Do Not Go; Jetzt, schon und noch; Daught Abroad; Teetisch; Sacred Birds; Der ungetanzte Tango; To Begin at the Beginning; Nunez; Maskenball; Holding Pattern.
Niezwykła koncepcja prowadzonej od 2011 roku przez angielską kompozytorkę, dyrygentkę i pedagoga Hazel Leach The Composer's Orchestra Berlin (C.O.B.), polega na tym że jej muzycy są jednocześnie współpracującymi z sobą muzykami i kompozytorami repertuaru orkiestry.
Zespół nie ma ustalonego instrumentarium; muzycy mogą je indywidualnie dobierać do poszczególnych utworów, tworząc innowacyjny repertuar orkiestrowy, którego wpływy stylistyczne sięgają od klasyki po jazz, od folku i world music, po free. Szerokie instrumentarium jakim dysponuje skład orkiestry pozwala na wielowarstwowe kreacje muzyczne i osiąganie rozmaitych brzmień częstokroć zawartych w granicach jednego utworu. Muzyka pisana dla tego zespołu nie zna więc granic i ograniczeń. Zatem przy różnych instrumentacjach poszczególnych utworów, zmienia się również charyzma każdej kompozycji, a także jej indywidualny urok.
W składzie C.O.B. znajdziemy wielu instrumentalistów szczycących się imponującym dorobkiem oraz wieloma własnymi projektami. Wśród nich znajdziemy m.in. trębacza Christopha Titza, którego albumem "Here & Now" zachwycaliśmy się w 2012 roku, pianistkę Fee Stracke (m.in. albumy "10 nach 10" z saksofonistą Alexandrem Beierbachem, 2013 i "Instrumental Chairs", 2018), czy znanego z projektu Out Of Print ("Remember November In December", 2013) kontrabasistę Dirka Strakhofa, saksofonistę Steffena Dixa (Thomas Jehle Quartett) i perkusistę Toma Dayana (Mifras, Krzysztof Kobyliński Ethnojazz Orchestra).
Po albumach ''Free Range Music'' (2014), "Postcard Collection" (2018) i "Vanishing Points" (2020), czwartą płytą C.O.B. jest "Holding Pattern", zawierająca 10 kompozycji przygotowanych przez szefową orkiestry Hazel Leach oraz jej muzyków: Anne Dau, Heiko Kulenkampff, Fee Stracke, Daniela Meyera, Tian Korthals, Toma Dayana, Augustina Strizzi i Dirka Strakhofa.
Mimo iż w każdym z utworów zgromadzonych na płycie znajdziemy liczne partie solowe, to głównym atutem zespołu zdają się być rozbudowane zespołowe pasaże, eksponujące potężnie brzmiący skład orkiestry.
To muzyka o dużym potencjale ilustracyjnym, obfitująca w liczne zapadające w pamięci motywy. Świetnie zaaranżowana i znakomicie nagrana, a dzięki swej specyfice, może nie tyle łamiąca, co poszerzająca stylistyczne ramy właściwe tradycyjnym big bandom.
Album ukazał się 13 kwietnia 2022.
Robert Ratajczak
____________________________________________
Holding Pattern
CD 2022, JazzHaus Musik JHM 285
program:
1. Do Not Go
2. Jetzt, schon und noch
3. Daught Abroad
4. Teetisch (permuted)
5. Sacred Birds
6. Der ungetanzte Tango
7. To Begin at the Beginning
8. Nunez
9. Maskenball
10. Holding Pattern
muzycy:
Ruth Schepers - saksofon, klarnet, flet
Hazel Leach (3,4,6) - flet
Tian Korthals (1,2,5) - saksofon
Steffen Dix (3,4,7-10) - saksofony
Markus Busch - klarnet, saksofon
Aaron Schmidt-Wiegand (1,2,5,6), Christoph Titz (8) - trąbka, flugelhorn
Achim Rothe (3,4,7,9,10) - trąbka
Anne Dau (1,2,5,6), Julian Gretschel (3,4,7-10) - puzon
Benjamin König (1,2,5,6), Philipp Krüger (3,4,7-10) - tuba
Daniel Friedrichs, Davis West (1,2,3,5,6), Joana Carvalhas (1,2,5,6) - skrzypce
Natasha Jaffe, Frederico Malverde (3,4,7-10) - wiolonczela
Heiko Kulenkampff (1-3,5-10), Fee Stracke (4) - fortepian
Daniel Meyer - gitara
Dirk Strakhoff - kontrabas
Tom Dayan (1,2,4-7,10), Agustin Strizzi (3,8,9) - perkusja
____________________________________________