej klawiatury Mateusza Sobiechowskiego.
Ujmuje ozdobiona znakomitą partią skrzypiec podparta statecznym fortepianem stylowa ballada "Altered Times", porusza nawiązująca do tanga "La Llorona", a ogromne wrażenie robi ekwilibrystyczna wirtuozeria lidera w utworze tytułowym. To także przykład znakomitej współpracy Bortolottiego z pianistą Mateuszem Sobiechowskim.
Z kolei zamykające płytę "Alla en el Rancho Grande" stylistycznie lewituje w kierunku podszytej rytmem tanga swobodnej improwizacji.
"Huapango Nights" to znakomity debiut fonograficzny osiadłego w Kraju nad Wisłą jazzowego meksykańskiego wiolinisty. Oby w kolejnych latach Eduardo Bortolotti z równie przekonującym efektem kontynuował swą muzyczną działalność w Polsce.
Album ukazał się 11 grudnia 2020.
Robert Ratajczak
_____________________________________________
Eduardo Bortolotti: Huapango Nights
CD 2020, Soliton SL 1092
program:
1. La Bruja
2. Prelude to Xochipilli
3. Cenzontle
4. Altered Times
5. El Cascabel
6. Cansao
7. Huapango Nights
8. La Llorona
9. Alla en el Rancho Grande
personel:
Eduardo Bortolottti - skrzypce, okaryna
Mateusz Sobiechowski - fortepian, instr.klawiszowe
Edilson Sanchez - gitara basowa
Bartek Staromiejski - perkusja
Alberto Suazo - jarana, jawbone percussion, okaryna
_____________________________________________
